Κανείς δεν αναλαμβάνει, αλλά ούτε και διανοείται να αναλάβει τις ευθύνες του, για την αποτυχία στην διαχείριση της πανδημίας στην Περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδος.
Η κυβέρνηση είναι χαμένη στα απόνερα των αστοχιών του ανασχηματισμού και η περιφερειακή αρχή σταθερά σε ρόλο αμήχανου παρατηρητή. Ποτέ δεν διεκδίκησε και κυρίως δεν πίστεψε στην πιο ενεργό συμμετοχή της αυτοδιοίκησης στη αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.
Η τοπική οικονομία όμως δοκιμάζεται σκληρά για ακόμη μια φορά. Η αγορά είναι υποτονική, οι επιχειρήσεις βρίσκονται μπροστά σε νέα αδιέξοδα, ενώ οι ανατιμήσεις και η ακρίβεια ροκανίζουν τα λαϊκά εισοδήματα των οικογενειών.
Η εστίαση είναι το μεγάλο και εύκολο θύμα. Κάθε μέρα, νέα μέτρα, νέες δυσκολίες και νέες προδιαγραφές, χωρίς να υπολογίζει κανείς τους ιδιοκτήτες και τους εργαζόμενους στον κλάδο που η παρατεταμένη κρίση και τα συνεχή άστοχα κλεισίματα τους έχουν οδηγήσει στα όρια της αντοχής τους.
Τα μέτρα που ανακοινώνονται όχι μόνο δεν εφαρμόζονται, αλλά πελατειακά και ρουσφετολογικά παρακάμπτονται, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις συναυλίες και εκδηλώσεις που έγιναν πρόσφατα. Τα μέτρα περιορισμού αφορούν μόνο τους μόνιμα συνεπείς.
Τα σχολεία ανοίγουν την Δευτέρα, χωρίς καμία προετοιμασία για μικρότερο αριθμό μαθητών στα τμήματα. Η μόνη αλλαγή που έγινε αφορά την πρόβλεψη για να κλείσει ένα τμήμα πρέπει να έχει νοσήσει το 50% + 1 των μαθητών. Δηλαδή ‘’έξυπνη’’ λύση για να μην κλείσει κανένα τμήμα ή να νοσήσουν όλοι για να κλείσει.
Η δημόσια υγεία στην περιφέρεια μας βρίσκεται σε διαρκή υποβάθμιση, με τα νοσοκομεία Πύργου, Αμαλιάδας, Μεσολογγίου και Αγρινίου πριν την λειτουργική και επιστημονική κατάρρευση, αφού κρίσιμες κλινικές δεν λειτουργούν και δεν δέχονται ασθενείς.
Άσκοποι πανηγυρισμοί γιατί δεν κλείνει το εμβολιαστικό κέντρο στην Πάτρα όταν το ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων παραμένει μόλις το 50% των κατοίκων στην Αχαΐα, το 42% στην Ηλεία και το 41% στην Αιτωλοακαρνανία. Στο σύνολο της χώρας έχουμε πλήρως εμβολιασμένους το 53,7 % και στην Ευρώπη το 58,8%. Δηλαδή πλήρη αποτυχία όλου του σχεδίου και το ‘’ ευφυές’’ επιτελικό κράτος σχεδίαζε και το κλείσιμό του.
Ο επικίνδυνος δρόμος του διαχωρισμού σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους συνεχίζεται με πιο δηκτικό τρόπο. Ο φόβος, οι απειλές και αναστολές εργασίας παράγουν συναισθήματα οργής και πίκρας που φωλιάζουν μέσα στην κοινωνία. Το πρόβλημα όμως είναι αλλού, είναι στην καθολική αποτυχία όλου του Κυβερνητικού προγράμματος και σχεδιασμού.
Η παράταξή μας από την πρώτη στιγμή της πανδημίας πήρε δημόσια υπεύθυνη θέση και κατέθεσε ρεαλιστικές προτάσεις . Δυστυχώς δεν εισακούστηκε.
Η κοινωνία αναζητά εμπιστοσύνη, σεβασμό, ελπίδα και προοπτική, δεν συμβιβάζεται με την αδράνεια και δεν υποτάσσεται στον φόβο και στις απειλές.
Μπροστά είναι ο δρόμος!
(Δελτίο Τύπου)
