Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Μέσα στην κατήφεια και την αποτελμάτωση του ανήλιαγου κομματικού μας τοπίου, αχνοφέγγει μια εξέλιξη, που καλλιεργεί προσδοκίες για το μεγάλο ζητούμενο της εθνικής συνεννόησης στα μείζονα πολιτικά ζητήματα του τόπου. Τον τελευταίο καιρό ο Αλέξης Τσίπρας, δείχνει μια σχετική ωριμότητα και διάθεση συνεννόησης με τον Αντώνη Σαμαρά, στα καίρια πολιτικά διακυβεύματα της χώρας και η εξέλιξη αυτή μας δημιουργεί την βάσιμη αισιοδοξία, ότι σιγά σιγά θα σπάσουν οι σκληρές διαχωριστικές γραμμές, ιδίως απο το πεδίο της αριστεράς και θα επιτευχθούν οι αναγκαίες συναινέσεις, για να απεγκλωβιστεί η Ελλάδα απο τα ιστορικά της αδιέξοδα και να ξαναβρεί το δρόμο της προόδου και της ευημερίας. Άλλωστε σήμερα που έχουμε πολλές μεταλλαγές στο δύσβατο πολιτικό μας πεδίο και κανείς δεν γνωρίζει ποιά θα είναι η «νόρμα» διακυβέρνησης της χώρας τον επόμενο καιρό, ας μας διδάσκει η οδυνηρή εμπειρία των Ιμίων, όταν ο νεότευκτος τότε στα πρωθυπουργικά έδρανα Κώστας Σημίτης, εκλήθη παντελώς άπειρος και απροετοίμαστος να διαχεροστεί μια εθνική τραγωδία… Τα παθήματα τουλάχιστον για τα εθνικά μας θέματα, ας μας γίνουν μαθήματα…
Αφορμή για τούτες τις σκέψεις, η τελευταία θετική απόκριση του αρχηγού της αντιπολίτευσης απέναντι στις προκλήσεις των εθνικών μας θεμάτων και η εκδήλωση μιας σαφώς συναινετικούς πολιτικής συμπεριφοράς απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά, μακριά απο τις διχοστασίες του πρόσφατου χθές, αλλά και τις ακραίες κι συγκρουσιακές φωνές πολλών κεντρικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Σ΄ αυτό το πλαίσιο ο Αλέξης Τσίπρας και μπροστά σε ένα ευδιάπλαστο διπλωματικό και πολιτικοστρατιωτικό περιβάλλον για την Ελλάδα, εκδηλώνει «εθνική συμπεριφορά» αποφεύγοντας την στείρα ρητορεία του χθές και την κριτική για το «φαίνεσται». Επίκειται έτσι τούτες τις μέρες η επίσκεψή του στην Λευκωσία, όπου θα συνομιλήσει με τον πρόεδρο Αναστασιάδη, αλλά και τους άλλους ηγέτες των κυπριακών κομμάτων, για την κρίση στην κυπριακή ΑΟΖ. Στο ίδιο μήκος κύμματος ακόμα, ζήτησε να συναντήσει τον ΥΠΕΞ Ευάγγελο Βενιζέλο και να ενημερωθεί για τα τεκταινόμενα στα εξωτερικά μας θέματα, μετά μάλιστα την επίσκεψη του Ευάγ. Βενιζέλου στην Τουρκία και προτού να λάβει χώρα η σύγκλιση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδος-Τουρκίας στην Αθήνα, στις 6 Δεκεμβρίου.
