Η νομοθετική και η δικαστική εξουσία έχουν πάψει να υφίστανται σε αυτή τη χώρα και αποφασίζουν μόνο κάποιοι της εκτελεστικής και οι ευρωπαίοι «σύμμαχοι». Αφού λοιπόν την Παρασκευή 26 Απριλίου, οι διευθυντές των σχολείων πήραν εντολή να εφαρμόσουν έναν νόμο που ερχόταν στη βουλή προς ψήφιση στις 28 Απριλίου!, ο Σαμαράς (που θεωρούσε χουντικές τις επιστρατεύσεις εργαζομένων) προληπτικά καλεί σε πολιτική επιστράτευση, παρότι δε συντρέχει κανένας λόγος σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας.
Σύμφωνα με τους εντολοδότες του όμως φαίνεται ότι είναι αναγκαία και η απαγόρευση της απεργίας των εργαζομένων (ΜΕΤΡΟ, ΠΝΟ, ΟΛΜΕ, κα) αλλά και της απλής σκέψης για απεργία, της απλής πρότασης ή εισήγησης. Εκτός από το Σύνταγμα και το άρθρο 41 του 3536/2007 που επικαλείται ο τραγικός πρωθυπουργός αναφέρει στην παράγραφο 2: «Εκτακτη ανάγκη σε περίοδο ειρήνης, που επιβάλλει την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών, είναι κάθε αιφνίδια κατάσταση, η οποία απαιτεί τη λήψη άμεσων μέτρων προς αντιμετώπιση αμυντικών αναγκών της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από κάθε μορφής απειλούμενη φυσική καταστροφή ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.
Εκτακτη ανάγκη σε περίοδο ειρήνης, που επιβάλλει την επίταξη ακινήτων και κινητών πραγμάτων, είναι κάθε άμεση κοινωνική ανάγκη που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή υγεία». Από πού λοιπόν νομιμοποιείται ο Σαμαράς; Πριν αρχίσουν οι νομικοί των τηλεπαραθύρων να διασταυρώνουν τα ξίφη τους πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα ανώτατα Δικαστήρια της χώρας έχουν ξεβρακωθεί από την κυβέρνηση και δεν υπάρχει κάποιος να σταθεί στο ύψος του.
Από την άλλη, οι αργυρώνητοι δημοσιογράφοι έχουν ξεσπαθώσει. Ο εμετικός Θέμος αποκαλεί τους καθηγητές «τέρατα» που χρήζουν αποστρατείας κατ’ εντολήν φυσικά αυτών που έκλεισαν την υπόθεση με τη μαύρη σακούλα με τα εκατομμύρια. Πρετεντέρης, Τρέμη, Ευαγγελάτος, Μανδραβέλης και σύσσωμο το ΣΚΑΙ, το ΜΕΓΚΑ έχουν ξεσαλώσει εναντίον των εκπαιδευτικών. Όπως και παλιότερα εναντίον όσων διαφωνούσαν με τις μνημονιακές πολιτικές.
Ψέμματα για το ωράριο, ψέμματα για τις διακοπές, ψέμματα για τις συγκρισεις με τους ευρωπαίους εκπαιδευτικούς. Αν είχαν έστω και ένα δράμι δίκιο, θα λέγανε αλήθειες, αλλά δεν μπορούν. Τολμούν να μέμφονται τους εκπαιδευτικούς ότι δεν νοιάζονται για τα παιδιά. Ενώ αυτοί τα νοιάζονται. Ποιοι; Οι λακέδες της τρόικας. Που καταργήσανε την πρόσθετη και την ενισχυτική. Που φτάσαν τις δαπάνες για την παιδεία στο 2,3% του ΑΕΠ. Που κλείσανε 1000 σχολεία. Που ετοιμάζονται να στοιβάξουν τους μαθητές σα σαρδέλες (1,5τ.μ ανά μαθητή). Που φέρνουν το μαθητή νηστικό στο σχολείο.
Που δώσανε τα σχολικά βιβλία σε ιδιώτες ώστε και το κόστος να αυξηθεί και να μοιράζουμε φωτοτυπίες. Αυτοί που απολύσαν τον πατέρα του μαθητή αλλά νοιάζονται για τις εξετάσεις του. Αυτοί που αλλάξαν πόλη και αντικείμενο στο φοιτητή, αλλά ξέρουν από παιδεία. Αυτοί που ακόμα και τον Απρίλιο έχουν αφήσει τα σχολεία με 2000 κενά. Η υποκρισία και η ανηθικότητα δεν έχουν βρει ποτέ καλύτερους δασκάλους από τους «σταυλισμένους» βουλευτές της κυβέρνησης και τους θλιβερούς προπαγανδιστές δημοσιογράφους. Στα δε κανάλια καλούνται μόνο όσοι είναι εναντίον της απεργίας. Μία μία οι ενώσεις γονέων συμφωνούν με τα αιτήματα των καθηγητών, αλλά για τους δημοσιογράφους πέρα βρέχει.
