Τον βλέπω που έρχεται...

Τον βλέπω που έρχεται...

Τον βλέπω που έρχεται... Γεμάτος με τα όνειρα και τις ελπίδες μας... Καινούργιος Χρόνος... Ανοίγω την αγκαλια μου να τον υποδεχτώ. Οταν ήμουν μικρός περίμενα τα δωρα αλλά τώρα είμαι εγώ το δώρο... Οπως ξέρω κι’οπως μπορώ... Ένα χαμόγελο μια ζέστη κουβέντα ένα πλησίασμα στην ανάγκη του άλλου.... Λίγο φως από την ψυχή σου.... Ετσι για να φωτίσει τούτος ο σκοτεινός κόσμος... Τούτες τις μέρες που η αξία των δώρων ειναι στις αποδείξεις. Στην επαιτεια του χρήματος για φανταζι κατανάλωση. Στην παρλαπιπα του ονείρου... Κάποιο παράθυρο έχει φως. Μια γιαγιά περιμένει το χάδι μας... Ένα παιδί δεν έμαθε να γελάει... Άλλου μπερδεύουν τους ανθρώπους με τα ζώα. Κι έγω θα δείξω το χρυσο μου δαχτυλίδι. Με την χρωματιστή πέτρα... Που φυλάκισα την ψυχή μου για ένα ψεύτικο κόσμο... Και καπνίζω αμέριμνος τις στάχτες... Ευλογημένος κατάδικος μιας ελεύθερης ζωής..Κάποιο παράθυρο έχει φως... Ειναι η ζωή μου. Ένα παράθυρο έχει φως... Ειναι η ψυχή μας γεμάτη δωρα... Ας τα χαρίσουμε στους άλλους... Τα περιμένουν... Εναι η ζωή σου... Καλημερα

Χάρης ΚανελλακόπουλοςΔιακοσμητής