Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Το μεγάλο εθνικό όνειρο έπαιρνε σάρκα και οστά. Με εξαίρεση την Βόρειο Ήπειρο, την Κύπρο και τα Δωδεκάνησα που διατηρούσαν οι Ιταλοί, η Ελλάδα εκπλήρωνε τους εδαφικούς της στόχους. Πως εξελλίσονταν τα πράγματα όμως στο εσωτερικό της χώρας; Ο Βενιζέλος αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση και πάλι επιχείρησε την εφαρμογή ενός ευρύτατου μεταρρυθμιστι-κού προγράμματος. Όμως ήταν νωπές οι μνήμες απο τον μέχρι χθές διχασμό, όπως και το αίμα πολλών Βενιζελικών, που είτε είχαν δολοφονηθεί, είτε είχαν υποστεί τα πάνδεινα απο το καθεστώς τρομοκρατίας των Κωνσταντινικών. Και ο Βενιζέλος παρότι ήταν μεγάλος ηγέτης, μετά τον Καποδίστρια ο μεγαλύτερος πολιτικός άνδρας της συγχρόνου ιστορίας της Ελλάδος, διολίσθησε στην παγίδα της αντεκδίκησης. Ξεκίνησε για να υπάρξει εκτόνωση των οπαδών του ένα κύμα διωγμών που έβαλε και πάλι τον τόπο σε περιπέτειες και υπονόμευε την αναπτυξιακή του πορεία. Ήρε την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, των δικαστικών και των στρατιωτικών και προέβη σε μαζικές απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων. Στους δυόμιση περίπου χιλιάδες ανέρχονται οι φίλα προσκείμενοι στον Κωνσταντίνο στρατιωτικοί, σε αρκετές χιλιάδες οι δημόσιοι υπάλληλοι και σε εκατοντάδες οι δικαστικοί που απολύθηκαν για να εκτονωθεί το μένος εναντίον των Κωνσταντινικών. Σε τέτοια επικίνδυνα και ολισθηρά μονοπάτια οδηγούν τον τόπο τα πολιτικά μίση και η έξαψη των παθών. Απεκαθάρη η κρατική μηχανή απο τους φίλους του Κωνσταντίνου και ενώ φαινομενικά η χώρα όδευε στην πρόοδο και την ανάπτυξη, στην πραγματικότητα το μίσος του διχασμού – απο τους τώρα διωχθέντες – εξετείνετο. Και αυτή όμως ωστόσο η επίπλαστη πολιτική ηρεμία και γαλήνη για την Ελλάδα δεν κράτησε πολύ.
Με έναν εντελώς αναπάντεχο και αινιγματικό τρόπο πέθανε στις 20 Οκτωβρίου του 1920 ο βασιλιάς Αλέξανδρος ο Α΄ απο δάγκωμα πιθήκου στον κήπο των ανακτόρων. Στη θέση του η Βουλή ως αντιβασιλέα εξέλεξε τον τιμημένο ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη. Και την 1-η Νοεμβρίου του 1920 έγιναν οι απο καιρό αναμενόμενες εθνικές εκλογές. Και συνέβη το απίστευτο και παντελώς αψυχολόγητο, ο Ελευθέριος Βενιζέλος να υποστεί ήττα !!! Ο μεγάλος νικητής του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, των Βαλκανικών πολέμων, ο πολιτικός που με την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών πραγματοποίησε το όραμα της Μεγάλης Ιδέας προσφέροντας στην ελληνική πατρίδα εδαφική κυριαρχία σε όποιο χώμα ζούσε ελληνική ψυχή, έχανε με ανερμήνευτο πρός πάσα λογική τρόπο τις εθνικές εκλογές. Έτσι είχε γράψει η ιστορία, που με τους αδιόρατους μηχανισμούς της οδηγεί τα πράγματα σε απρόσμενες κατευθύνσεις. Όμως αυτή η πολιτική έκπληξη δεν μας είναι πρωτοφανής. Μας αναρριπίζει στη μνήμη όπως ήδη έχουμε σημειώσει τον μεγάλο θεσμικό εκσυγχρονιστή της Ελλάδος Χαρίλαο Τρικούπη, που ενώ είχε σημειώσει λαμπρά επιτεύγματα στην εσωτερική και την εξωτερική του πολιτική, τελικώς έχανε τις εκλογές ... Αλλά και την απρόσμενη ήττα του επίσης μεγάλου πολιτικού τέκνου της Ελλάδος Αλέξανδρου Κουμουνδούρου, που έχανε τις εκλογές, μόνο λίγους μήνες μετά την τεράστια επιτυχία της ενσωμάτωσης στην ελληνική επικράτεια της Άρτας και της Θεσσαλίας. Οι παραπάνω ανεξήγητες με την πολιτική λογική ήττες, συνιστούν όμως και ένα μεγάλο δίδαγμα για την αντιμετώπιση απο τον ελληνικό λαό, κομμάτων και πολιτικών αρχηγών που τόσα έχουν προσφέρει στον τόπο. Ίσως όμως να μας υποδεικνύουν ότι σε κάποιες φάσεις της ιστορικής μας πορείας, ο ελληνικός λαός δεν κρίνει την πολιτική ηγεσία του απο τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες της, αλλά με διαφορετικά κριτήρια που συναρτώνται με την πολιτική επικοινωνία και ψυχολογία. Συνεχίζεται …
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι υποψήφιος Βουλευτής της «Ένωσης Κεντρώων» στην Α΄ Αθηνών.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
