Του Γιάννη Σπυρούνη
Σε μια εποχή όπου οι σχέσεις εξουσίας και Τύπου βρίσκονται στο στόχαστρο, κινήσεις όπως αυτή του δημάρχου Πύργου Γαβρίλη Λιατσή, να προτείνει και να εκλεγεί στη συνέχεια κατά πλειοψηφία, έναν εκδότη για τη θέση του προέδρου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου, αποτελούν πρόκληση για την κοινωνία. Ο δήμαρχος Πύργου κατάφερε να επιβεβαιώσει τις φήμες για την επιλογή του εκδότη της εφημερίδας Πατρίς και ιδιοκτήτη της Ολυμπιακής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης, Λεωνίδα Βαρουξή, ίσως και πριν τις εκλογές, καθώς πολλοί ήταν αυτοί που τους είχαν δει μαζί σε δείπνο ή γεύμα, που είχαν ακούσει πως προορίζεται για τη συγκεκριμένη θέση, που γνώριζαν πως από τις αρχές του καλοκαιρού ο νέος πρόεδρος - πριν ακόμα εκλεγεί - σε συναντήσεις με τον απερχόμενο πρόεδρο κ. Αποστολόπουλο είχε ζητήσει να ενημερωθεί για όλα τα θέματα του Λιμενικού Ταμείου. Δεν ξέρουμε πόσο διάφανες μπορεί να είναι σχέσεις ενός εκδότη, ιδιοκτήτη μέσων και των μέσων του, με τον δήμαρχο μιας πόλης. Ελπίζουμε να διαψευστούμε και απλά να είμαστε εμείς οι κακοπροαίρετοι.
Όμως στην εποχή που ζούμε, όπου η αξιοπιστία μας στον Τύπο δοκιμάζεται καθημερινά, που οι αναφορές περί διαπλοκής είναι κάτι παραπάνω από συχνές, πρέπει να αποδεικνύουμε ότι «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, αλλά πρέπει και να φαίνεται τίμια». Από την άλλη δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί κάποια πράγματα εν έτη 2014, πρέπει να γίνονται κατά κάποιο τρόπο κληρονομικά. Γιατί κάποιος πρέπει να αναλάβει την ίδια θέση, που είχε ο παππούς και ο πατέρας του; Ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση δεχόμενοι το τεκμήριο της «αθωότητας» περιμένουμε να δούμε την ανιδιοτελή προσφορά ενός παράγοντα του τόπου σε έναν χώρο ευαίσθητο που αφορά σημαντικά την τοπική οικονομία και αποτελεί δείκτη της, όπως είναι το λιμάνι του Κατακόλου, ένα από τα μεγαλύτερα στον χώρο της κρουαζιέρας στην Ελλάδα.
Τέλος σε ότι αφορά τον δήμαρχο Πύργου Γαβρίλη Λιατσή, σε τέτοια νευραλγικά πόστα θα περιμέναμε αν δεν μπορούσε να βρει κάποιο κατάλληλο πρόσωπο της εμπιστοσύνης του για μια τέτοια θέση, να ακολουθήσει το παράδειγμα του συναδέλφου του Ναμπίλ Μοράντ όπου στο δήμο Ανδραβίδας – Κυλλήνης, ανέλαβε ο ίδιος τα ηνία του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου της Κυλλήνης, ενός επίσης σημαντικού επιβατικού και εμπορικού λιμένα στη Δυτική Ελλάδα.
