Πριν 200 χρόνια, την 25η Μαρτίου του 1821, η Ελλάδα αγωνιζόταν να αποτινάξει τη σκλαβιά και να διεκδικήσει την ελευθερία της. Σήμερα, 200 χρόνια μετά την επανάσταση του έθνους μας, βρισκόμαστε και πάλι σε αναζήτηση ελευθερίας και σε ανάγκη αγώνα για αποτίναξη της σκλαβιάς. Η επανάσταση που χρειάζεται σήμερα το έθνος μας και η Ηλεία μας απαιτεί αγώνα σε τρία μέτωπα.
Πρώτα από όλα αγώνα για την ελευθερία από τον κορωνοϊό. Μια ελευθερία που περνά μέσα από τη συλλογική μας ευθύνη και την ατομική ευθύνη του καθενός μας. Μια ελευθερία για την οποία αγωνίζονται καθημερινά οι σύγχρονοι οπλαρχηγοί μας, οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό που δίνουν καθημερινά τη μάχη κατά της πανδημίας μέσα στα νοσοκομεία.
Υπάρχει όμως και μία άλλη ελευθερία, πιο ζωτική. Η ελευθερία της πατρίδας μας από τις πολιτικές υποτέλειας που εφαρμόζουν η μία κυβέρνηση μετά την άλλη εδώ και 12 χρόνια. Η ελευθερίας της πατρίδας μας από το καθεστώς αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας.
Τέλος, καλούμαστε όλοι να αγωνιστούμε για τη ελευθερία του τόπου μας, της Ηλείας μας. Να αγωνιστούμε εναντίον της υποτέλειας των πολιτικών μας «νενέκων» που σκύβουν διαχρονικά το κεφάλι στις καρπαζιές που τους μοιράζει η κεντρική εξουσία. Η ελευθερία της Ηλείας μας απαιτεί επανάσταση απέναντι στην απαξίωση χρόνων, που την άφησε χωρίς υποδομές, χωρίς υγεία και πλέον χωρίς παιδεία και πανεπιστημιακά τμήματα.
Ο Γεώργιος Σισίνης, ο Χαράλαμπος Βιλαέτης και οι υπόλοιποι Ηλείοι αγωνιστές τους οποίους επικαλούνται οι αιρετοί του τόπου μας στα μηνύματά τους, τι θα έκαναν άραγε σήμερα; Θα ευχαριστούσαν τους κυβερνητικούς σουλτάνους ή θα έπαιρναν τα όπλα;
«Τσεκούρι και φωτιά στους προσκυνημένους»!
Πάνος Θεοδωρακόπουλος
Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Πηνειού
(Δελτίο Τύπου)
