με τις υποσχέσεις, τα έργα που δεν γίνονται, την ανάπτυξη που δεν έρχεται. Και για να φτάσεις στην ανάπτυξη, πρέπει να έχεις δρόμο που να οδηγεί προς αυτή. Και όπως λένε τα νέα δεδομένα δρόμο δεν θα έχουμε.
Τότε τι τη θέλουμε την Κυβέρνηση, την εκάστοτε Κυβέρνηση επαναλαμβάνω, να μας κάνει τι; Τι μας προσέφεραν, τι μας έδωσαν τόσα χρόνια; Μια ζωή όλα σταματούσαν στην Πάτρα, ούτε βήμα παραπάνω και τώρα πάλι, ο δρόμος στην Πάτρα θα σταματά. Ένα ρημαδιασμένο δρόμο ζητήσαμε για να μη σκοτώνεται ο κόσμος στην καρμανιόλα και αυτό σύμφωνα με κάποιους κρατούντες δεν το δικαιούμαστε.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου καταδίκη ενός πολύπαθου νομού, που δυστυχώς δεν διαθέτει φωνή τέτοια που να ακούγεται και πυγμή που να σπάει κόκαλα. Και όμως μιλάμε για το νομό που έχει δώσει τα υψηλότερα ποσοστά στις μεταπολιτευτικές Κυβερνήσεις. Τις τους θέλουμε λοιπόν…; Μόνοι μας πιστεύω μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα.
Ας κλείσουμε τα σύνορα της Ηλείας, σε μια χώρα που μας έχει στο περιθώριο, σε μια πολιτική που μας έχει καταδικάσει, που χρόνια τώρα το μόνο που κάνει είναι να μας «χρυσώνει» το χάπι. Ας «πουλήσουμε» λίγη τρέλα, για να περάσουμε επιτέλους καλά σε τούτο τον τόπο, που έχει τα πάντα δοσμένα από τη φύση και τίποτα από τους Κυβερνήτες. Η αδικία έχει και όρια και εδώ στην περίπτωσή μας κάποιοι τα ξεπέρασαν. Και για να κλείσω όπως άρχισα… ως εδώ και μη παρέκει
