της ζωής του. Πόσο καταξιωμένος επαγγελματικά, κοινωνικά και οικονομικά μπορεί να υπάρξει. Η πραγματική του αξία σημειώνεται, όταν στα δύσκολα υπάρχουν άνθρωποι δίπλα του.
Όταν στα δύσκολα δεν είναι μόνος του. Όταν υπάρχουν φίλοι ή ακόμη και απλοί γνωστοί που δεν πρόλαβαν ή δεν κατάφεραν να τον γνωρίσουν καλά αλλά η προσωπικότητα του και αυτό που εκπέμπει από τα λόγια και τις πράξεις του, οδηγούν αυτομάτως τον άλλον στο να τον εκτιμήσει.
Όταν σου κάτσει η στραβή πάντα θα υπάρξουν άνθρωποι που θα χαρούνε γι’ αυτό. Αν θα είναι λίγοι ή πολλοί η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά εσένα. Αν θα είναι λίγοι, είναι μια κατάσταση για την οποία μάλλον δεν ευθύνεσαι. Πάντα υπάρχουν και θα υπάρχουν χαιρέκακοι άνθρωποι γύρω μας. Άστους να χαίρονται.
Όλα τα θαύματα εξάλλου τρεις μέρες κρατούν. Τόσο θα κρατήσει και η χαρά τους. Κάτι άλλο θα βρουν να ασχοληθούν μετά.
Όταν όμως είναι πολλοί, αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν έκανες καλά στην εποχή της ευδαιμονίας σου. Ψάξου λίγο. Πόσο προσγειωμένος ήσουν τότε; Ποιους ενόχλησες και γιατί;
Πόσο «θεός» ένιωσες και με πόση έπαρση συμπεριφέρθηκες σε κοινούς θνητούς; Αν είναι πολλοί εκείνοι που θα χαρούν με την αποτυχία σου, κάνε μια αναδρομή. Θυμήσου τι έλεγες, τι έκανες, πόσο αδίκησες, πόσο επί πτωμάτων πάτησες….
Αν τα έκανες όλα αυτά, δεν μπορώ να αδικήσω αυτούς που γελάνε τώρα μαζί σου. Είμαι και εγώ ανάμεσά τους.
Αναδημοσιεύση από την εφημερίδα "Πρώτη της Ηλείας"