διλλήματα, πραγματικά ή πλασματικά. Σε τούτες τις εκλογές βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο δίλλημα, μέσα στην ευρύτερη κεντροδεξιά παράταξη.
Καλούμαστε δηλαδή όσοι ανήκουμε σε αυτή τη μεγάλη ιστορική παράταξη , για άλλη μια φορά, να ακολουθήσουμε τις όποιες αποφάσεις, που λαμβάνονται μέσα σε κλειστές αίθουσες, ερήμην της κοινωνίας και των ψηφοφόρων.
Δυστυχώς αυτό το έχουμε ζήσει στην Ηλεία σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, βουλευτικές, νομαρχιακές και περιφερειακές, τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια και πέραν της παράταξης (ήσσονος σημασίας) το έχει πληρώσει ο ίδιος ο τόπος μας (μείζονος σημασίας), ο οποίος παραμένει τελευταίος σε ανάπτυξη , χωρίς ποτέ κανένας να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες = πηγαίνοντας σπίτι του.
Έτσι λοιπόν επικαλούμενοι τη σωτηρία της χώρας κάποιοι "αποκαθίστανται", επιστρέφοντας πίσω στο μαντρί , υπό όρους ,που μόνο αυτούς συμφέρουν και καλούν όλους τους από κάτω να στηρίξουν τις επιλογές τους.
Από που προκύπτει ότι για να σωθεί η Ελλάδα θα πρέπει αυτοί που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού (γιατί προφανώς το δίλλημα δεν περιορίζεται σε Ηλειακό) , φεύγοντας από το κόμμα με το οποίο είχαν εκλεγεί παραμένοντας έμμισθοι βουλευτές θα πρέπει να ξαναδιοριστούν βουλευτές;
Δηλαδή γάμος χωρίς προίκα δεν υπάρχει; Θα μπορούσε κάλλιστα ο όποιος "πατριώτης" να συστρατευτεί ως απλός στρατιώτης, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς προγαμιαίο συμβόλαιο που μόνο αυτούς καλύπτει. Δυστυχώς το δίλλημα δεν σταματάει εδώ.
Όλοι αυτοί που για πολλά χρόνια κατηγορούνταν ως ακραίοι και ακροδεξιοί, αρχίζουν και
μαζεύονται στη ΝΔ του κου Σαμαρά. Τι ακριβώς συνέβη ; Έγιναν ξαφνικά κεντροδεξιοί, και μάλιστα κάποιοι προεκλογικά και κάποιοι άλλοι μετεκλογικά της 6ης Μαΐου; Μάλλον κάποιοι έχουν μπερδευτεί και νομίζουν ότι το να αλλάζουν κόμμα, όπως τους βολεύει, είναι το ίδιο με το να αλλάζουν λωρίδα κυκλοφορίας όταν οδηγούν.
Φθάσαμε στο αστείο και συνάμα κωμικό να διαπραγματεύεται ένα κόμμα την επιστροφή ¨στελέχους¨ που έχει ζαλιστεί από το πέρα-δώθε τα τελευταία 2 χρόνια (φημολογείται μάλιστα ότι θα αποτελεί και ερώτηση-κουίζ στα φθινοπωρινά τηλεπαιχνίδια : «σε πιο κόμμα είναι τώρα ο κος ……;» ) .
Ο απλός κόσμος δίνει καθημερινά την απάντηση στα καφενεία, στις παρέες, στο δρόμο, οπουδήποτε : όποιος θέλει επιστρέφει , χωρίς όρους και ας αποδείξει ότι άξιζε.
Να θυμίσω επίσης σε όλους αυτούς, που ή δε το ξέρουν ή το ξεχνούν:
ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ. Να είστε σίγουροι ότι θα βρεθούν άλλοι να μας σώσουν, ίσως ικανότεροι. Άλλωστε δεν μας πείσατε όλα αυτά τα χρόνια για την αξία σας (βλ. δρόμους , λιμάνια, ΑΕΙ-ΤΕΙ, νοσοκομεία, τουριστική ανάπτυξη και προβολή, αγροτική ανάπτυξη, κοκ).
Είναι αλήθεια ότι η αγανάκτηση, η φτώχεια, η ανεργία, ο φόβος, η κατάθλιψη δεν είναι καλός σύμβουλος στο δρόμο για την κάλπη .
Αν σε αυτά προσθέσουμε και την ΑΗΔΙΑ (που περισσεύει) τότε το μείγμα γίνεται εκρηκτικό.
