Μεγάλωνα και ανακάλυπτα πως η καρδιά μου χωρούσε κι άλλα κι άλλους, μεγάλωνα και γνώριζα πως κάποτε σε αυτόν τον τόπο είχαν γίνει εγκλήματα, όχι από ξένους, από εμάς τους ίδιους. Ποτέ δε μας τσάκισαν οι ξένοι, ο αλληλοσπαραγμός, ο αλληλοσκοτωμός μας διέλυε. Όταν το αίμα βράζει για εκδίκηση, όταν δε χωράμε όλοι στον ίδιο τόπο, όταν αποφασίζουμε πως πρέπει να εξαφανίσουμε όσους δε μας ταιριάζουν.
Ναι είχαν γίνει τόσα μα μεγάλωνα χωρίς να πιστεύω ότι θα μπορούσαν να επαναληφθούν. Σήμερα μεγαλώνω και φοβάμαι ,όχι τον ξένο τόσο όσο το γείτονά μου, το φίλο μου, καμιά φορά και τον ίδιο μου το εαυτό.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να πάρω πίσω τα μεγάλα και ακριβά μου όνειρα (σπίτια, δουλειές κλπ) και να ζητήσω ένα το οποίο εύχομαι να μην μείνει στη σφαίρα των ονείρων. Και θα σας συμβούλευα να κάνετε κι εσείς το ίδιο καθώς είναι πιο πολύτιμο από όλο το χρυσάφι του κόσμου, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ.
Γιατί μπορεί τώρα να μη σας πόνεσαν τα χαστούκια του "γορίλα", να σας βόλεψε που έφυγε ο "αλβανός" από τη γειτονιά σας, να πήρατε και κανένα κιλό πατατούλες από τα αγράμματα ανθρωπάκια...... Κι αν σας φαίνεται λιγάκι υπερβολικό, εμένα μου φαίνεται υπερβολική η ύπαρξη κομματικών μορφωμάτων που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε μία χώρα που ξέχασε ποια είναι.
Τους τοποθέτησε ένα ποσοστό στη έδρανα, τους νομιμοποίησε στους δρόμους και τώρα όλοι μαζί τους παρατηρούμε! Τους παρατηρούμε.....
Στην υγειά τους λοιπόν, στις θέσεις που κατέχουν, στα "γοριλάκια" που τους ακολουθούν, στα ποτάκια που κερνούν, στα παιδάκια που θέλουν να τους μοιάσουν, στις σημαίες που απλώνουν, στις περίεργες δουλειές τους....στις "ανώτερες" φυλές τους!
Στα δημαρχάκια που τους βολεύουν, στα σπιτάκια που μεγαλώνουν, στις σιωπές των φίλων τους, στις φωνές που δε μας βγαίνουν!
Στα αρρωστημένα πάθη τους, στα φοβικά τους χρόνια, στις ανήθικες στιγμές τους, στα ανάξια βήματά τους!
Β.Σ.
