Λέγομαι Παναγιώτης Τζαμαλής, μαθητής της Β Λυκείου και φοιτώ στο 3ο Λύκειο Πύργου. Σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι να ψέξει πρόσωπα και καταστάσεις αλλά να αποτυπώσει την πραγματικότητα όσο πιο πιστά γίνεται στους δρόμους και στις συνοικίες του Πύργου. Ως μαθητής που ετοιμάζεται να δώσει Πανελλαδικές του χρόνου, παρακολουθώ ορισμένα μαθήματα στο φροντιστήριο ως είθισται να κάνουν τα παιδιά των τελευταίων ετών. Αρχικά, μένω στην Αγίου Γεωργίου στο σημείο που καταλήγει η Καρκαβίτσα. Για να κατευθυνθώ προς το φροντιστήριο που βρίσκεται στην Πατρών, διαβαίνω την οδό του μεγάλου Ηλείου Ποιητή όπου συναντώ την πρώτη μεγάλη στοίβα σκουπιδιών.
Πέρα από τη δυσοσμία που είναι αφόρητη, πολλά έντομα, τρωκτικά και αδέσποτα ζώα λυμαίνονται τους σωρούς των απορριμάτων με κίνδυνο τη μετάδοση ασθενειών και λοιμώξεων. Βρισκόμαστε πάντα στην Καρκαβίτσα.
Ακολούθως στρίβω αριστερά στην οδό Τομπάζη και κατόπιν δεξιά στην Ζακύνθου. Στην αρχή της συναντώ τη δεύτερη κατά σειρά στοίβα σκουπιδιών όπου και εκεί επικρατεί η ίδια ακριβώς κατάσταση.
Συνεχίζω την πορεία μου και στην επόμενη διασταύρωση συναντώ την τρίτη στοίβα με πολλά υπολλείματα τροφών και μπουκάλια.
Αφού κλείσω τη μύτη και το στόμα μου συνεχίζω όταν ξαφνικά περνάω από τη μεγαλύτερη ίσως στοίβα της περιοχής από την οποία σιτίζονται μέχρι και περιστέρια.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από τον ίδιο ΧΥΤΑ, συγχωρέστε με κάδο εννοούσα. Και στο τέλος της πορείας μου συναντώ την πέμπτη κατά σειρά στοίβα στο ύψος της διασταύρωσης με την Πατρών.
Πολλοί θα σπεύσουν να με προτρέψουν να αλλάξω δρόμο, μα πιστέψτε με η κατάσταση είναι ακριβώς η ίδια ή και χειρότερη. Με τους πιο μετριοπαθέστερους χαρακτηρισμούς το φαινόμενο που παρατηρείται τους τελευταίους μήνες είναι τραγικό και εξαιρετικά επιβλαβές για την ανθρώπινη υγεία. Ελπίζω τουλάχιστον να προβλημάτισα τους υπεύθυνους, ώστε να μπορέσουν να δώσουν άμεσες λύσεις. Συνεπώς το επάγγελμα του μαθητή μάλλον πρέπει να καταταχθεί στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών.
