Η εθνική αντίσταση
β. Η ανάπτυξη των αντιστασιακών μας οργανώσεων
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Ποιά πολιτική κατάσταση λοιπόν θα κυριαρχούσε την επαύριο της απελευθέρωσης της χώρας; Οι δυνάμεις της κατοχικής κυβέρνησης που είχαν συνεργαστεί με τον κατακτητή; Οι δυνάμεις που έφυγαν απο την χώρα, αλλά πολέμησαν στο πλευρό των συμμάχων, μέσω της κυβέρνησης του Καΐρου; Η οι δυνάμεις της κεντρικής αντιστασιακής οργάνωσης του ΕΑΜ; Ο κίνδυνος λοιπόν της εμφύλιας σύρραξης απο την ένοπλη πάλη των αντιστασιακών μας οργανώσεων ήταν ορατός. Και τον επεξέτεινε ακόμα η ταραχώδης κατάσταση στην οποία ευρίσκονταν ο ελληνικός στρατός, που ήταν τεταγμένος στο πλευρό της κυβέρνησης του Καΐρου. Σημειώνοντας εδώ ότι είχε και ο εκεί ελληνικός στρατός του Καΐρου, στιγμές δόξης και ηθικής μεγαλουργίας και σπουδαίας πατριωτικής συμβολής. Κορυφαίες του μάλιστα στιγμές υπήρξαν οι μάχες του Έλ Αλαμέιν και του Ρίμινι. Ωστόσο όμως και στις τάξεις αυτού του στρατού μας, υπέφωσκαν σοβαρές πολιτικές έριδες. Απο την μια πλευρά οπλίτες και αξιωματικοί με φιλοδικτατορικά και φιλοβασιλικά αισθήματα και απο την άλλη πλευρά στρατιώτες και αξιωματικοί με κεντρογενή και αριστερά φρονήματα. Οι αντιθέσεις λοιπόν ήταν έντονες στο εσωτερικό του στρατεύματος μας του Καΐρου και η εκδήλωση δυο στάσεων σ΄ αυτό τον Φεβρουάριο του 1943 και τον Απρίλιο του 1944 το απέδειξαν περίτρανα, ανοίγοντας και απο το Κάϊρο τις πύλες του εμφυλίου πολέμου.
γ. Η δίνη της κατοχής
Οι συνέπειες της τριπλής Γερμανικής, Ιταλικής και Βουλγαρικής κατοχής στην Ελλάδα ήταν ολέθριες και τραγικές στο πολιτικό, οικονομικό και ηθικό επίπεδο. Απο πολιτικής απόψεως όσοι έζησαν στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο και ιδιαίτερα στην Αθήνα και τα άλλα μεγάλα αστικά μας κέντρα, βίωσαν την ταπείνωση και τον εξευτελισμό που προξένησαν οι συμμαχικές πρός τον κατακτητή κατοχικές κυβερνήσεις. Η στρατιωτική ισχύς μάλιστα των ισχυρών γερμανικών όπλων, επικαθόριζε αυτή την ατιμωτική για την ελληνική αξιοπρέπεια συμπεριφορά των κατοχικών κυβερνήσεων. Σε οικονομικό επίπεδο τώρα η χώρα κατέρρευσε. Και οι Γερμανοί σφετερίστηκαν τα χρηματικά αποθέματα της ελληνικής τραπέζης της Ελλάδος. Τα πενιχρά δημόσια οικονομικά της χώρας χρησιμοποιούνταν για να καλυφθούν τα έξοδα του στρατού κατοχής. Και κοντά σε όλα αυτά, η πείνα έζωνε και θέριζε την ελληνική κοινωνία στα αστικά κέντρα. Τα λίγα παραγόμενα ελληνικά προϊόντα απεστέλλοντο στα μέτωπα των δυνάμεων του άξονα. Ιδία στην Αθήνα η πείνα στην κυριολεξία θέριζε. Τον τραγικό χειμώνα του 1941-42, οι άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμους και τους μάζευε το κάρο του Δήμου σαν πεθαμένα ζώα ... Καταγράφεται αυτός ο χειμώνας, ως μαρτυρικότερος χειμώνας της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Και μια ηθικά εναργή εικόνα του αποδίδει στο απαράμιλλο βιβλίο της «Φύλλα κατοχής» η αξέχαστη Ιωάννα Τσάτσου. Το πόσο τραγικές ήσαν οι συνέπειες της τριπλής κατοχής στην Ελλάδα, διαφαίνεται απο τον αποδεκατισμό που υφίσταται ο ελληνικός πληθυσμός. Υπολογίζεται χωρίς να είναι αυστηρώς επιβεβαιωμένοι οι υπολογισμοί, ότι εξέπνευσαν απο την πείνα, τις κακουχίες και την εν γένει βιολογική κατάρρευση, περί τις τριακόσιες χιλιάδες ελληνίδες και έλληνες. Στην φωτογραφία νεκροί Αθηναίοι πολίτες, στοιβαγμένοι στα φορτηγά του Δήμου, από την οδυνηρή πείνα και τον ακόλουθο λιμό του οδυνηρού χειμώνα του 1941-42.Περί τις 300.000 χιλιάδες Αθηναίοι εξέπνευσαν από την πείνα, τον αλήστου μνήμης κατοχικό χειμώνα του ΄41-42 ! Συνεχίζεται …
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
