Γράφει η Βίκυ Γκουγκουστάμου
Ο Άγιος Βασίλης δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ούτε ξωτικό, ούτε πνεύμα… Είναι ο ορισμός της αγάπης, της καλοσύνης, της προσφοράς. Είναι μια δύναμη καλά κρυμμένη μέσα μας που μας κάνει να πιστεύουμε σε ότι δεν μπορούμε να δούμε ή να αγγίξουμε. Μια δύναμη για όλα τα παιδιά και για το «παντοτινό παιδί» που κρύβουμε μέσα μας όταν ενηλικιωνόμαστε…
Την επόμενη φορά που θα αναρωτηθείτε αν όντως υπάρχει ο Άγιος Βασίλης, θυμηθείτε την απάντησή του:
«Αρκετοί αναρωτιούνται εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Μα δεν μιλάμε τώρα; Eσείς δεν με περιμένατε στις γιορτές όταν ήσασταν μικροί; Κάποιο δώρο δεν βρήκατε το πρωί που ξυπνήσατε με αγωνία, έστω μια φορά; Να πούμε και μια αλήθεια βέβαια... Δεν τα καταφέρνω να πάω σε κάθε γωνιά της γης και δεν έχουν πάντα τα παιδιά το δώρο που έχουν ζητήσει.
Είναι αλήθεια πως όλοι όταν είμαστε παιδιά περιμέναμε να μας αφήσετε το δώρο μας κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Δεν σας κρύβουμε πως δεν γινόταν πάντα και η απογοήτευση ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα μας.
Απογοήτευση δεν πρέπει να πιάνει κανέναν και ειδικά τα παιδιά. Κι αν δεν είδατε το δώρο σας, κι αν δεν το βλέπουν κι άλλα παιδιά, είναι διότι δεν προλαβαίνω, κι ας είμαι όλο το χρόνο μαζί με τα ξωτικά μου που με βοηθούν απίστευτα στο μεγάλο εργαστήρι που φτιάχνουμε τα δώρα. Μερικές φορές τους βάζω και τις φωνές κι αυτά αρχίζουν και γυρίζουν σαν τρελά γύρω-γύρω φωνάζοντας πως θα τα παρατήσουν και θα φύγουν. Μα δεν φεύγουν! Ποτέ δεν θα έφευγαν από δίπλα μου. Αυτή είναι η αποστολή μας. Εντάξει, το ομολογώ, τους δίνω και ένα μπόνους στο τέλος. Μαγικά ζαχαρωτά που χορταίνουν για ένα μήνα και δέκα μέρες ύπνο μέχρι αργά το μεσημέρι. Εκεί είναι το αδύνατο σημείο τους. Τι να κάνουμε, συμβαίνουν κι αυτά!
Μιας και αναφερθήκατε στην προετοιμασία...
Μισό λεπτό αν μου επιτρέπεται, θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι πολύ σημαντικό.
Βεβαίως, πείτε μας…
Αυτό θα ήθελα να το ακούσουν όλα τα παιδιά. Μπορεί να μην προλαβαίνουμε όλα τα δώρα και τις επιθυμίες. Μπορεί να μην είδαν πολλά παιδιά το μαγικό τρένο που ζήτησαν, την όμορφη κούκλα, τον μεγάλο αρκούδο κι άλλα πολλά. Έχω όμως εντολή από πολύ πιο ψηλά, να στέλνω σε όλα τα σπίτια, με όση δύναμη διαθέτω, δυο δώρα που είναι πολύ πιο σημαντικά: Υγεία και αγάπη!!
Πόσο πιο σημαντικός είναι ένας αρκούδος από την υγεία των παιδιών, των γονιών τους και των δικών τους ανθρώπων; Kαι πόσο σπουδαίο είναι μια κούκλα που μιλά και περπατά, από μια τεράστια αγκαλιά γεμάτη αγάπη την μέρα των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς; Αυτό προσπαθώ να κάνω για τα εκατομμύρια παιδιά όλου του κόσμου!
