Το «χαρισματικό» παιδί, έχει κι αυτό δικαιώματα…
«Το παιδί μου είναι έξυπνο, ταλαντούχο, προικισμένο και χαρισματικό. Είναι ένας μικρός Αϊνστάιν!» Είναι κάποια από τα λόγια μερικών γονιών που στο πρόσωπο του βρέφους τους, αναγνωρίζουν ένα λαμπρό καλλιτέχνη ή ένα σπουδαίο επιστήμονα.Βλέπουν και φαντάζονται παράλληλα, ότι το παιδί τους, είναι ένα ανερχόμενο ταλέντο. Δεν είναι λίγες όμως οι περιπτώσεις, που όντως πέφτουν μέσα. Ναι, γέννησαν έναν μικρό Αϊνστάιν, έναν νέο Μότσαρτ…Οι πρώτες ενδείξεις, έγιναν αποδείξεις. Το παιδί μαθαίνει εύκολα, διαβάζει καλά, παρουσιάζει πρωτότυπες σκέψεις, θέλει απαντήσεις όχι μόνο στα «τι», αλλά και στα «πως» και στα «γιατί». Έχει αφαιρετική σκέψη, είναι παρατηρητικό, ευέλικτο και ευπροσάρμοστο, υπεύθυνο, με μεγάλη αυτοπεποίθηση και απαιτητικό, τόσο με το εαυτό του, όσο και με τους άλλους.Η Αμερικανική Ένωση Χαρισματικών Παιδιών (National Association for Gifted Children), σε μία προσπάθεια να βοηθήσει τους γονείς να αναγνωρίσουν τα «χαρισματικά» παιδιά, προτείνει ένα μοντέλο πέντε χαρισμάτων και των χαρακτηριστικών. Αυτά είναι: η «δημιουργική σκέψη», η «γενική διανοητική ικανότητα», η «συγκεκριμένη ακαδημαϊκή ικανότητα», το «καλλιτεχνικό ταλέντο» και η «ηγετική ικανότητα».Προς Θεού, μην κάνετε μια λίστα αν το παιδί σας συγκεντρώνει κάποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Αυτά είναι αποτέλεσμα εμπειρικών παρατηρήσεων και ειδικών ερευνών. Όπως επίσης δεν υπάρχει παιδί που να συγκεντρώνει όλες αυτές τις ιδιότητες.Μην σπέρνετε πανικό… «το παιδί μου έχει ταλέντο ναι ή όχι; Και αν ναι τι πρέπει να κάνω για να το βοηθήσω;» είναι κακός σύμβουλος και για σας και για το παιδί σας.Πρέπει να αφήσετε τα παιδιά να χρησιμοποιούν το μυαλό τους, και όχι να τους προσφέρετε έτοιμες λύσεις. Μην μπείτε στη διαδικασία να ταυτίζεται τα δικά σας ενδιαφέροντα με του παιδιού σας. Το μόνο που θα πετύχετε είναι να καταπνίξετε τον αυθορμητισμό του. Ενθαρρύνεται το και δώστε του ερεθίσματα. Σίγουρα θα το βοηθήσετε να ανακαλύψει αν έχει κάποιο ταλέντο.Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να φορτώνουμε το παιδί με δραστηριότητες, με το σκεπτικό ότι του παρέχουμε ερεθίσματα για να εξελιχθεί, γιατί το αποτέλεσμα μπορεί να είναι το αντίθετο. Το παιδί πρέπει να έχει χρόνο να παίξει και να ανακαλύψει μόνο του τα ενδιαφέροντά του χωρίς άγχος και πίεση. Το παιδί χρειάζεται χρόνο να «βαρεθεί» γιατί με αυτό τον τρόπο επεξεργάζεται και παρατηρεί το περιβάλλον και τους ανθρώπους γύρω του, αναπτύσσει την φαντασία του, δημιουργεί εικόνες, ακονίζει το μυαλουδάκι του.Αφήστε τα παιδιά σας να αναπνεύσουν. Όλα με μέτρο, ακούγοντας και σεβόμενοι πάντα τα θέλω τους και τις επιλογές τους.
Καλλιόπη ΓραμμένουΣυγγραφέας- ΔημοσιογράφοςΠαιδαγωγός- Εμψυχώτρια
