Του Παύλου Ανδριά - Δημοσιογράφου και συγγραφέα
Δίχως υπερβολές, η κατάσταση έχει ξεφύγει…
Ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του, αδιαφορώντας για το πώς θα το εκλάβει ο κάθε άνθρωπος, για το πόσο θα τραυματίσει ή θα πληγώσει κάποιον, μα και πόσο πόνο θα προκαλέσει σε κάποιον συνάνθρωπό μας που δυστυχώς έχει χάσει κάποιον δικό του… στην άσφαλτο και όχι μόνο.
Το τροχαίο στη Θήβα, ήρθε να ξεσκεπάσει τη σαπίλα και την ηλιθιότητα που κουβαλάνε οι δήθεν εκλεγμένοι εξουσιαστές… που κάνοντας λόγο για «ταξικό» δυστύχημα συνεχίζουν να προκαλούν με τις δηλώσεις και τις «ασύλληπτες» ιδέες τους!
Και δεν φτάνει αυτό, έρχονται πάλι εκ νέου να κάνουν τοποθετήσεις επί παντός επιστητού και ειδικά σε ότι έχει σχέση με την ασφάλεια, τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, με το κοστολόγιο των ψυχών… μα και κάθε επιβολή προστίμου.
Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι αν και ζουν εκτός πραγματικότητας, δεν υπάρχει κάποιος «συνετός» να τους τραβήξει το αφτί, να τους στείλει στον αγύριστο και ναι, να τους αφαιρέσει κάθε δικαίωμα να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας.
Είναι επικίνδυνοι…
«Ανάλογα με το εισόδημα, τα πρόστιμα» λένε εκεί στο Μεταφορών, θεωρώντας σύμφωνα με τα λεγόμενά τους και τις θέσεις τους, εγκληματία κάποιον «πλούσιο» που παραβιάζει τον Κ.Ο.Κ και θύμα της «κακιάς ώρας», κάποιον χαμηλόμισθο, συνταξιούχο ή πολύ περισσότερο έναν άνεργο.
Ο μεν πρώτος να πληρώσει για να μάθει, ενώ οι υπόλοιποι που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν, θα έχουν την εναλλακτική λύση μέσω «κοινωνικών ποινών» ως προς την εξυπηρέτηση θυμάτων τροχαίων, να πάρουν συγχωροχάρτι!!!
Δηλαδή, βλέποντας έναν να παραβιάζει το stop, να κινείται στο αντίθετο ρεύμα, να κάνει την όποια κυκλοφοριακή ατασθαλία… καλό θα είναι πριν την όποια αντίδρασή μας, να μαθαίνουμε σε τι οικονομική κατάσταση είναι, για να μην του προκαλέσουμε κανά ψυχολογικό τραύμα.
Αυτό θα πει να είσαι κοινωνικά ευαίσθητος, αυτό θα πει να σέβεσαι τους κοινωνικά και οικονομικά αδύναμους… αυτό θα πει ότι είμαστε «ΓΕΛΟΙΟΙ» που συνεχίζουμε να τους ακούμε και που ανεχόμαστε τις όποιες αηδίες τους…
Βλέπεις η αστυνόμευση είναι κατάλοιπο φασιστικών εξουσιών γι’ αυτούς, μιας και η παρουσία του αστυνομικού τρομάζει και δημιουργεί ψυχολογικά τραύματα σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Πόσο δύσκολο είναι τελικά να παραμείνεις άνθρωπος. Πόσο;
