Ας μελετήσουμε το βασικό – παραδοσιακό εργαλείο εκτόνωσης (και αποδοκιμασίας…)
Το παράσημο της ανοιχτής παλάμης…
H μούντζα είναι ελληνικό προϊόν και για τον έλληνα είναι πάντα επίκαιρη. Διδάσκεται στο μάθημα «η γλώσσα του σώματος»
Μούντζα είναι η χειρονομία με ανοιχτή την παλάμη.
Ο υβρίζων τείνει το χέρι του προς τον υβριζόμενο και «δείχνει» σε αυτόν την ανοιχτή του παλάμη ενώ τα δάκτυλα του χεριού του είναι τεντωμένα.
Ο υβρίζων πρέπει να δίνει την εντύπωση πως κολλάει το χέρι του στο πρόσωπο του υβριζόμενου, όσο μακριά και να βρίσκεται. Όσο πιο κοντά στο πρόσωπο του υβριζόμενου πλησιάσει το χέρι, τόσο μεγαλύτερη απαξίωση εκφράζει. Προκειμένου να δοθεί έμφαση, κάποιες φορές η μούντζα γίνεται με τα δύο χέρια (αρχική φωτογραφία).
Σε αυτή την περίπτωση οι δύο παλάμες του υβρίζοντος είναι η μία πίσω από την άλλη ή παράλληλα.
Η μούντζα συνοδεύεται συχνά από λεκτικές «χαριτωμενιές»…
Η μούντζα άλλοτε αναφέρεται ειρωνικά και ως το «παράσημο της ανοιχτής παλάμης»…
Η Ιστορία της Μούντζας
Αν και η μούντζα ανάγεται στην εποχή του Βυζαντίου, υπάρχει η άποψη ότι χρήση της μούντζας γινόταν και στην Αρχαία Ελλάδα. Μία χειρονομία αντίστοιχη της μούντζας χρησιμοποιούσαν αρχικά στα Ελευσίνια μυστήρια και συνοδευόταν από κατάρες, που απευθύνονταν προς τον «εχθρό», το «Κακό» κ.λ.π. Ωστόσο, αυτή η άποψη για την προέλευση της μούντζας έχει αμφισβητηθεί έντονα. [από βικιπεδια]
Μούντζα & 500 δραχμές μεταλλικές...
Η μούντζα επιβίωσε από τη βυζαντινή αυτοκρατορία και όπου συγκεκριμένα εφαρμοζόταν σαν ποινή σε περιπτώσεις μικρών παραπτωμάτων. Η ανοιχτή παλάμη την οποία επιδεικνύουμε προς κάθε… «άξιο» φασκελώματος ήταν ποινή για ελαφριά αδικήματα από τα βυζαντινά δικαστήρια, τα οποία χρησιμοποιούσαν πράξεις μείωσης της αξιοπρέπειας των πολιτών, σαν μικρές ποινές...
Η εκτέλεση της Μούντζας: Ο δικαστής έβαζε το χέρι του σε στάχτη και λέρωνε (μουντζούρωνε) το πρόσωπο του τιμωρούμενου, διαπομπεύοντάς τον με αυτόν τον τρόπο...
Διπλή Μούντζα : Η επιστροφή
Γνωστή στους δρόμους και σαν η μούντζα του πεζού, καθώς κανένας οδηγός που σέβεται τον εαυτό του δεν θα άφηνε το τιμόνι για να μουντζώσει και με τα δυο χέρια. Γνωστή στους δρόμους και σαν η μούντζα του ενεργού πολίτη… Ενισχυμένη εκδοχή της απλής μούντζας με ιδιαίτερη έμφαση στο αντικείμενο, καθώς κεντράροντας και τα δυο χέρια (με εκτεταμένα πάντα τα δάχτυλα) στο οπτικό πεδίο του υποκειμένου, του επιτρέπουμε να συγκεντρωθεί με μέγιστη προσήλωση στο εύσημον που του αποδίδεται…
Άλλες χρήσεις
Την ρίχνεις και προς απόντα…
Το καλό με τη μούντζα είναι ότι δε χρειάζεται να έχεις μπροστά σου το θύμα. Τη ρίχνεις στον αέρα (πλάγια, προς τα πίσω…) ξεσπάς και ξεμπερδεύεις.
Τη ρίχνεις και προς αντικείμενο…
Μιας και μουντζώνουμε ό,τι μας εκνευρίζει, πολλά φάσκελα τρώνε και τα αντικείμενα, κυρίως μηχανήματα που χαλάνε και δε δουλεύουν, ξυπνητήρια που δουλεύουν (που να μην έσωναν) κτλ
Τη ρίχνεις και προς θεσμό…
Πολλές μούντζες φεύγουν στον αέρα για να δηλώσουν περιφρόνηση προς κάποιο θεσμό (αλλά και οργανισμό, κόμμα, νομικό πρόσωπο, εκπαιδευτικό ή άλλο ίδρυμα κλπ) …εν χορώ τη Βουλή των Ελλήνων ή την Αμερικανική Πρεσβεία ή τη ΔΟΥ της γειτονιάς σου.
Τη ρίχνεις και προς τον εαυτό σου: Αυτοφασκέλωμα.
Η αυτοκριτική και ο αυτοσαρκασμός είναι μεγάλο πράμα. Ειδικά όταν συνειδητοποιείς ότι δεν την έριξες εκεί που πρέπει…
