Με αφορμή την ιστορία της ηλικιωμένης που «πήρε» ένα κομμάτι κρέας από το ράφι, με «ανορθόδοξο» τρόπο για να «κεράσει» τα παιδιά της, αισθανθήκαμε αηδία… για το πως αντιμετωπίζεται ένας άνθρωπος, από εκείνους που μέχρι χθες, τον είχαν σαν εικόνα και επικοινωνιακό τρικ για τις εκλογές.

Ναι, λάθος ο τρόπος… αλλά από τη στιγμή που μαθαίνεις την αλήθεια, οφείλεις να σκύψεις το κεφάλι και να ζητήσεις συγγνώμη…

Όχι μόνο από αυτή τη γυναίκα, αλλά από όλους εκείνους που τους έφτασες στο σημείο να ποδοπατήσουν την αξιοπρέπειά τους για λίγο φαγητό. Απ’ όλους εκείνους που αδυνατούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή, μιας και τα χρέη τους πνίγουν και τους κρατούν αιχμάλωτους στα «κάτεργα» της πείνας.

Και ποιος δεν θυμάται εκείνα τα παχιά τα λόγια για τους συνταξιούχους, τους ηλικιωμένους, τα περήφανα γηρατειά… αυτούς που πάντα έβαζαν και συνεχίζουν να βάζουν πλάτη για μια καλύτερη Ελλάδα, για ένα καλύτερο αύριο.

Ένα αύριο, που ουδείς γνωρίζει πως θα είναι, με την ακρίβεια να «σκοτώνει» μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερα νοικοκυριά, μη μπορώντας να σταθούν όρθια… με κάποιους να συνεχίζουν να λένε πως άνετα μπορεί να ζήσει κάποιος με διακόσια ευρώ!!!

Τέλος η αξιοπρέπεια, τέλος τα πάντα…

Πλέον καλούμαστε να δώσουμε μάχη επιβίωσης, μέσα σε μια κοινωνία που έχει χάσει τον προσανατολισμό της και λειτουργεί με σπασμωδικές κινήσεις, κάνοντας εύκολα το λάθος… δίνοντας παράλληλα το δικαίωμα στους «κριτές» να την εξευτελίσουν.

Αυτοί που ποτέ δεν νοιάστηκαν να δώσουν λύση σε κάποιο πρόβλημα, που ποτέ δεν αγκάλιασαν την Ελληνική οικογένεια, αυτή που δίνει τον αγώνα της να επιβιώσει, με τους ηλικιωμένους γονείς να στερούνται πράγματα για να βοηθήσουν τα άνεργα παιδιά τους και να ταΐσουν τα εγγόνια τους.

Επισκέφτηκαν ποτέ κανέναν, να τον ρωτήσουν πως ζει, πως πληρώνει τους λογαριασμούς, τις υποχρεώσεις του… και να του βρουν λύση;

Ποτέ…

Το να κάνουν διασταύρωση στοιχείων για το τι χρωστάμε στο κράτος, ξέρουν να το κάνουν και το κάνουν καλά. Να ελέγξουν όμως σε τι κατάσταση βρίσκεται το κάθε νοικοκυριό, γιατί να το κάνουν… από τη στιγμή που ποτέ η ανεργία, η πείνα και ο εξευτελισμός δεν τους χτύπησε την πόρτα;

Και αν σήμερα αποσύρθηκε η μήνυση που αφορούσε τη γιαγιά, αύριο μεθαύριο πιστέψτε με, δεν θα γίνει το ίδιο για κάποιον που θα κάνει το λάθος… όσα δίκια κι αν έχει.

Ο νόμος είναι νόμος κι εφαρμόζεται εκεί, που πρέπει να τιθασεύσουμε την αντίδραση…

Παύλος Ανδριάς
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας