Η 12η Ιουνίου έχει καθιερωθεί από την διεθνή οργάνωση εργασίας ως ημέρα ενάντια στην παιδική εργασία. Κατά την σημερινή παγκόσμια ημέρα, γίνονται δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης ώστε να ληφθούν μέτρα που θα τερματίσουν την εκμετάλλευση των παιδιών που οδηγούνται σε χώρους εργασίας.

Περίπου 1,2 εκατομμύρια παιδιά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης σε ετήσια βάση. Συνολικά 152 εκατομμύρια εργάζονται παγκοσμίως. Δηλαδή το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού των παιδιών, με τα 73 εκατομμύρια παιδιά να βρίσκονται κάτω από συνθήκες εκθέσεις τους σε άμεσο κίνδυνο για την σωματική τους ακεραιότητα και την ψυχική τους υγεία.

Τρομακτικός επίσης είναι και ο αριθμός του 1 εκ. παιδιών που χρησιμοποιούνται ως «αντικείμενα σεξουαλικής» εκμεταλλευσης. Πρωτοπόρος στην παγκόσμια παιδική εργασία είναι η Αφρική που καταγράφει ένα ποσοστό της τάξεως του 55% και ακολουθεί η Ασία. Η παιδική εκμετάλλευση στην Αφρική γίνεται βέβαια με τις ευλογίες πολλών μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων παγκοσμίου βεληνεκούς καθώς εκμεταλλεύονται την ανέχεια των οικογενειών τους και τα χαμηλότερα σε σχέση με τους ενηλίκους μεροκάματα που καλούνται να καταβάλουν.

Παρά την προσπάθεια που γίνεται με τη στήριξη της UNICEF, του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας αλλά και του ΟΗΕ, ο οποίος έχει ως στόχο τον τερματισμό της παιδικής εργασίας, η εξάλειψη αυτού του ανησυχητικού και παγιωμένου πλέον φαινομένου είναι αρκετά δύσκολη έως αδύνατη. Η συνέχιση της παιδικής εργασίας έχει ως συνέπειες, την έκθεση σε κίνδυνο της υγείας των παιδιών, τον κλονισμό της ψυχικής τους υγείας και συμπεριφοράς τόσο στην παιδική όσο και στη μετέπειτα ενήλικη ζωή τους αλλά και την αδυναμία συμμετοχής τους στην εκπαίδευση και την παιδεία, που αποτελούν αναφαίρετα δικαιώματα τους.

Τα τελευταία χρόνια ωστόσο γίνεται μια τεράστια προσπάθεια, ώστε τα παιδιά που εργάζονται να μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα και να πηγαίνουν στο σχολείο καταπολεμώντας τον αναλφαβητισμό που μαστίζει τις Αφρικανικές Χώρες. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι η παιδική εργασία αντιστοιχεί σε 50.000 άτομα.

Είναι παιδιά που ανήκουν κυρίως σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες και εξωθούνται, κάτω από πολύ άσχημες συνθήκες να εργαστούν, στα φανάρια, ως μικροπωλητές, μουσικοί ή επαίτες. Αυτό το φαινόμενο συναντάται στα αστικά κέντρα ενώ στην επαρχία συναντά κανείς παιδιά να εργάζονται στην ύπαιθρο βοηθώντας τους γονείς τους στις αγροτοκτηνοτροφικες εργασίες ή την αλιεία.

Εάν πραγματικά θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο και δεν θελουμε να μένουμε σε βαρύγδουπες δηλώσεις και ευχολόγια, θα πρέπει να αναλογιστούμε όλοι μας τη σημασία του να μεγαλώνουν όλα τα παιδιά κάτω από συνθήκες με υψηλή ποιότητα ζωή, με ίσες ευκαιρίες και με διασφαλισμένη τη σωματική και ψυχική τους υγεία.

Τα σημερινά παιδιά όλου του κόσμου είναι οι αυριανοί πολίτες αυτού του κόσμου. Όταν αυτοί οι αυριανοί πολίτες έχουν μεγαλώσει σε ιδανικές και σωστές συνθήκες θα μπορούν να σεβαστούν την κοινωνία που τους προστάτεψε και το περιβάλλον που τους φιλοξενεί.

Κωνσταντίνος Κωνσταντινόπουλος