Αυτό που κάνετε αγαπητέ Άγιε Βασίλη είναι πράγματι σημαντικό. Γιατί ξέρουμε πως υπάρχουν πολλά προβλήματα στον κόσμο. Και πολλά παιδιά που δεν έχουν τις ανέσεις άλλων, την αγκαλιά που λέτε, την υγεία. Υπάρχουν παιδιά που έχουν χάσει τον γονιό τους, παιδιά που δυστυχώς περνούν κάποια σοβαρή ασθένεια κι υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ την αγάπη…
Κάνω ότι μπορώ! Όσο τα ξωτικά δουλεύουν και φτιάχνουν πακέτα με δώρα, εγώ προσπαθώ να διαβάζω όλα τα γράμματα που μου στέλνουν οι μικροί μου φίλοι. Και να τους στέλνω την μαγική μου ευχή για υγεία και αγάπη. Δεν θέλω να αφήσω ούτε ένα παιδί μόνο, ούτε ένα παιδί στενοχωρημένο, πεινασμένο, άρρωστο… τις ημέρες των Χριστουγέννων.
Την αλήθεια τη λέω πάντα όμως. Δεν τα καταφέρνω με όλα τα παιδιά. Κάποια πράγματα είναι πάνω από τις δυνάμεις μου. Κι αυτό είναι που με στενοχωρεί πάρα πολύ και μερικές φορές νιώθω ότι έχω αποτύχει στην αποστολή μου. Δεν το βάζω όμως κάτω, πιστεύω στην δύναμη της αγάπης, που μακάρι να γεμίσει όλο τον κόσμο μια μέρα.
Μακάρι να γίνει αυτό που λέτε και να ζούμε όλοι σε έναν κόσμο καλύτερο. Πάντως δεν μπορώ να μην σας ρωτήσω, πώς είναι όλος ο χρόνος σας, όσο εμείς σας περιμένουμε για μια και μοναδική φορά σε αυτές τις 365 μέρες;
Α! Ο χρόνος μου... Δεν κάθομαι παρά ελάχιστες φορές. Καταρχάς, μόλις περάσει η 1η Ιανουαρίου, που καθόμαστε σε ένα τεράστιο τραπέζι γιορτινό μαζί με τα ξωτικά, θα αρχίσουμε από την επόμενη μέρα σιγά σιγά να δουλεύουμε για την επόμενη Πρωτοχρονιά. Το πρώτο βέβαια που πρέπει να φτιάξουμε είναι μια καινούργια στολή. Ξέρετε πως γυρίζω πίσω στο εργαστήρι μου; Χάλια!
Έχω ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα με το έλκηθρο. Έχουμε περάσει με τους ιπτάμενους τάρανδούς μου, χώρες και ηπείρους. Ανάμεσα σε σύννεφα, βροχές και χιόνια. Αλλού μας έχει κάψει ο ήλιος, αλλού μας έχει πνίξει η σκόνη. Φτάνοντας στα σπίτια, έχω μπει από καμινάδες κι έχω γίνει κατάμαυρος από τις στάχτες, έχω κάψει το παντελόνι μου από την φωτιά στο τζάκι που δεν είχε ακόμη σβήσει, έχω ανέβει από ξύλινες σκάλες και μπαλκόνια, έχω μπει από ταράτσες και υπόγεια… Από όπου βρω άκρη θα μπω σε κάθε σπίτι που θα προλάβω. Κι έτσι γυρίζω μέσα στα μαύρα χάλια.
Βάζω λοιπόν τα ραφτάδικα και δουλεύουν νύχτα μέρα μέχρι να μου ετοιμάσουν μια νέα στολή. Και μόλις την φορέσω,αρχίζω κι εγώ την δουλειά.
Και κρατά αυτό όλο τον χρόνο ασταμάτητα;
Βεβαίως! Ε, παίρνω που και που κι έναν υπνάκο, συνήθως τα μεσημέρια μετά το φαγητό, και μέχρι αργά το βράδυ δουλεύουμε όλοι μαζί στο τεράστιο εργαστήρι μας.
Που βρίσκεται αν επιτρέπεται αυτό το εργαστήρι, θα μπορούσαμε ποτέ να το δούμε;
Mην ζητάτε τα πάντα... Αυτό είναι το μυστικό μας μέρος. Αφήστε και κάτι να υπάρχει που να είναι μυστικό!
