Του Παύλου Ανδριά - Δημοσιογράφου και συγγραφέα
Με αφορμή το άρθρο «Ηλεία, η… άλλη Ελλάδα» της συναδέλφου και φίλης Ελένης Παπαδοπούλου που δημοσιεύθηκε στην Πρωινή, ντράπηκα, πληγώθηκα, θύμωσα, νευρίασα, μιας και για μια ακόμα φορά αυτός ο «Άγιος Τόπος», τα «Άγια Χώματα»… όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε εμείς οι Ηλείοι, την ιδιαίτερη πατρίδα μας, διαγράφηκαν από το χάρτη της Ελλάδας, δίχως να ιδρώσει το αυτί κανενός!!!
Και αν αυτό θεωρηθεί υπερβολή, ας μας πει κάποιος από αυτούς που χρόνια χειροκροτούσαμε και τοποθετούσαμε με την ψήφο μας στη Βουλή, τι έκανε και δεν το πήραμε γραμμή… ή έστω τι προσπάθησε να κάνει, δίχως να έχω πρόθεση να προσβάλω κανέναν;
Η απόλυτη ξεφτίλα λοιπόν, η οριστική περιθωριοποίηση, μιας και κανένας πολιτικός της Ηλείας, κανένας πολιτικός σύμβουλος ή ακόλουθος, εκπρόσωπος της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν απαίτησε, δεν πίεσε ίσως και δεν εκβίασε, δεν χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι, δεν ζήτησε από αυτούς που «ΜΑΖΙ ΤΑ ΕΦΑΓΑΝ», να σεβαστεί τον τόπο μας, τα ιερά του μνημεία του νομού μας, που εκατομμύρια κόσμου έρχεται να τα δει, την ιστορία του που κάθε άλλος θα ήθελε να είχε, να κάνει το αυτονόητο. Να φτιάξει το δρόμο…
Αλλά τι λες τώρα!!!
Ποιος θα ασχοληθεί με ένα δρόμο, με κάτι άψυχο, κάτι αόριστο και γενικό που στην ουσία δεν μπορείς να το εκμεταλλευτείς προσωπικά και φυσικά με κάτι που δεν σου δίνει τα ψηφουλάκια που χρειάζεσαι για να γίνεις «ηγέτης»!
Χρόνια τώρα η Ηλεία ήταν εκτός από το καθετί που λέγεται πολιτισμός, ανάπτυξη και από κάθε ελπιδοφόρο βήμα προς το μέλλον… υπνωτισμένη από λόγια μεγάλα και μπουχτισμένη από «ψεύτικο» επιδοτούμενο χρήμα, μα και ακάλυπτες επιταγές «υποταγής»… με τις φράουλες της Μανωλάδας να προβάλλονται ως η «γενική» εικόνα του νομού μας.
Κάθε κίνηση προς τα εμπρός ενοχλεί, κάθε βήμα προς την πρόοδο τρομάζει, κάθε όνειρο δημιουργίας γίνεται εφιάλτης για εκείνους που θέλουν να κρατάνε την Ηλεία νεκρή και ξεκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, που δεν θέλουν να χάσουν τη βολή τους, που δεν θέλουν να ξυπνήσουν τα «άβουλα» πλασματάκια της κάλπης.
Αλήθεια πόσο περήφανοι νιώθουν οι Ηλειοκτόνοι βλέποντας στο χάρτη την «άγονη» γραμμή επικοινωνίας που έχει δημιουργηθεί;
Και όχι μόνο αυτοί οι «πολιτικοί» κάθε απόχρωσης, αλλά και όλοι εκείνοι οι μπαχαλάκηδες του καφενείου, οι ωχαδερφιστές της συμφοράς, οι ζαμανφουτίστες, μα και οι ξερόλες;
Βλέπεις το να φωνάζεις και να διεκδικείς το αυτονόητο, την αξιοπρέπειά σου, το σεβασμό και την ιστορία του τόπου σου, είναι κακό… μιας και αυτομάτως γίνεσαι ο «κακός», ο «αχάριστος», ο «γκρινιάρης», ο «τρομοκράτης» της ησυχίας των άλλων!!!
Σίγουρα κάποιοι προσπάθησαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται για την καλύτερη ζωή της Ηλείας, για ένα καλύτερο αύριο… δίχως να ζητάνε το χειροκρότημα κανενός. Απλά απαιτούν και διεκδικούν.
Αυτό όμως δεν είναι αρκετό!
Χρειάζεται να βγει από τη χειμερία νάρκη ο κόσμος της Ηλείας, να περιθωριοποιήσει τους βολεμένους και τα κουτσαβάκια τους και ενώνοντας όλοι τις δυνάμεις τους, να διεκδικήσουν…
Να διεκδικήσουν το σεβασμό που αξίζουν
Να διεκδικήσουν το «κύρος» που κάποιοι έντεχνα τους αφαίρεσαν
Να διεκδικήσουν καλύτερη ποιότητα ζωής
Να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους και να το ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ
Η Ηλεία έχει ανάγκη τη στήριξη όλων μας, την αγάπη όλων μας… γιατί είναι η «μάνα» που μας γέννησε, αυτή που δυστυχώς επιτρέπουμε σε κάποιους να τη φτύνουν στο πρόσωπο και να την ξευτιλίζουν.
Μήπως ήρθε η ώρα η Ηλεία να κάνει την επανάστασή της;
