Μεγάλωσε μέσα στα πινέλα, τα μολύβια ,τα χρώματα και τους καμβάδες. Με πατέρα ζωγράφο η εξέλιξή της ήταν λίγο-πολύ μονόδρομος. Πρώτα έμαθε να ζωγραφίζει και μετά να γράφει το όνομά της. Η Denisa Shima γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Τίρανα, απόφοιτη της Σχολής Καλών Τεχνών, ήρθε στην Ελλάδα-τόπος καταγωγής της μητέρας της- σε ηλικία 22 ετών εργάστηκε για πολλά χρόνια και σε πολλούς καλλιτεχνικούς τομείς των εικαστικών στην Αθήνα και τα τελευταία 16 χρόνια σχεδόν, ζει με την οικογένειά της στον Πύργο.
Της Βίκυς Γκουγκουστάμου
Στην Ελλάδα σπούδασε επίσης επαγγελματικό μακιγιάζ και body painting έχοντας βραβευτεί για τις δημιουργίες της. Στο ενεργητικό της έχει αρκετές δουλειές και ακόμη περισσότερες δράσεις. Τα χρόνια που ζει στον Πύργο, έχει συμμετάσχει σε δύο ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, έχει υπογράψει πολλά θεατρικά σκηνικά για παιδικές παραστάσεις, έχει μυήσει πολλά παιδιά στον μαγικό κόσμο των χρωμάτων μέσω μαθημάτων που έχει παραδώσει σε συνεργασία με πολιτιστικούς συλλόγους αλλά και τη Δημόσια Βιβλιοθήκη Πύργου. Μάλιστα σε μια κοινή συνεργασία με συλλόγους γονέων του Πύργου του Επιταλίου και της Κρέστενας, έργα των παιδιών που παρέδιδε μαθήματα, συμμετείχαν διαδικτυακά στην Παγκόσμια έκθεση τεχνών «Big Picture Foundation» στις ΗΠΑ.
Η τέχνη της τοιχογραφίας μπήκε στο ενεργητικό της, αυθόρμητα καθώς είναι μια από τις τέχνες που διδάχτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Η πρώτη της τοιχογραφία έγινε το 2001 για να δώσει την ανάλογη θεματολογία σε ένα δημοτικό σχολείο της Αλβανίας. Στην Αθήνα ακολούθησαν ανάλογες ασχολίες σε καταστήματα, σχολεία, και σπίτια., ενώ η πρώτη τοιχογραφία που έκανε στον Πύργο ήταν ένα παραμύθι, στον εξωτερικό χώρο του σπιτιού της για να παίζουν τα παιδιά της…
Η Denisa Shima μας μιλάει για την τέχνη της τοιχογραφίας ως πρόταση διακόσμησης σε ιδιωτικό αλλά και δημόσιο χώρο.
»Βασική προϋπόθεση για να μια τοιχογραφία, είναι το σπίτι να έχει λίγο χώρο παραπάνω για να μπορέσεις να δημιουργήσεις την εικόνα. Εκτός από τα παιδικά δωμάτια, που ίσως ο χώρος να είναι πιο περιορισμένος, σε ένα σαλόνι, για παράδειγμα, καλό είναι ο τοίχος να έχει πάνω από τέσσερα μέτρα μήκος. Βέβαια όλα εξαρτώνται από την διάθεση του ιδιοκτήτη. Μπορεί μια τοιχογραφία να γίνει σε ένα μικρό σημείο, ή ακόμη και σε μια κολώνα και να αλλάξει όλη η εικόνα του χώρου.
»Σαφέστατα και θα πρότεινα την τοιχογραφία σε κάποιον που θέλει να ανακαινίσει το σπίτι του. Ομορφαίνει το χώρο, τον διαφοροποιεί και τον κάνει ξεχωριστό. Ξεφεύγεις από το συνηθισμένο. Σε ένα σπίτι βάζεις τους καναπέδες, το τραπέζι, τα διακοσμητικά, τις κουρτίνες… Αλλά στον τοίχο; Είναι κάτι που προβληματίζει, σε όποιο χρώμα και να είναι ο χώρος. Η τοιχογραφία μέσα στο σπίτι είναι μια ωραία πρόταση και αισθητική επένδυση. Και είναι κάτι το μοναδικό. Γιατί και το ίδιο σχέδιο να γίνει αλλού, δεν θα βγει το ίδιο.
