Άνθρωποι να περπατούν πάνω. Μηχανάκια να κόβουν δρόμο. Κάνεις ελιγμούς και τελικά ανεβαίνεις για να είσαι και νόμιμος. Και εκεί που έχεις κάνει ότι μπορείς για να βρίσκεσαι πάνω στον ποδηλατόδρομο θες να πας από κάπου που δυστυχώς δεν έχει. Θα σε φάνε.
Κορναρίσματα, βωμολοχίες και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Δε μιλάς. Κάνεις υπομονή και κάνεις στην άκρη. Αφήνεις το ποδήλατο και συνεχίζεις πεζός για να κάνεις τις δουλειές σου. Και καθώς περπατάς πάνω στο πεζοδρόμιο ως καλός πεζός αρχίζουν τα εμπόδια. Αυτοκίνητα παρκαρισμένα, μηχανάκια να κόβουν και πάλι δρόμο αυτή τη φορά από το πεζοδρόμιο, προϊόντα των καταστημάτων να σου κάνουν τη διέλευση δύσκολη.
Σκέφτεσαι να πας απέναντι που είναι καλύτερα τα πράγματα. Ως καλός πεζός και πάλι πηγαίνεις από τη διάβαση πεζών. Κινδυνεύει η ζωή σου. Δε σταματά κανείς. Αμφιβάλλω αν το γνωρίζουν. Δε μιλάς και συνεχίζεις τη διαδρομή σου. Συναντάς έναν άνθρωπο με ειδικές ανάγκες και σου ζητά να τον πας πιο κάτω. Δέχεσαι ευχαρίστως. Προχωράς με το καροτσάκι από το πεζοδρόμιο. Πας να κατέβεις από τη μπάρα για να περάσεις απέναντι.
Και στις δύο μεριές παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Ξεπερνάς και αυτό το εμπόδιο και συνεχίζεις. Θες να περάσεις απέναντι από έναν δρόμο. Πηγαίνεις και πάλι από τη διάβαση πεζών. Δε σταματάει κανείς. Σε βλέπουν ότι είσαι με ένα άτομο με ειδικές ανάγκες, αλλά τίποτα. Επιτέλους βρέθηκε ένας καλός και σε αφήνει να περάσεις. Βοήθησες τον άνθρωπο να πάει στη δουλειά του και συνεχίζεις μόνος. Αυτό ήταν το κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Έλα όμως που καθώς συνεχίζεις τη βόλτα σου με το ποδήλατο τώρα εντοπίζεις και ένα αισθητικό πρόβλημα. Αυτοκόλλητα αθλητικών ομάδων πάνω στα σήματα και στις πινακίδες. Γκράφιτι στους τοίχους και στους κάδους. Παράνομη αφισοκόλληση στις κολόνες και στους τοίχους εγκαταλελειμμένων κτιρίων.
Μέχρι πότε θα συμβαίνουν αυτά; Πότε θα μάθουμε να ζούμε σωστά διευκολύνοντας ο ένας τη ζωή του άλλου; Ας προσπαθήσουμε ο καθένας από εμάς ξεχωριστά και στη συνέχεια όλοι μαζί να λύσουμε αυτά τα καθημερινά προβλήματα. Τότε θα κυκλοφορούμε καλύτερα και ευκολότερα μέσα στην πόλη.
Παρακάτω σας δίνω μία από τις 39 Αισιόδοξες ιδέες που παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ Αισιόδοξων ιδεών και αφορά το δρόμο:
ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΔΡΟΜΟ. ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
Ο δρόμος είναι δημόσιος χώρος. Δεν ανήκει μόνο στ” αυτοκίνητα. Πεζοί, ΑΜΕΑ, ποδηλάτες, παιδιά, ηλικιωμένοι έχουν δικαιώματα να το χρησιμοποιούν. Ο ευάλωτος έχει προτεραιότητα κι όχι ο ταχύτερος.
Μην ξεχνάς!
- Χαμογέλα για να κάνεις τους άλλους να ανησυχούν!
- Ζήσε την κάθε μέρα σαν να 'ναι η τελευταία!
- Μην αναβάλεις για αύριο ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα!
- Να είσαι ο εαυτός σου!
- Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή!
- Πριν μιλήσεις, ΣΚΕΨΟΥ!
- Μην εκφράζεις για κανέναν γνώμη πριν τον γνωρίσεις!
- Κανένας δεν έχει ανάγκη το χαμόγελό σου, όσο εκείνος που δεν μπορεί να το δώσει!
- Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν επιβάλλεται...
- Όπου και να είσαι αν έχεις καλή παρέα περνάς υπέροχα!
- Πριν κρίνεις οποιονδήποτε σκέψου τι θα έκανες εσύ στη θέση του!
- Κοιμήσου με ένα όνειρο, ξύπνα με έναν σκοπό!
- Όσο ζεις μαθαίνεις!
