Τσάντα ακορντεόν, μια άλλη ανανάς και πιο πίσω μια άλλη σαλιγκάρι.

Εσυ διαλέγεις και αν σου αρέσει είναι δικαίωμα σου να την χαρείς.

Καπως έτσι είναι και ο ελεύθερος λόγος στην Δημοκρατία.

Να μιλάς και να λες την γνώμη σου.

Σε ότι ακούς σε ότι βλέπεις σε ότι σε προκαλεί.

Σε ότι σου πλασάρουν πολιτικοί και παντογνώστες μιας ιδέας στην αρένα της καθημερινότητας.

Εικονικής και πραγματικής.

Επίσημοι και ανεπίσημοι σε γιορτές και μεγαλεία.

Φτωχοι με το μπαστούνι της ελεημοσύνης.

Σε ξένα μεγαλεία με κλεμμένο εισιτήριο.

Αναπτυξη με λίγη χρυσόσκονη και πολύ πίστη στο ψέμα που μας απειλεί.

Επισημοι και ανεπίσημοι.

Εκεί στην γιορτή στο σπίτι του πλούσιου εμπόρου.

Υπηρετες έτοιμοι να σας περιποιηθούν.

Αλλοι θα κρύβουν τις χρυσές τσέπες του αφεντικού και άλλοι θα σου ρίχνουν την στάχτη στα ματια.

Για το καλό σου είπαν και έκρυψαν το δικό τους.

Του αφεντικού.Και πριν φύγεις ευγενικά θα χαιρετίσεις τον αφέντη και τι να πεις τώρα;

Πως ένα τέτοιο σπίτι θέλεις κι εσυ; Ποιος θα σε πιστέψει;

Ποιος θα σε ακούσει;

Εσυ όμως φώναξε.

Ετσι για να σπάσεις την σιωπή.

Έτσι για να τους πεις ότι φωνάζεις για την ντροπή.

Και άφησε τους.Οταν η θαλαμηγός φύγει θα είμαστε πάλι όλοι μαζί.

Η γιορτή θα έχει τελειώσει.Θα μείνεις τότε μόνος να σκέφτεσαι τα μεγαλεία.

Καποιοι άλλοι θα ακουλουθησουν και κάποιοι άλλοι θα κοιτάζουν την νύχτα στο λιμάνι.

Κι εσυ ένας πεινασμένος γλάρος να τους ακολουθείς....

Επίσημα ανεπίσημος.

Για μια ακόμα φορά. Μια φωνή...

Και αν σε πουν κομπλεξικό και μίζερο μην ντραπείς

...Κοίταξε μόνο τα καθαρά σου χέρια και η ντροπή θα γίνει δίκη τους......

Καλημερα

Χάρης Κανελλακόπουλος
Διακοσμητής