Η αιώνια ύπαρξη ζωής: γυναίκα…
Γυναίκα γιαγιά, μάνα, σύζυγος, αδελφή, φίλη, σύντροφος, συνεργάτιδα, γυναίκα ζωή, ψυχή, αναπνοή, ύπαρξη, αλήθεια, τόλμη… ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Στις 8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, οι γυναίκες όλων των χωρών του κόσμου γιορτάζουν. Η γιορτή αυτή καθιερώθηκε το 1910 από τη Διεθνή Γυναικεία Διάσκεψη της Κοπεγχάγης, ύστερα από πρόταση της μεγάλης φεμινίστριας Κλάρας Τσέτκιν. Σκοπός της ήταν να διατηρηθεί η ανάμνηση της πρώτης διαδήλωσης των Αμερικανίδων, που είχε γίνει 53 χρόνια νωρίτερα, το 1857. Στις 8 Μαρτίου 1911, οι γυναίκες της Αμερικής και της Γερμανίας, διαδηλώνουν διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Στις 8 Μαρτίου 1913, οι γυναίκες της Τσαρικής Ρωσίας ξεσηκώνονται με την κραυγή «Κάτω η πείνα– Κάτω ο πόλεμος». Στις 8 Μαρτίου 1917, οι εργάτριες της Πετρούπολης, του σημερινού Λένιγκραντ, ξεχύνονται στους δρόμους και ζητούν Ειρήνη και Ψωμί. Στις 8 Μαρτίου 1923, 2000 Γαλλίδες συγκεντρώνονται και απαιτούν: «Όχι άλλο πόλεμο». Στις 8 Μαρτίου 1936, οι γυναίκες της Ισπανίας διαδηλώνουν στη Μαδρίτη κατά του φασισμού, ενώ στη Γερμανία η χιτλερική τρομοκρατία οργιάζει. Το Νοέμβριο του 1945 ιδρύεται η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Γυναικών, που θα συσπειρώσει γύρω της 80 εκατομμύρια γυναίκες, με κοινό σκοπό τους την ισότητα των δύο φύλων και την Παγκόσμια Ειρήνη. Στις 8 Μαρτίου 1947, στον Ελληνικό χώρο τώρα, η Πανελλήνια Ένωση Γυναικών, η οποία είχε σημειώσει λαμπρούς αγώνες για ζητήματα των γυναικών και της δημοκρατίας στην Ελλάδα, γιόρτασε την ημέρα της γυναίκας για τελευταία φορά. Η συμμετοχή των γυναικών στην Πανελλήνια Οργάνωση θεωρήθηκε αδίκημα και πάρα πολλές γυναίκες καταδικάστηκαν. Στις 8 Μαρτίου 1959 η Παγκόσμια Οργάνωση Δημοκρατικών Γυναικών σήμανε συναγερμό των γυναικών του κόσμου. Μοναδικό σύνθημα του εορτασμού στάθηκε το σταμάτημα των ατομικών δοκιμών και ο αφοπλισμός. Το 1977 ο ΟΗΕ στη Γενική του Συνέλευση καθιέρωσε την Ημέρα της Γυναίκας, ως Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη. Στην χώρα μας υπήρξαν, κατά καιρούς, όπως υπάρχουν και σήμερα μεγάλες Ελληνίδες πρωτοπόρες του Γυναικείου Κινήματος. Βέβαια εκείνη που κατέχει τα σκήπτρα είναι η Καλλιρόη Παρέν. Ήταν η πρώτη που σήκωσε το βάρος του αγώνα για τα δικαιώματα και τη χειραφέτηση της γυναίκας. Η Αύρα Θεοδωροπούλου, η Μαρία Σβώλου, η Ρόζα Ιμβριώτη, η Αγνή Ρουσοπούλου, η Θάλεια Κολυβά, η Λιλή Ιακωβίδη, η Αλεξάνδρα Γραικιώτου ήταν μερικές άλλες άξιες γυναίκες… Η ισότητα των δύο φύλων σήμερα, στις αναπτυγμένες χώρες είναι κάτι δεδομένο, υπάρχουν σε πολλές περιοχές του πλανήτη γυναίκες που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες και δέχονται ποικίλες μορφές κακοποίησης, ενώ τα δικαιώματα τους καταπατούνται καθημερινά. Έτσι αύριο… Γυναίκες και κορίτσια είναι τα πρώτα θύματα σε πολέμους και συρράξεις. Περίπου 60 εκατομμύρια κορίτσια δεν πάνε σχολείο.Κάθε χρόνο, δεκαπέντε εκατομμύρια έφηβες 15-19 ετών γίνονται μητέρες. 515.000 γυναίκες εξακολουθούν να πεθαίνουν κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα εγκυμοσύνης και τοκετού. Η UNICEF υπολογίζει ότι 70 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες ηλικίας 15-49 ετών σε 28 χώρες της Αφρικής και στην Υεμένη, έχουν υποβληθεί σε ακρωτηριασμό ή εκτομή των γεννητικών τους οργάνων (κλειτοριδεκτομή). Εκατομμύρια γυναίκες, δολοφονούνται εκ προθέσεως ή εξ' αιτίας παραμέλησης, μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Και φτάσαμε στον 21ο αιώνα!!! Ποια η θέση της γυναίκας στην κοινωνία; Που πήγαν όλοι αυτοί οι αγώνες; Για ποια ισότητα μιλάμε όταν η γυναίκα δουλεύει 24 το 24ωρο; Και το κερασάκι στην τούρτα… είναι ότι η ίδια το θέλει και το κάνει! Γιατί γυναίκα; Αποφάσισε ποιον απ΄ όλους τους ρόλους θέλεις να παίξεις; Δεν είσαι πολυεργαλείο! Έχεις σώμα, ψυχή και δικαιώματα. Διεκδίκησέ τα.
Καλλιόπη ΓραμμένουΔημοσιογράφος- ΣυγγραφέαςΠαιδαγωγός- Εμψυχώτρια
