Στην Ηλεία κάθε τέσσερα με πέντε χρόνια και πάντα λίγο πριν τις εκλογές εγκαινιάζουμε τα ίδια έργα!!Ζούμε σε μια διαρκή προμνησία κι έχουμε όλοι την αίσθηση πως έχουμε δει ή βιώσει ξανά στο παρελθόν την ίδια κατάσταση. Αυτή η κατάσταση της προμνησίας πάντα εξέπληττε τους ανθρώπους αλλά και τους επιστήμονες συνηθίζουμε να τη λέμε déjà vu (ντέζα βου) που στη γαλλική γλώσσα σημαίνει το "ήδη ειδωμένο”.


Τα έχουμε δει και τα έχουμε ματαδεί.Μας τα έχουν ξαναπεί με τα ίδια λόγια και τις ίδιες φωτογραφίες.Μας έδωσαν τις ίδιες υποσχέσεις και μας κορόϊδεψαν.


«Έστω ότι είστε ταξιδιώτες κι έρχεστε για Πάσχα στην Ηλεία μέσω Πάτρας.Το βλέμμα σας πέφτει στον δρόμο μετά την Πάτρα,εκεί που σταματάνε όλα. Ξαφνικά νιώθετε παράξενα.

Ο εγκέφαλός σας δεν μπορεί να ανακαλέσει την ανάμνηση, που θα μπορούσε να εξηγήσει την κατάσταση, ότι δηλαδή πριν από δυο τετραετίες, είδατε μακέτες του δρόμου, θυμηθήκατε έναρξη εργασιών, υποσχέσεις και φωτογραφίσεις.Κάποια από τα πρόσωπα άλλαξαν, πολλά έμειναν ίδια.Οι ψεύτικες υποσχέσεις παρέμειναν και το χειρότερο τις ακούμε ξανά με τον ίδιο τρόπο και τα ίδια λόγια.


Τα εκκλησάκια με τα λουλούδια στις άκρες του δρόμου τα συνηθίσαμε.Περνάμε και δεν τα βλέπουμε καν.Σαν να μην υπάρχουν.Αν κάποιος αποφασίσει να τα μετρήσει θα δει πως είναι εκατοντάδες.Άλλα παραμένουν “ζωντανά” με στολίδια και λουλούδια από τα αγαπημένα τους πρόσωπα.Άλλα έχουν ξεχαστεί και κάποια φτιάχνονται τώρα.Είναι ανατριχιαστικό πως θα μπορούσαν να σωθούν τόσοι άνθρωποι και θυσιάστηκαν.


Τόσα χρονοδιαγράμματα, τόσες συνεχείς παρατάσεις, τόσες συσκέψεις και τόσα πολλά θύματα λόγω ανικανότητας, είτε χειρότερα συνειδητής πολιτικής επιλογής.Και την πολιτική ανικανότητα θα μπορούσε κάποιος να την ανεχτεί.Την συνειδητή όμως πολιτική επιλογή δεν είναι δυνατόν να την επεξεργαστεί ανθρώπινος νους.


Δεν υπάρχει Σωτηρία όταν μας έχουν πει τα ίδια παραμύθια με διαφορετικές παραλλαγές και τα έχουμε διαβάσει όλα.Οφείλουμε να αναπλαισιώσουμε και να γίνουμε περισσότερο ενεργοί πολίτες στις διεκδικήσεις, στις επιλογές και στις απαιτήσεις μας διότι η δική μας αδιαφορία μας καθιστά συνυπεύθυνους.


Έχουμε τεράστιο μερίδιο ευθύνης για όλα αυτά που βιώνουμε όταν ως πολίτες ψηφίζουμε άκριτα ή απέχουμε αφήνοντας άλλους να επιλέξουν για εμάς.Η ψήφος στις εκλογές είναι ο σημαντικότερος τρόπος συμμετοχής των πολιτών στις δημοκρατικές κοινωνίες και ένα δικαίωμά μας που πρέπει να αξιοποιείται στο μέγιστο.

To φαινόμενο της προμνησίας που ζούμε στην Ηλεία αποδεικνύει την συνεχή και απροκάλυπτη πολιτική εξαπάτηση η οποία δεν μπορεί πλέον να γίνει ανεκτή διότι έχει ξεπεράσει τα όρια της λογικής.

Η μόνη περίπτωση να την υπερβούμε είναι όχι το να μην ψηφίσουμε και να μη συμμετέχουμε στις εκλογές αλλά το να αλλάξουμε τον τρόπο που ψηφίζουμε κάνοντας την έκπληξη στις δυνάμεις της συντήρησης και της παρακμής οι οποίες με προδευτικά περιτυλίγματα μας έχουν οδηγήσει στο τέλμα.Μπορούμε αν το αποφασίσουμε να αλλάξουμε το “‘ήδη ειδωμένο”.


Αναζητώντας τη Σωτηρία από αυτό το φαινόμενο μάλλον πρέπει να θυμηθούμε τον Καζαντζάκη : “Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ όλους τους σωτήρες. Αυτή ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;”.

Αθανάσιος Κατσίμπελης
Δάσκαλος, Μ.Εd - Νομικός