Μια βασική αρχή στην πολιτική, όπως εγώ ερμηνεύω, για να δημιουργήσει απτά αποτελέσματα και να καταστεί ωφέλιμη για το κοινωνικό σύνολο, μιας και από εκεί αντλεί την νομιμοποίησή της και εκεί αναφέρεται, είναι ο μετασχηματισμός των λόγων και κάθε είδους δηλώσεων σε δημόσια ακρόαση, σε σχέδιο δράσης με σαφή χρονοδιαγράμματα για υλοποίηση.

Είναι αυτό που λαός ονοματοδοτεί, κατά περιόδους, ως «ικανότητα, αποτελεσματικότητα , προοπτική ανάπτυξης και βελτίωσης» του τόπου του.

Αποτελεί αυτό κύριο γνώρισμα της πρόσφατης ιστορίας του Νομού μας;

Συνόδευσε η πράξη τα τόσα λόγια, που κατά καιρούς μεγάλων προσδοκιών , ακούστηκαν;

Μήπως αποστεώθηκαν εντέχνως οι κοινωνικές προσδοκίες και μετατράπηκαν σε κοινωνικές πεποιθήσεις παραδοχής του ποικιλώνυμου κατεστημένου;

Μήπως η κοινωνία αντανακλά, το ίδιο είδωλο που δημιουργείται με την επιτυχημένη κατά τα άλλα, μέθοδο των επικοινωνιακών παραισθησιογόνων;

Μπορούμε βέβαια να δώσουμε απαντήσεις σε αυτά τα «ολίγον» ρητορικά αλλά και ουσιώδη ερωτήματα.

Όμως ας πάμε από τους προβληματισμούς, σε αναδυόμενες ερμηνείες και αναγνώσεις της καθημερινότητάς μας.

Είναι κουραστικό να επαναλαμβάνεται διαρκώς η διαπίστωση της συνεχούς υποβάθμισης του Νομού μας.

Είναι απογοητευτικό, να επαναλαμβάνεται διαρκώς , η έλλειψη υποδομών και η ανυπαρξία ενεργειών για αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, που ίσως ο Θεός, σίγουρα όμως η φύση και οι πρόγονοί μας, προίκισαν ή άφησαν ως παρακαταθήκη σε εμάς, στην νέα γενιά αλλά και στις μελλοντικές γενιές. Ας σταματήσουμε επιτέλους να είμαστε υπερήφανοι μόνο για τους προγόνους μας.

Είναι εσωστρεφές και μίζερο, να επαναλαμβάνεται διαρκώς, η ύπαρξη κάποιων εχθρών που διαχρονικά επιβουλεύονται τα δίκαιά μας και καθορίζουν την τύχη μας, προς όφελός τους.

Είναι ηττοπαθές να επαναλαμβάνεται διαρκώς, το «κισμέτ», μια προκαθορισμένη μοίρα που διατηρεί σε μια ιδιότυπη αιχμαλωσία την κοινωνία.

Είναι επικίνδυνο και συνάμα τραγικό, να δημιουργούνται βεβαιότητες που οδηγούν στην αίσθηση του τέλματος και την ακινησία. Γιατί κατά τον W.I.Thomas «Όταν οι άνθρωποι θεωρούν ορισμένες καταστάσεις πραγματικές, αυτές γίνονται πραγματικές στις επιπτώσεις τους» , ως μια αυτοεκληρούμενη προφητεία.

Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
Δημοτικός Σύμβουλος Ανδραβίδας - Κυλλήνης