Του Κρίτωνα Πιπέρα, πρόεδρος του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών
«Ο τουρισμός είναι ή βαριά βιομηχανία της χώρας». Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτή τη φράση; Είναι όμως όντως έτσι; Με πάνω από τριάντα χρόνια στον τουρισμό, φοβάμαι πώς ακόμα δεν έχουμε ιδέα τι σημαίνει τουρισμός ούτε τι χρειάζεται να κάνουμε σα χώρα για ν” αποκτήσουμε το πραγματικό μερίδιο στον τουρισμό πού μας αναλογεί. Ακόμα δυστυχώς είμαστε μακριά από το ν’ αντιληφθούμε τους τομείς της εκπαίδευσης, της οργάνωσης, των υποδομών.
Ως διπλωματούχος ξεναγός, ταξιδεύω σε όλη την Ελλάδα 33 χρόνια και με λύπη μου διαπιστώνω ότι πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει, πολύ λίγα πράγματα έχουν βελτιωθεί όλα αυτά τα χρόνια. Σε πολλούς τομείς έχουμε μείνει στάσιμοι, σε άλλους έχουμε κάνει βήματα πίσω. Αποφοίτησα από τις σχολές ξεναγών του (τότε ΕΟΤ).
Σχολές πού έχουν βραβευτεί ως οι καλύτερες επαγγελματικές σχολές τής Ευρώπης. Πού βρίσκονται τώρα; Παραμένουν κλειστές από το 2010! Η προηγούμενη ηγεσία τού υπουργείου Τουρισμού, με το πρόσχημα τού “ανοίγματος” ενός επαγγέλματος, πού ουδέποτε ήταν κλειστό ακολουθώντας βεβαίως τις επιταγές των μεγάλων πρακτόρων, ιδιαίτερα τού εξωτερικού, κράτησε τεχνηέντως τις σχολές ξεναγών κλειστές και τις αντικατέστησε με ταχύρρυθμα σεμινάρια (!) διάρκειας 2 μηνών, για πτυχιούχους αρχαιολογίας, ιστορίας τέχνης, ανθρωπιστικών επιστημών κλπ.
Αντικαταστάθηκε δηλαδή μια καθαρά επαγγελματική σχολή διάρκειας 2,5 ετών, με 110 ημέρες εκπαιδευτικών εκδρομών σε όλη την Ελλάδα, για να γνωρίσουν οι υποψήφιοι ξεναγοί, όλους τούς αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία της χώρας, τούς παραδοσιακούς οικισμούς, την τοπική αρχιτεκτονική, τα ήθη και τα έθιμα της Ελλάδας, τη διαδρομή κάθε περιοχής. Από τη Δωδώνη στη Βεργίνα, στη Καβάλα και τους Φιλίππους, τους Κήπους και τον Έβρο, μέχρι την Κρήτη, τις Κυκλάδες, τα Ιόνια, τα Δωδεκάνησα, την Πελοπόννησο. Να γνωρίσουν και να μεταδώσουν όλον αυτό το θησαυρό πού λέγεται Ελλάδα.
Με καθηγητές κορυφές στον τομέα τους, με 26 διαφορετικά μαθήματα, από προϊστορική αρχαιολογία, μέχρι αρχαίο θέατρο, οικολογία, σπηλαιολογία , οικολογία, πρώτες βοήθειες. Μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση, για ολοκληρωμένους επαγγελματίες, κάτι πού τόσο πολύ χρειάζεται ή τουριστική Ελλάδα. Αυτό που κατάφερε δηλαδή ή προηγούμενη ηγεσία τού υπουργείου, ήταν ή υποβάθμιση τής εκπαίδευσης των ξεναγών, κάτι πού βλέπουμε να κυριαρχεί στον τομέα τού τουρισμού. Μας λείπει ή παιδεία σέ όλους τούς τομείς.
Τα σκουπίδια στις τουριστικές διαδρομές αυξάνονται (με αποκορύφωμα αυτό πού χρόνια συμβαίνει στον Πύργο Ηλείας. Δεν μπορεί ν΄ απαιτούμε τουρισμό, όταν δε δίνουμε σημασία στην Ιστορία και τον Πολιτισμό. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για τα Ολυμπιακά ιδεώδη και δίπλα μας να σαπίζουν τα σκουπίδια στον ήλιο.
Διαδρομές σημαντικών τουριστικών διαδρομών, είναι γεμάτες σκουπίδια και πλαστικά μπουκάλια. Στην Αργολίδα, στην αρχαία Κόρινθο, στη Λαμία, στην Τρίπολη. Ζητάμε αύξηση τού θαλάσσιου τουρισμού, αλλά δεν έχουμε λιμάνια για να προσεγγίζουμε με ασφάλεια τα ελληνικά νησιά.
Ζητάμε καλύτερες υπηρεσίες, αλλά οι έλεγχοι είναι ανύπαρκτοι, με αποτέλεσμα οι κάθε λογής παράνομοι να εκμεταλλεύονται και να εξαπατούν τον τουρίστα σε καθημερινή βάση, αφού οι σχολές ξεναγών κλειστές.
Μόνο στό δικό μου επάγγελμα, κάθε λογής «ξεναγοί», προσφέρουν, κυρίως μέσω διαδικτύου, ξεναγήσεις στους ανυποψίαστους τουρίστες, πάντα φυσικά με το αζημίωτο, και πάντα φυσικά μαύρα, με αποτέλεσμα, πέρα όλων τών άλλων, τεράστια διαφυγόντα κέρδη για το κράτος.
Το βλέπουμε παντού. Ο υπάλληλος τού ξενοδοχείου. Αλλοδαπός, ανειδίκευτος, φτηνός, αδήλωτος.
Το γκαρσόνι της ταβέρνας. Οι διάφοροι “rooms to let”.
Με τις τακτικές και τις συμπεριφορές αυτές, ή τουριστική Ελλάδα δεν θα βρει ποτέ τη θέση που της αξίζει. Χρειάζεται, εκπαίδευση, οργάνωση, προγραμματισμός, όραμα.
Ελπίζουμε η νέα ηγεσία του υπουργείου να έχει αυτό το όραμα, και τη δύναμη και θέληση να κάνει αυτό το βήμα.
