Καλλιεργητικό πλάνο ή "καλλιεργητική πλάνη;"

Αγροτικής Πολιτικής για τη χώρα μας, θίγει με το σημερινό του άρθρο ο π/σ Ν. Μιχαλόπουλος, ο οποίος μάλιστα εξηγεί ότι δεν ψήφισε στο Περιφερειακό Συμβούλιο, ούτε τα «καλλιεργητικά πλάνα», ούτε τα «καλάθια αγροτικών προϊόντων», τα οποία χαρακτηρίζει «βιτρίνα χωρίς περιεχόμενο» την ώρα που οι αγρότες μας βιώνουν τραγικά αδιέξοδα.

Ολόκληρο το άρθρο του κ. Μιχαλόπουλου έχει ως εξής :

Ζητούμενο η Αγροτική Πολιτική

«Με τη Νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση της Χώρας τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» υποτίθεται ότι θα ενισχύονταν οι Περιφέρειες σε θέματα Γεωργίας.

• Όσες Περιφέρειες πίστεψαν τον τότε Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης τον κ. Σκανδαλίδη ότι σε κάθε Περιφέρεια θα δημιουργηθεί και ένα μίνι Υπουργείο Γεωργίας,
• Όσες Περιφέρεις πίστεψαν ότι με τα καλάθια και τα καλλιεργητικά πλάνα αλλά και με παλιούς, αποτυχημένους ξεθωριασμένους και ξεπερασμένους θεσμούς όπως το Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής (Σ.Α.Π), μπορούν να ανασυγκροτήσουν τον Αγροτικό Τομέα ουσιαστικά στη πράξη, είτε από άγνοια, είτε άθελά τους έχασαν πολύτιμο χρόνο από την διεκδίκηση ενός Εθνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού, μιας συγκεκριμένης και συντονισμένης Αγροτικής Πολιτικής που είναι το ζητούμενο.

Και βέβαια κανείς δεν αμφισβητεί ότι η Ανάπτυξη του Αγροτικού Τομέα, πρέπει να αποτελεί κυρίαρχο στόχο της Περιφέρειας γιατί η πορεία της Τοπικής οικονομίας συνδέεται άμεσα με το αγροτικό εισόδημα.

Όμως δεν μπορείς με παλιές ιδέες σε νέο περιτύλιγμα να προσπαθείς να ανατρέψεις το στρεβλό μοντέλο οργάνωσης και ανάπτυξης του Αγροτικού Χώρου.
Δεν μπορείς με «Συνθηματικού Τύπου» αόριστες εκφράσεις όπως Καλάθι Αγροτικών Προϊόντων, Καλλιεργητικό Πλάνο, Δημοπρατήριο, ανταγωνιστικότητα, εξωστρέφεια κλπ να πιστεύεις ότι μπορείς να διορθώσεις τις παθογένειες του Αγροτικού Χώρου, ιδιαίτερα όταν οι αγρότες που καλούνται να δημιουργήσουν όλα αυτά, βιώνουν τραγικά οικονομικά αδιέξοδα, ενώ η βασική υποχρέωση της πολιτείας για μια στοχευμένη ολοκληρωμένη ανάπτυξη της γεωργίας θα παραμένει ακόμα ζητούμενο.

Πολιτική χωρίς έρευνα, ενημέρωση, εκπαίδευση;

Πως μπορεί κανείς να κάνει περιφερειακή αγροτική πολιτική όταν τα προγράμματα και τα χρηματοδοτικά εργαλεία είναι ελεγχόμενα από το «Κράτος των Αθηνών», όταν η Αγροτική Έρευνα, η Αγροτική Πολιτική, η Ενημέρωση και η Εκπαίδευση των αγροτών είναι όλα ανύπαρκτα.

• Τι νόημα έχει να φτιάξει κανείς πρώτος το καλάθι των αγροτικών προϊόντων όταν στη πράξη χάνεις «τα αυγά και τα καλάθια»;
• Τι ωφελεί να φτιάχνεις πρώτος τα καλλιεργητικό πλάνο όταν ο νέος αγρότης ή ο νέος που επιστρέφει στην ύπαιθρο δεν μπορεί να πάρει από πουθενά τις απαιτούμενες γνώσεις και τεχνικές, όταν δεν υπάρχει Πολιτικός Σχεδιασμός για την επιστροφή στη γεωργία.

Η συνεχής αναζήτηση νέων προϊόντων, ιδιαίτερα όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μια παγκοσμιοποιημένη αγορά, νέα δεδομένα ως προς τις προτιμήσεις των καταναλωτών κ.λ.π., θα έλεγε κανείς ότι είναι επιβεβλημένη. Όμως η εισαγωγή μιας νέας ή η αλλαγή μιας παραδοσιακής καλλιέργειας πρέπει να γίνεται με την γεωπονική γνώση και τη γεωργική πρακτική και όχι με έτοιμες συνταγές και διασφαλίζεται μόνο αν συνδιαστεί με την καλή οργάνωση, τη διαχείριση και εμπορία του προϊόντος και βέβαια με την ταυτότητα που αναγνωρίζει η αγορά.
Προσβολή το πώς αντιμετωπίζονται οι αγρότες

Συνεπώς, η απάντηση στο απλοποιημένο ερώτημα «τι πρέπει να καλλιεργήσω;» είναι σύνθετη και πρέπει να περιλαμβάνει ολοκληρωμένη αναδιάρθρωση διαδικασιών, δομών και παραγωγής.
Παραπληροφορεί κανείς τον αγρότη όταν δηλώνει ότι το καλλιεργητικό πλάνο τον βοηθάει να προχωρήσει στον εκ νέου προσανατολισμό της παραγωγής του, ότι το καλλιεργητικό πλάνο απαντά στο ερώτημα τι πρέπει να καλλιεργήσω.

Και τι είναι το καλλιεργητικό πλάνο που σχεδόν αντιγράφει η μία Περιφέρεια από την άλλη;
Είναι μια καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης, Υπουργικές αποφάσεις με τις προωθούμενες ποικιλίες, μελέτες μεταπτυχιακών φοιτητών και αντιγραφή καλλιεργητικών στοιχείων από τα βιβλία της Ειδικής Γεωργίας των Γεωπονικών Πανεπιστημίων.

Στην ουσία είναι ένα καλλιεργητικό πρόγραμμα που στην εποχή του διαδικτύου δεν μπορεί να το λες καλλιεργητικό πλάνο. Και βέβαια όταν το διαβάσει κανείς προσεκτικά, αντιλαμβάνεται ότι στέλνει και λάθος μηνύματα. Κατά τη γνώμη μου όταν κανείς δεν έχει σφαιρική γνώση του αγροτικού χώρου το μόνο που κάνει είναι να στήνει μια βιτρίνα χωρίς να τον νοιάζει το περιεχόμενο.

Υπό αυτή την έννοια και επειδή με προσβάλλει ως Γεωπόνο και ως Περιφερειακό Σύμβουλο η πρόχειρη και επιπόλαιη και χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό αντιμετώπιση των αγροτικών ζητημάτων, δεν συμμετείχα και δεν ψήφισα κανένα καλάθι και κανένα καλλιεργητικό πλάνο.

Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει. Φαίνεται πως κάποιοι δεν εννοούν να το καταλάβουν.