Οι ακροδεξιοί της κυβέρνησης έχουν ξεσαλώσει. Ο Άδωνης μας αποκαλεί ρεμάλια και απειλεί ότι θα μας απολύσει, ο υιός Πλεύρης εξανίσταται: «είναι δυνατόν να απεργούν για 2 ώρες ενώ υπάρχουν 1,5 εκατ. άνεργοι;». Εδώ η επιστήμη υποκλίνεται στη βλακεία. Πώς να του εξηγήσεις ότι αν δουλέψουμε παραπάνω θα αυξηθούν οι άνεργοι; Του λείπουν τα απαραίτητα πνευματικά εργαλεία. Και η «αντισυστημική» Χρυσή Αυγή στηρίζει ως συνήθως το σύστημα σε κάθε μάχη που δίνει εναντίον των εργαζομένων.
Αυτή είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε. Όμως στο γονιό που αγωνιά για το παιδί του και τις θυσίες που έχει κάνει ο ίδιος να απαντήσουμε σταράτα. Ξέρουμε γονιέ τι έχεις δώσει για το παιδί σου, ξέρουμε τη δική του προσπάθεια γιατί τη ζούμε κάθε μέρα για 14 χρόνια. Αυτή τη στιγμή όμως εμείς θυσιαζόμαστε όχι για το δικό μας παιδί αλλά για τα παιδιά των άλλων, για το δικό σου, για όλα τα παιδιά. Παλεύουμε να μειωθεί η ανεργία που η κυβέρνηση που μας λοιδωρεί την έστειλε στο 65% για τους νέους. Παλεύουμε για την επιβίωση με αξιοπρέπεια των μαθητών μας, γιατί τα παιδιά με 400 δε θα τα καταφέρουν.
Παλεύουμε όπου μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά στα μαθήματα γιατί το κράτος που μας βρίζει τα άφησε χωρίς αντισταθμιστικά μέτρα. Κάνουμε δεκάδες χιλιάδες ώρες παραπάνω σε πολιτιστικά, περιβαλλοντικά, θεατρικά και άλλα προγράμματα για να δώσουμε το κάτι παραπάνω στα παιδιά, ώρες τις οποίες το υπουργείο δεν αναγνωρίζει. Αμειβόμαστε με το 19% του Λουξεμβούργιου καθηγητή, το 31% του γερμανού αλλά επιτελούμε με αφοσίωση στα παιδιά το παιδαγωγικό και διδακτικό μας έργο.
Παλεύουμε να κρατάμε ζωντανή τη φλόγα που καίει στην ψυχή των μαθητών μας και τους εφοδιάζει με όνειρα για το μέλλον, κόντρα στις ονειροκτόνες προσταγές ενός σκληρού εκπαιδευτικού συστήματος και μιας ανάλγητης κυβέρνησης. Διδάσκουμε τα παιδιά πρωτίστως με το παράδειγμά μας. Αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, πίστη, αγώνας, συντροφικότητα, αντίσταση είναι τα μαθήματα αυτής της περιόδου. Θα κάνουμε το καθήκον μας. Όχι για το δικό σου παιδί όπως ατομικιστικά και εγωιστικά λες και συνδαυλίζουν κυβέρνηση και ΜΜΕ. Για τα παιδιά όλων. Για να μην επιστρατευτούν τα όνειρά τους.
…Μα εδώ στην όχτη την υγρή μόνο ένας δρόμος υπάρχει
Μόνο ένας δρόμος απατηλός και πρέπει να τον περάσεις
Πρέπει στο αίμα να βουτηχτείς πριν ο καιρός σε προφτάσει
Και να διαβείς αντίπερα να ξαναβρείς τους συντρόφους σου….
…Να πιάσεις από τα λουριά του Αχιλλέα τ’ άλογα
Αντί να κάθεσαι βουβή τον ποταμό να μαλώνεις
Τον ποταμό να λιθοβολείς όπως η μάνα του Κίτσου.
Γιατί κι εσύ θα ‘χεις χαθεί και η ομορφιά σου θα έχει γεράσει.
Ν.Γκάτσος, Αμοργός (απόσπασμα)
Βασίλης Βασιλειάδης, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Ηλείας
