Το προσδόκιμο επιβίωσης της απανθρωπιάς

Το προσδόκιμο επιβίωσης της απανθρωπιάς

Του Αθανάσιου Κατσίμπελη*

Τα Μνημόνια έχουν κάνει τους κυβερνώντες απάνθρωπους.Ακόμα κι αυτούς που υποτίθεται πως έχουν επίκεντρο της ιδεολογίας τους τον άνθρωπο.Όλοι μας έχουμε ακούσει ή έχουμε διαβάσει πολλές απάνθρωπες πράξεις ή παραλείψεις που τελούνται από κράτη αλλά δεν είχα ξαναδεί τόσο απάνθρωπο δημόσιο έγγραφο σαν αυτό του ΕΟΠΠΥ για τους καρκινοπαθείς.

Να απαιτεί το Ελληνικό Κράτος να αναγράφεται εκτίμηση του προσδόκιμου ζωής ενός ανθρώπου.Αδιανόητο!!Ανήκουστο!!Εξοργιστικό!!

Τι θα έκανε άραγε ένας μέσος λογικός άνθρωπος αν έβλεπε σε δημόσιο έγγραφο το προσδόκιμο ζωής ενός δικού του ανθρώπου ή του παιδιού του;

Τι θα έπρεπε να κάνει ένας νομοταγής πολίτης αν δεν του έδιναν το φάρμακο επειδή δεν το επέτρεπε η απανθρωπιά κάποιων ηλιθίων τεχνοκρατών που έχουν ξεχάσει την αξία της ανθρώπινης ζωής και έχουν οριστικά διαγράψει από τις πολιτικές που επιβάλλουν την αξιοπρέπεια των Ελλήνων;


Ο ΕΟΠΥΥ, απαντώντας σε καταγγελία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, επιβεβαίωσε ότι στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, σε συνταγές σκευασμάτων τα οποία συνταγογραφούν συγκεκριμένες ιατρικές ειδικότητες που αφορούν σκευάσματα σοβαρών παθήσεων, όπως κακοήθειες, απαιτείται η αναγραφή του προσδόκιμου χρόνου επιβίωσης του ασθενούς προκειμένου να ολοκληρωθεί η συνταγογράφηση και μάλιστα χαρακτήρισε τη διαδικασία αυτή ως προβλεπόμενη για όλα τα φάρμακα σοβαρών παθήσεων.

Ο ΕΟΠΠΥ ομολόγησε αλλά κανένας δεν παραιτήθηκε επειδή παραβίασε το Ελληνικό Σύνταγμα το οποίο προστατεύει την ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Είδα σε τηλεοπτική εκπομπή να βγαίνει ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ κ. Σωτήρης Μπερσίμης και κυνικά να ομολογεί το ανοσιούργημα αυτό αναγγέλοντας βεβαίως την αφαίρεση της εκτίμησης του προσδόκιμου ζωής από τις βεβαιώσεις των γιατρών για τα φάρμακα των καρκινοπαθών και σε μια προσπάθεια να εξηγήσει την ύπαρξη των συγκεκριμένων βεβαιώσεων, να ισχυρίζεται ότι: “Ζητούνται από τον ΕΟΠΥΥ για την προστασία των ασθενών(οι βεβαιώσεις για το προσδόκιμο ζωής), επειδή τα εν λόγω φάρμακα είναι βαριά και πρέπει να αξιολογηθούν και διευκρίνισε πως ούτως ή άλλως δεν λαμβάνονται υπόψη οι βεβαιώσεις σε βάρος των ασθενών.”

Ο βουλευτής Δημήτρης Σταμάτης πήγε το θέμα στη Βουλή αλλά αναρωτιέμαι γιατί κανένας δεν το πήγε στον εισαγγελέα να το διερευνήσει και να αποδοθούν ευθύνες σε όσους είχαν αυτή τη “Χιτλερική” έμπνευση να συντάξουν και να απαιτήσουν ένα τέτοιο έγγραφο.Γιατί ακόμα κι αν όπως λένε δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ αυτό το έγγραφο αποτελεί ένα έντυπο που αποκαλύπτει τη βία που ασκείται προς τον ελληνικό λαό και τους απλούς πολίτες θύματα των μνημονιακών πολιτικών.

Επειδή όπως είπε ο Καντ : «όποιος κοιτάζει στον καθρέφτη και αναγνωρίζει στον εαυτό του το δικαίωμα να είναι άνθρωπος, δεν ανέχεται την άσκηση βίας από άνθρωπο σε άνθρωπο»…μάλλον υπάρχουν πολλοί στις μέρες μας που δεν κοιτάζονται στον καθρέφτη!!

Αυτή η απανθρωπιά έχει νικήσει.Μας έχει κατακλύσει.Συγκλονίζουν τα καθημερινά δράματα και οι τραγικές ιστορίες των εξαθλιωμένων Ελλήνων.Είναι η βαρβαρότητα.

Ο Οδυσσέας Ελύτης θα μας το εξηγούσε καλύτερα.Το είχε προβλέψει από το 1979 :

« Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.

Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ’ αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι’ αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη.

Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό. Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας -και της εποχής μας.»

Αθανάσιος Κατσίμπελης
Δάσκαλος, Μ.Εd - Νομικός

Ακολουθήστε το ilialive.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις Ειδήσεις