Όλα τούτα σηματοδοτούν εμφανώς μια αλλαγή πλεύσης των πολιτικών μας πραγμάτων και μια ωρίμανση στο ανελαστικό πολλές φορές πολιτικό μας πεδίο, πρός το μεγάλο ζητούμενο της πολιτικής συναίνεσης. Αυτή δηλαδή που θα βγάλει τον τόπο απο τα ιστορικά του αδιέξοδα. Ότι λοιπόν δεν κατορθώσαμε να επιτύχουμε στην εθνική μας οικονομία, που η στείρα κομματική αντιπαράθεση δημιούργησε τόσα και τόσα προβλήματα, φαίνεται πως δειλά δειλά κατακτούμε στα εθνικά μας θέματα. Εξάλλου θα ήταν και πολιτικά επικίνδυνο για το μέλλον του Αλέξη Τσίπρα, να καλλιεργήσει προσδοκίες χωρίς αντίκρυσμα, στον ευαίσθητο χώρο των εθνικών μας θεμάτων. Η σύνεση εδώ πρυτάνευσε. Παρότι λοιπόν φαινομενικά το κυρίαρχο πολιτικό μας ζήτημα τώρα, είναι οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα, στην πραγματικότητα αυτό που κυριαρχεί αδιόρατα, είναι οι δυναμικές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Ένα πεδίο πυρίκαυστο γεωστρατηγικά, που τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που αναπτύσσονται απο τους σπουδαίους ενεργειακούς του πόρους, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια πολιτικών ελιγμών και ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκσπάσει ένα θερμό επεισόδιο. Η Τουρκία εξάλλου εξακολουθεί να παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ, με τις δήθεν σεισμογραφικές έρευνες του «Μπαρμπαρός», αν και προσπαθεί να εξεύρει τρόπους αποκλιμάκωσης της κρίσης, χωρίς να υποστείλει συνάμα και τις βλέψεις της, απο τους ενεργειακούς πόρους της Κύπρου. Έτσι το ενδιαφέρον εστιάζεται στο Ανώτατο Συμβούλιο συνεργασίας Ελλαδος-Τουρκίας, με την προσδοκία να εξεύρει διεξόδους εκτόνωσης του προβλήματος. Ενώ και ο αρχηγός της αξιωματικής μας αντιπολίτευσης μιλώντας στην κοινοβουλευτική του ομάδα, εξετίμησε το εν λόγω συμβούλιο, ως ένα «καίριο εργαλείο για την ανάπτυξη των διμερών σχέσεων των δυο χωρών», εκφράζοντας συνάμα την προσδοκία, να λειτουργήσει πραγματικά ως φορέας αποκλιμάκωσης της έντασης και όχι ως ένας «μηχανισμός επικοινωνιακής επικάλυψής της».
Τέλος πολύ γόνιμη θα μπορούσε να αποτιμηθεί για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας και στο πεδίο πάντα της αδήριτα αναγκαίας εθνικής συναίνεσης, η πολύωρη και διεξοδική ενημέρωση του Αλέξη Τσίπρα πρίν ένα μήνα, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, απο τον τ. Υπουργό μας Άμυνας και νυν Επίτροπο της Ελλάδος στις Βρυξέλλες κ-ο Δημήτρη Αβραμόπουλο. Παρότι το γεγονός για λόγους πολιτικής επικοινωνίας και στρατηγικής, στην πολιτική μας επικαιρότητα «έπαιξε» κεντρικά με όρους του κομματικού χρηματιστηρίου, εκτιμούμε ότι ήταν πολύ σημαντικό και ουσιώδες Ήταν πολύ συμαντικό και καίριο, να ενημερωθεί ο αρχηγός της αξιωματικής μας αντιπολίτευσης εις βάθος, για τις πραγματικές διαστάσεις και τον λεπταίσθητο χαρακτήρα των εθνικών μας θεμάτων, απο την πολιτικοστρατιωτική μας ηγεσία και έτσι με αίσθημα ευθύνης να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, αποφεύγοντας την στείρα ρητορεία του παρελθόντος.
Στα εθνικά μας θέματα, που διακυβεύονται η εδαφική ακεραιότητα και η εθνική αξιοπρέπεια της χώρας, για την οποία χιλιάδες Έλληνες στην μακρά ιστορική μας εκπόρευση έχυσαν το αίμα τους, δεν χωρούν διχοστασίες και φθηνά μικροκομματικά παιχνίδια. Και το γεγονός ότι στον ευαίσθητο αυτό χώρο, αρχίζουν να αχνοφέγγουν τα πρώτα σπέρματα της εθνικής μας συναίνεσης, μέσα απο το κατακερματισμένο και δύσβατο κομματικό μας πεδίο, είναι πολύ σημαντικό ελπιδοφόρο !!!
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