» Όταν ζωγραφίζω έναν πίνακα, «βγάζω» τον εαυτό μου, αυτό που με εμπνέει, με συγκινεί… Αυτό που θέλω να αποτυπώσω στον καμβά. Σε μια τοιχογραφία θα πρέπει να αποτυπώσω την ιδέα του ιδιοκτήτη. Τώρα ευτυχώς με την τεχνολογία είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Μπορείς να «δανειστείς» ιδέες, να δημιουργήσεις το προσχέδιο, να το φέρεις στα μέτρα σου και να είναι κάτι που θα αρέσει.
»Για να προτείνω ένα έργο τοιχογραφίας, αρχικά θα πρέπει να δω το χώρο και το ύφος του. Για παράδειγμα σε μια δουλειά στην Αθήνα, σύμφωνα με τον πίνακα που είχε ο ιδιοκτήτης στην κρεβατοκάμαρά του, επεκτείναμε το θέμα που ήταν τα λουλούδια, με τρισδιάστατες κατασκευές και ο πίνακας «έβγαινε» στον τοίχο με ένα πολύ εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Ο χώρος θα μου δώσει ιδέες, γιατί αυτό που θα γίνει πρέπει να ταιριάζει με την ψυχοσύνθεση και το ύφος του ιδιοκτήτη. Να νιώθει όμορφα όταν το βλέπει.
» Πλέον για μένα, μετά από τόσα χρόνια, είναι πολύ εύκολο να συμβαδίσω και να αποτυπώσω τις προτιμήσεις ενός ιδιοκτήτη. Εγώ πρέπει να πάω με τα νερά του όχι να τον φέρω στα μέτρα του. Βέβαια αν κάτι είναι… ακραίο θα του το εξηγήσω και θα του δείξω στο προσχέδιο.
»Στη διακόσμηση των σπιτιών υπάρχει μια στροφή στο μίνιμαλ. Επικρατεί πολύ το λευκό, λιτές γραμμές αλλά και πάλι όλα είναι θέμα προσωπικού γούστου. Άλλος δεν μπορεί να μείνει σε ένα τέτοιο σπίτι. Θέλει χρώματα, υφάσματα… έντονα στοιχεία. Το σπίτι είναι ο προσωπικός μας χώρος και πρέπει να νιώθουμε όμορφα μέσα σ’ αυτό.
Τι θα ήθελε να ζωγραφίσει στην πόλη του Πύργου, αν της δινόταν η ευκαιρία;
«Το παλιό εργοστάσιο στο Ξυστρή. Είναι κάτι που το βλέπουμε σε πολλές πόλεις του εξωτερικού, παλιά εργοστάσια ζωγραφισμένα με πανέμορφες παραστάσεις να γίνονται έργα τέχνης!»
Κλείνοντας την γεμάτη χρώματα και σχέδια, συζήτησή μας, η Denisa εύχεται να λειτουργήσει σύντομα από τον Δήμο Πύργου το Εργαστήρι ζωγραφικής και προτάσσει την τέχνη ως αντίδοτο στην βαρβαρότητα της εποχής μας. «Πρέπει τα παιδιά μας να ξεφύγουν λίγο από τις οθόνες. Θα ξεχάσουν να γράφουν το όνομά τους. Θα ξεχάσουν να κάνουν ένα απλό σχεδιάκι. Τα παιδιά θέλουν καθοδήγηση. Όπως τα καθοδηγεί το internet σε αρνητικά πρότυπα εμείς πρέπει να τα στρέψουμε προς την τέχνη. Είναι το αντίδοτο της βαρβαρότητας στην εποχή που ζούμε».
