Η ιστορία του Άγιου Βασίλη θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια όλων μας στην προσπάθειά μας να διδάξουμε στα παιδιά αξίες και αρχές, να τους καλλιεργήσουν την επιθυμία να βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους, να τα ενθαρρύνουν να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον, να προσδοκούν πράγματα και να προσπαθούν γι’ αυτά. Μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά την αγάπη, τη γενναιοδωρία, την ανιδιοτέλεια, την ελπίδα, τη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο, την ισότητα απέναντι στο δικαίωμα να είμαστε ευτυχισμένοι.
Βέβαια, ακόμη πιο αποτελεσματικό απ’ το να διηγηθούμε μια ιστορία είναι να κάνουμε πράξη αυτές τις αρχές, δίνοντας οι ίδιοι το παράδειγμα στα παιδιά μας. Έτσι, οι ημέρες των γιορτών είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να προτείνουμε στο παιδί μας να μαζέψει τα παιχνίδια που δεν χρησιμοποιεί ή κάποια ρούχα που δεν του κάνουν πια και να πάμε μαζί του να τα προσφέρουμε σε παιδάκια που τα έχουν ανάγκη, εξηγώντας του τους λόγους που το κάνουμε.
Παράλληλα, καλό θα ήταν να δώσουμε στα παιδιά να καταλάβουν ότι αυτό που έχει σημασία είναι να το θυμηθεί ο Άγιος Βασίλης και όχι η αξία του δώρου. Αν πάλι το παιδί μας ζητήσει ένα πολύ ακριβό δώρο που δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουμε, μπορούμε να του εξηγήσουμε ότι αν ο Άγιος Βασίλης ξοδέψει τόσα χρήματα μόνο για το δικό του δώρο, δεν θα του μείνουν αρκετά χρήματα και για τα υπόλοιπα παιδάκια και ότι είναι κρίμα μερικά παιδιά να μην πάρουν δώρο.
Εννοείται ότι θα το ενθαρρύνουμε να γράψει ένα γράμμα στον αγαπημένο του άγιο, ζητώντας του αυτό που ονειρεύεται… Ας το ενθαρρύνουμε και ας πάμε μαζί του στο ταχυδρομείο να στείλουμε το γράμμα… ας στείλουμε κ εμείς μαζί του….
Αντί λοιπόν για ακριβά παιχνίδια, φέτος, με την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης και αντί οι γονείς να αισθάνονται ενοχές που δεν μπορούν να χαρίσουν στο παιδί τους το ακριβό δώρο που ζήτησε, μπορούν να περάσουν χρόνο με τα παιδιά τους στολίζοντας το σπίτι ή το χριστουγεννιάτικο δέντρο… Αυτό θα αξιοποιήσει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τόσο τη δική μας όσο και των παιδιών…. Να φτιάξουμε γλυκά μαζί τους ώστε να περάσουμε περισσότερο χρόνο δίπλα τους, κάτι που τόσο πολύ τα παιδιά έχουν ανάγκη στις μέρες μας.
Τελικά, αυτό που φαίνεται να θυμούνται οι μικροί μπόμπιρες μεγαλώνοντας δεν είναι τόσο τα ακριβά δώρα που δέχτηκαν, όσο η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο σπίτι, οι μυρωδιές, τα συναισθήματα, τα κάλαντα, η συμμετοχή στις θρησκευτικές τελετές. Μη ξεχνάμε ότι ακόμα και το καλύτερο δώρο δεν ικανοποιεί το παιδί τόσο όσο μια ζεστή αγκαλιά, όσο η αίσθηση ασφάλειας και προσοχής από τους γονείς του.
Ας αφήσουμε τα παιδιά και τον εαυτό μας ακόμα κ μέσα σ αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα να ζήσουν τη μαγεία των Χριστουγέννων προσμένοντας τον ερχομό του αγαπημένου τους αγίου. Όσο υπάρχει αγάπη, ελπίδα και δυνατότητα να ονειρεύεσαι «το απίθανο» υπάρχει και Άγιος Βασίλης.
Άλλωστε ποιος είπε ότι δεν υπάρχει;
Ελένη Αναστ. Παναγούλια
Συμβουλευτικός Ψυχολόγος
Λετρίνων & Κολοκοτρώνη 2, Πύργος
τηλ: 26213 01393 - 6936461111