Εντάξει, θα το σεβαστούμε αυτό. Αλήθεια, με τους τάρανδους πως τα πάτε; Είναι υπέροχα ζώα, αλλά λίγο ανεξάρτητα, αν δεν κάνουμε λάθος. Σας υπακούν σε τόσα ταξίδια που κάνετε; Κουράζονται κάποια στιγμή;
Έχετε δίκιο. Είναι πράγματι ανεξάρτητα ζώα και δεν θέλουν πολλές κουβέντες. Έχουμε κάνει μια συμφωνία από την αρχή. Ζουν ήσυχα στα δάση γύρω από το εργαστήρι για όλο τον χρόνο, απολαμβάνοντας την φύση και όσα τους προσφέρει για τροφή. Για κάποιες όμως μέρες, αυτές των εορτών, θα είναι μαζί μου, όσα χιλιόμετρα κι αν κάνουμε, για να δώσουμε χαρά στα παιδιά. Κι όταν θα τελειώσει η αποστολή μας, τότε επιστρέφουν στον τόπο τους και συνεχίζουν χωρίς κανείς να τους ενοχλεί την όμορφη ζωή τους.
Εκείνο που τους προσφέρω εγώ, είναι ασφάλεια από κάποιους ανθρώπους που θέλουν το κακό τους. Αυτό φοβούνται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Τους ανθρώπους! Και γι’ αυτό υπάρχω εγώ εκεί. Και για να προστατεύω τα μικρά τους. Όπως αγαπώ τα παιδιά, έτσι αγαπώ και τα ζώα. Θέλω όλοι να ζούμε σε έναν κόσμο που να σέβεται ο ένας τον άλλον. Άνθρωποι και ζώα μαζί.
Είναι πολύ σημαντικά τα μηνύματα που μας μεταδίδετε. Ξέρω πως ο χρόνος σας δεν είναι άπλετος και τώρα που μιλάμε όλοι σας τρέχετε να προλάβετε το τέλος του Δεκέμβρη που πλησιάζει.Τι θα θέλατε να μας πείτε σαν μια τελευταία κουβέντα πριν το καθιερωμένο ραντεβού με τους μικρούς σας φίλους;
To εύχομαι κάθε χρόνο και προσπαθώ να το μεταδίδω με κάθε τρόπο, κυρίως στα παιδιά. Οι μεγάλοι είναι και λίγο ξεροκέφαλοι, δεν ακούνε αυτά που πρέπει. Να σέβονται ο ένας τον άλλον να μην υπάρχουν ζήλιες και κακίες, ούτε ανόητοι ανταγωνισμοί. Να μην κοροϊδεύουν κάποια παιδιά εκείνα που μπορεί να είναι διαφορετικά ή που δεν είναι πάντα ανοιχτά σε παρέες και μένουν μόνα στην άκρη. Πάντα υπάρχει κάποιος λόγος. Να είναι όλοι φίλοι, να βοηθούν το ένα το άλλο.
Πιστέψτε με, όλα αυτά τα χρόνια έχω μπει σε χιλιάδες σπίτια κι έχω καταλάβει πολλά! Δεν είναι για όλους εύκολα τα πράγματα. Ξέρω πως δεν είναι πάντα εύκολα αυτά που εύχομαι. Όμως χρειάζεται κι οι μεγάλοι να τα κουβεντιάζουν αυτά με τα παιδιά. Να τα μαθαίνουν όλα όσα εκείνοι έμαθαν ή έπρεπε να μάθουν και δεν είχαν την δυνατότητα. Σεβασμός σε κάθε έναν ξεχωριστά. Αυτό έχει σημασία.
Εύχομαι κι αυτές τις γιορτές να είστε όλοι καλά. Κι αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, να μη χάνετε την ελπίδα πως θα αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Αυτό να το πιστεύετε, ακόμα κι αν δεν πιστεύετε πάντα στον Άγιο Βασίλη. Το θαύμα των Χριστουγέννων, είναι η γέννηση της αγάπης. Κι αυτό ζω κι εγώ ο ίδιος από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Γι’ αυτό υπάρχω. Για να σας βλέπω από ψηλά και να χαίρομαι όταν χαμογελάτε κι αγκαλιάζετε ο ένας τον άλλον. Κι αν καμιά φορά, σας πέσει κάτι στο κεφάλι, μπορεί να είναι και ένα δώρο που μου ξέφυγε από τα χέρια. Γιατί ξέρετε, συγκινούμαι εύκολα. Είμαι και πολλών ετών εξάλλου και ένα τρέμουλο με πιάνει. Ειδικά όταν βλέπω ένα σπίτι με λίγα πράγματα, αλλά γεμάτο αγάπη. Καλές Γιορτές εύχομαι, σε όλο τον κόσμο!!
