Η μετακινησή του Χρήστου Αθανάσουλα πιο αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εμφανής εδώ και καιρό από την εποχή της ανεξαρτητοποίησής του από την «Ανοιχτή Συμπολιτεία». Και αργότερα η ταύτιση απόψεων με την Άβα Βαγγελάτου στο Δημοτικό Συμβούλιο Πύργου και σιγά – σιγά η κοινή συμπόρευση, όπως και οι πιο συχνές επαφές και δημόσιες εμφανίσεις σε δράσεις του ΚΚΕ, έδειχνε πως το «προξενιό» με τη Λαϊκή Συσπείρωση προχωρούσε. Ο υπεύθυνος του Κοινωνικού Φροντιστηρίου, με σημαντική συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες στην Ηλεία, επισήμως ανακοίνωσε την ένταξή του στη Λαϊκή Συσπείρωση, στην παρουσία των συνδυασμών της στη Δυτ. Ελλάδα, σε εκδήλωση στην Πάτρα.
Εκεί μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής:
Γιατί στη «Λαϊκή Συσπείρωση»;
…γιατί εδώ με έβγαλε ο δρόμος του αγώνα
Επειδή ήθελα να ανήκω σε μια παράταξη που να μην συνδέεται με κόμματα που μετείχαν σε «κυβερνήσεις κατοχής» της πατρίδας μου.
Επειδή ήθελα να ανήκω σε μια παράταξη που να μην συνδέεται με τη «σαπίλα καταχραστών» και την «μπόχα» που τους ακολουθεί και μας πνίγει.
Επειδή ήθελα ανθρώπους που ξέρουν να αγωνίζονται: στη Βουλή, στους δήμους, στις δομές αλληλεγγύης, στα σωματεία, στους δρόμους…
Είμαι στη «Λαϊκή Συσπείρωση» για νέους αγώνες:
Για να ανταμώνω με πολίτες της δράσης:
…ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού μας πλούτου.
…για να βροντοφωνάζουμε: «Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» και «κάτω τα ξερά σας απ’ του λαού το βιός»!
…ενάντια στις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς.
…ενάντια στους φόρους που πλήττουν τα λαϊκά νοικοκυριά.
…για επανασυνδέσεις ρεύματος.
…για συμμετοχή και συστράτευση σε κάθε δομή κοινωνικής αλληλεγγύης:
… για την ποιότητα της ζωής, για τον άνεργο, για τον άστεγο… για τον πολιτισμό… για τον αθλητισμό… για το δημόσιο σχολείο… για τα Αμεα… για την φροντίδα του παιδιού και της μητρότητας… για το περιβάλλον… για τα ζώα… για την ψυχαγωγία…
…και ΓΙΑΤΙ στη «Λαϊκή Συσπείρωση»;
Επειδή ήθελα μια παράταξη που να ακούω, να βλέπω και να μιλάω καθαρά. Για να διατηρώ καθαρό μυαλό, καθαρή καρδιά και καθαρά χέρια… Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει «ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ…»
Επειδή η ταξική μου οργή οξύνθηκε αντί να αμβλυνθεί τα τελευταία χρόνια από τις «πιρουέτες», τις «κολοτούμπες» της μνημονιακής σοσιαλδημοκρατίας.
Επειδή κι ο αγώνας μου για κοινωνική αλληλεγγύη με οδήγησε εδώ.
Απ’ αυτό που συνεχίζουμε να κάνουμε στον Πύργο, μπορούμε να βγάλουμε 2 πολύ δυνατά συμπεράσματα:
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΠΥΡΓΟΥ και ΛΑΪΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΠΥΡΓΟΥ: 2 δομές κοινωνικής αλληλεγγύης -συναγωνιστικά και συμπληρωματικά- στην πόλη μας, για τον ίδιο σκοπό.
Τα 7 τελευταία χρόνια της ζωής μου τα ομόρφυνε ο αγώνας μου για κοινωνική αλληλεγγύη στο Κοινωνικό Φροντιστήριο Πύργου με άλλους 50 εθελοντές…
Τα 5 χρόνια από αυτά συνεργάστηκα υπέροχα και με τους εκπαιδευτικούς του ΠΑΜΕ, τις γυναίκες της ΟΓΕ και τα άλλα σωματεία, που οργάνωσαν και λειτούργησαν χωριστά το Λαϊκό Φροντιστήριο Πύργου και μπορέσαμε -λειτουργώντας συμπληρωματικά- και βοηθήσαμε τα παιδιά του λαού της περιοχής μας που το είχαν ανάγκη.
Βοηθήσαμε και βοηθάμε περίπου 400 παιδιά κάθε χρόνο, από τους περισσότερους δήμους της Ηλείας: Πύργου, Αρχ. Ολυμπίας, Ανδρίτσαινας- Κρεστένων, Ζαχάρως και κάποιες χρονιές κι από Αμαλιάδα.
Τι καταφέραμε με αυτό –εκτός από την βοήθεια στα παιδιά μας;
Α] Μπορέσαμε και δείξαμε έμπρακτα στην Ηλεία τη δύναμη της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ!
Β] από αυτό το «χωριστά, παράλληλα και συμπληρωματικά», αποδείξαμε στην πράξη πως χτίζονται ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ με τα σωματεία -δημοκρατικά και αποτελεσματικά.
Κι ύστερα τα 4-5 τελευταία χρόνια στο Δημοτικό Συμβούλιο Πύργου [σαν ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος τα 3 τελευταία], με την συμπόρευση σχεδόν απόλυτα με την «Λαϊκή Συσπείρωση» και τους δημοτικούς συμβούλους της: τον Χρήστο Γιάνναρο και την Αβα Βαγγελάτου βγάλαμε πέρα ένα δύσκολο δρόμο…
Κι όποιος θέλει ο δρόμος της πολιτικής του τιμής και της πολιτικής του αξιοπρέπειας να τον οδηγεί μακριά από τα λασπόνερα του καπιταλισμού έχει έναν όμορφο δρόμο, σίγουρο δρόμο: το δρόμο της «Λαϊκής Συσπείρωσης»!
Τελειώνοντας θα ήθελα να απευθύνω κι ένα ιδιαίτερο κάλεσμα σε χιλιάδες άλλους συμπολίτες που ξέρω ότι σκέπτονται κι αισθάνονται σαν κι εμένα:
…που νιώθουν ότι το 《πρώτη φορά αριστερά》 εξακολουθεί να είναι όνειρο, καημός και ζητούμενο των αγώνων του σήμερα και του αύριο!
ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΛΩ να συμπορευθούν με την «Λαϊκή Συσπείρωση» για να συνεχίσουμε τον αγώνα:
*με όπλο προστασίας της ρημαγμένης κοινωνίας μας:
τη «λαϊκή συσπείρωση» και την «κοινωνική αλληλεγγύη»,
*με άστρα λαμπερά να μας οδηγούν:
τα λαϊκά οράματα για όμορφες ανθρώπινες πόλεις
*και παράδειγμα που να μας εμπνέει, να μας «προκαλεί» και να μας προσκαλεί:
την Πάτρα του Κώστα Πελετίδη!..
Ώσπου να έλθει η Άνοιξη!... και για να ρθει η Άνοιξη, «καλούς αγώνες»!
