Αρχίσαμε να πιστεύουμε σε μια Άνοιξη πλαστική.

Χάσαμε τις μυρωδιές της ζωής μας σε διαφημίσεις αποσμητικών και σε πρόχειρες ιδέες ιδιαίτερου κάλλους.

Ψευτισαμε μπροστά στις αξίες των προγόνων μας με σειρά προτεραιότητας.

Μπροστα σε κάτι ψεύτικα εκμαγεία ωραίων θεών.

Αντιγραφα εραστών σε μοναχικούς έρωτες.

Μια Άνοιξη πλαστική...

Τρομαγμένοι στρατιώτες μπροστά στην ισοπέδωση των ανθρώπων.

Φιλανθρωποι παπάδες και σπάνια υλικά για τον υπεράνθρωπο της εποχής μας.

Υπέροχα μαγεμένοι της Εξουσίας που μας κρίνει αδιάκοπα.

Χωρίς αντιστάσεις γιατί μας είπαν πως ο λόγος είναι ελευθερος και μετά μας τιμωρούν που ξεχωρίσαμε.

Μας μίλησαν για Δημοκρατία την ώρα που έκρυβαν το συμφέρον τους στις τράπεζες.

Μας μίλησαν για Ηθική την ώρα που υποκρίθηκαν για τις δικές τους αμαρτίες.

Στην μικρή μου πόλη έγινε είδηση το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ δυο αντρών.

Φανηκε το μίσος των ανθρώπων για το διαφορετικό.

Οχι μόνο φάνηκε αλλα πίσω από λόγια έκρυψαν τα δικά τους περίεργα.

Εκρυψαν το δικό τους τέρας πίσω από το μεγάλο των αλλων.

Εκρυψαν την κακοποίηση της κοινωνίας και τους δαίμονες του εσώρουχου τους.

Έκρυψαν το άρωμα της Άνοιξης για την δικη τους...

Την πλαστική.

Καποιος μίλησε για σεβασμο...

Καλημερα

Χάρης Κανελλακόπουλος
Διακοσμητής