Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Είναι αχαρτογράφητο και σε ποιότητα και ήθος το διανοητικό μας κεφάλαιο, που αναγκάσθηκε στα δίσεκτα χρόνια της κρίσης, να μεταναστεύσει στο εξωτερικό. Όσο και να είναι πάντως, το χρειαζόμαστε να επιστρέψει πίσω για πολλούς λόγους. Μας είναι πολύτιμα, η φρεσκάδα, ο επαγγελματισμός του, το πνεύμα της ομαδικότητάς του και η ακόρεστη δίψα του για δουλειά. Πρόκειται για ένα ατίμητο κομμάτι του επιστημονικού μας δυναμικού, που έχει αποβάλλει ριζικά μέσα του την στείρα νοοτροπία για έναν διορισμό στο δημόσιο, ή αεριτζίδικες δουλειές με «παρασιτικές» επιδοτήσεις.
Αλλά δυσχεραίνουμε με κάθε τρόπο την επανάκαμψή του. Ελπιδοφόρες και παραγωγικές θέσεις, σε τομείς υψηλής επιστημονικής έντασης, διαπιστώνει κανείς ότι είναι «καπαρωμένες» για τους κολλητούς και κομματικά ημετέρους … Προφανώς ένα σύστημα παραδομένο στην μετριότητα, προστατεύει τα νότα του – με την μη είσοδο των πολύ ικανών σε αυτό, που κάνουν την διαφορά – για να μην αναδειχτεί η θλιβερή γύμνια του.
Αρκετοί νέοι επιστήμονες που μετανάστευσαν στο εξωτερικό, δελεάστηκαν από την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δοθέντος ότι ήταν βαθιά απογοητευμένοι από το παλαιό πολιτικό σύστημα και τα κομματικά τερτίπια του. Ξεγελασμένοι πίστεψαν, ότι κάτι σημαντικό θα ελάμβανε χώρα στην Ελλάδα, με την νέα διακυβέρνηση και πως η χώρα θα άφηνε πίσω της τα βαρίδια του κομματικού συστήματος και τις στείρες νοοτροπίες του παρελθόντος, κοιτώντας μπροστά στον ορίζοντα της ανασυγκρότησης. Δυστυχώς πολύ σύντομα συνειδητοποίησαν πως ήταν φρούδες οι ελπίδες τους. Πλέον είναι αδιάφοροι για τα πολιτικά και αναπτύσσουν τάσεις προς την ιδιώτευση, αδιαφορώντας για τις κόκκινες και μπλέ σημαίες.
Όμως σε τέτοιες συνθήκες, απομακρύνονται επικίνδυνα από την Ελλάδα. Αποκτούν αυτοί και οι οικογένειές τους νέες κοινωνικές συνήθεις, ριζώνουν πιο βαθιά στο εξωτερικό και η επάνοδος τους, καθίσταται δυσχερέστερη. Συνακόλουθα παράλληλα με τα όποια άλλα εμπόδιά εισόδου τους, στον οικονομικό ιστό της Ελλάδας, εκτιμούν ότι οι δυσθεώρητοι φόροι και οι πανύψηλές ασφαλιστικές εισφορές, κάνουν την επανάκαμψη τους στην πατρίδα απαγορευτική.
Ως κοινωνία όμως και έστω και μέσα σε αυτές τις δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, δεν πρέπει ποτέ να αποστούμε από την ιδέα και την ηθική υποχρέωση, να επιστρέψουν οι έλληνες επιστήμονές μας, πίσω. Είναι έκδηλη η απουσία τους, αξιακά και ηθικά. Έχουν το ηθικό κύρος και την δύναμη αποδεδειγμένα, να ανεβάσουν τον πήχη ψηλά και να σηκώσουν την Ελλάδα από το τέλμα της μετριότητας που βρίσκεται. Είναι αδήριτη εθνική επιταγή, αυτά τα λαμπρά ελληνόπουλα., να γυρίσουν πίσω. Εχθές κιόλας !!!
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
