Πέρα-δώθε πέρα-δώθε.... με ζάλισε ‘κεινη η εξέδρα και δεν κατάλαβα τα λόγια των υποψηφίων...

Άσε τον θόρυβο πριν τις ομιλίες...

Χέρια ψηλά...

Και η μικρή μου πόλη ανοχύρωτη υποδέχεται τον καπετάν Άκριτα που θα την σώσει από τους ληστές...

Και μετά δεν θυμάται κανεις...

Ούτε και ο Ακρίτας...

Οτι ήταν να μας πει το είπε φωναχτά...

Και μετά σιωπή για οτι θα ακολουθήσει την νίκη...

Τάματα και υποσχέσεις...

Πισώπλατες μαχαιριές και κρυφές λιτανείες για τον σταυρο της Νίκης...

Και δοξασμένος επάνω στις πλάτες των οπαδών του ο Ακρίτας θα συνεχίσει...

Και επιστροφή στο βάλτο της Πολιτικής...

Με τις βδέλλες...

Που σου ρουφάνε το αίμα...

Στην μικρή μου πόλη. Στην ποτισμένη με τον ιδρώτα της αγωνίας της να μεγαλώσει...

Στα μεγάλα λόγια ενός μυστικού διαλόγου μετά την γιορτή...

Που δεν ακούσαμε ποτε... Σε οτι κι’αν ψηφίσαμε...

Στο μαύρο μας το χαλι...

Όταν διαλέγεις το λιγότερο κακό για καλύτερο...

Το λιγότερο κακό για καλύτερο...

Κι’ ας βγω ψεύτης...

Στους τόσους κι’ ενας παραπάνω...

Καλημερα

Χάρης Κανελλακόπουλος
Διακοσμητής