Παρατηρητές των εξελίξεων και των όσων συμβαίνουν γύρω μας, έχουμε καταντήσει… μη μπορώντας να μαντέψουμε ποια θα είναι η επόμενη ημέρα.

Στους δρόμους βγαίνουν οι ανεμβολίαστοι καθώς πιστεύουν πως όλα είναι ένα ψέμα, στο σπίτι κλεισμένοι κάθονται οι εμβολιασμένοι, γιατί αυτοί σου λένε οι ειδικοί σκορπάνε τον ιό που δέχτηκαν να τους βάλουν μες το κορμί τους!!!

Δεν είναι πανδημία, είναι η κατάρα που κουβαλάει η οικογένεια Μητσοτάκη, διαλαλούν αριστερά και δεξιά κάτι «επαναστάτες» του καναπέ και φιλόσοφοι του χαβαλέ, που τα γνωρίζουν όλα…

Το τσιπάκι του σατανά θέλουν να μας βάλουν μέσα μας, ωρύονται και λένε κάτι «εκκλησιάζουσες» που ανάθεμα κι αν έχουν πάει μια φορά ν’ ανάψουν κερί στην εκκλησία… «ρετσινόλαδο» που μπλοκάρει τη σκέψη και αδρανοποιεί τα νεύρα είναι το εμβόλιο, σου απαντούν κάτι τσαρλατάνοι κομπογιαννίτες της συμφοράς.

«Ν’ απολυθούν όσοι δεν εμβολιαστούν…», φωνάζει το κάθε παπαγαλάκι που έχει μάθει να εκβιάζει και εκ του ασφαλούς ν’ αποφασίζει για τις ζωές των άλλων…

Και όλα αυτά γιατί; Γιατί ποτέ μέχρι τώρα δεν βγήκε κανείς να πει την αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι αυτή, γιατί ποτέ δεν πήραν αυστηρά μέτρα, γιατί μια ζωή σε τούτη τη χώρα εφαρμόζονται ημίμετρα, γιατί το πολιτικό κόστος έχει μεγαλύτερη αξία από τη ζωή των ανθρώπων.

Φτάσαμε λοιπόν να τρωγόμαστε μεταξύ μας, γίναμε ούτε λίγο ούτε πολύ πιόνια με οπαδικά κατάλοιπα και αγνοώντας το τι θα γίνει την επόμενη μέρα και το τι τελικά ισχύει και τι όχι, στο τσακ είμαστε να αλληλοφαγωθούμε.

Ακριβώς εκεί έχουμε φτάσει, γιατί απλά χάθηκε το μέτρο και ο έλεγχος. Χάθηκε το αίσθημα ευθύνης, χάθηκαν πολλά!!!

«Το δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα…», είναι πλέον μια έμμεση απειλή που ακούμε όλο και πιο πολύ καθημερινά από χιλιάδες στόματα, τους εντυπωσίασε όταν το πρωτοάκουσαν και το επαναλαμβάνουν, θεωρώντας ότι αυτό δηλώνει εξυπνάδα… με αποτέλεσμα να καταρρέουν οι ψυχικές άμυνες και η ανασφάλεια να κυριεύει την κοινωνία μας.

Ίσως είναι η στιγμή που πρέπει να βγει κάποιος και να πει την αλήθεια… όπως τότε στην ταινία του Θοδωρή Μαραγκού «Μάθε παιδί μου γράμματα», ο Νίκος Καλογερόπουλος φώναζε στον πάτερα του Βασίλη Διαμαντόπουλο, μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου: «Την αλήθεια ρε… Την αλήθεια», πριν να είναι πολύ αργά.

Παύλος Ανδριάς
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας