Του Ανδρέα Νικολακόπολου*
Τις προηγούμενες εβδομάδες μεγάλο μέρος της δημόσιας συζήτησης αναλώθηκε στο κοινωνικό μέρισμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι το πλεόνασμα από το οποίο προήλθε το κοινωνικό μέρισμα οφείλεται στην υπερφορολόγηση των ελληνικών νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Η Ελλάδα σήμερα και με βάση τα επίσημα στοιχεία είναι μια από τις χώρες με την υψηλότερη φορολόγηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γεγονός που δυσχεραίνει την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Και να για εξηγούμαστε ανάπτυξη παγκοσμίως σημαίνει περισσότερες θέσεις εργασίας, αύξηση του εισοδήματος, περισσότερες και καλύτερες κοινωνικές παροχές.
Εδώ γεννάται ένα πολύ σοβαρό ερώτημα που αφορά την στρατηγική επιλογή της χώρας μας. Τι επιθυμούμε ως πολίτες; Το κοινωνικό μέρισμα που προέρχεται από την υπεροφολόγηση ή ένα μέρισμα που θα προέρχεται από την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας; Η δική μου απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι το μέρισμα στην ανάπτυξη. Ούτως ή άλλως αν έχουμε πραγματική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας θα μπορούμε να ασκήσουμε και ουσιαστική κοινωνική πολιτική, συνεπώς να βοηθήσουμε και τους αδύναμους. Αλλά αυτή η βοήθεια δεν θα είναι αποτέλεσμα της υπερφορολόγησης, αλλά της δίκαιης κατανομής του πλούτου που θα δημιουργήσει η ανάπτυξη.
Συνεπώς αυτό που πρέπει να αναζητήσουμε είναι το πως θα δημιουργήσουμε ανάπτυξη. Με το σημερινό πλαίσιο κυβερνητικής πολιτικής ανάπτυξη δεν βλέπουμε.
Ανάπτυξη θα υπάρξει μόνο εάν:
Μειώσουμε τους φόρους και την σπατάλη του κράτους.
Μειώσουμε την γραφειοκρατία. Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπολογίζεται ότι τα διοικητικά βάρη μόνο και εξαιτίας της πολυπλοκότητας της νομοθεσίας, ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι σχεδόν πέντε φορές περισσότερο στην Ελλάδα από ότι σε άλλες χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προσελκύσουμε επενδύσεις σε τομείς της ελληνικής οικονομίας όπου είμαστε ανταγωνιστικοί, σε διεθνές επίπεδο όπως είναι μεταξύ άλλων ο τουρισμός και ο αγροτοδιατροφικός τομέας .
Δημιουργήσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου θα προάγει την εξωστρέφεια και την αριστεία σε όλα τα επίπεδα. Ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα θα δημιουργήσει μια ανταγωνιστική χώρα σε βάθος χρόνου.
Στόχος πρέπει να είναι η απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου και η δημιουργία συνθηκών ευημερίας για το σύνολο των πολιτών. Οι παραπάνω άξονες αφορούν την επιβίωση της εθνικής μας οικονομίας και τη μελλοντική μας ανάπτυξη. Είναι αναγκαίες προϋποθέσεις ενός νέου παραγωγικού μοντέλου που θα εγγυηθεί θέσεις εργασίας και αύξηση του οικογενειακού εισοδήματος. Εάν δεν ακολουθήσουμε την παραπάνω πολιτική τότε θα συνεχίζουμε να «βαφτίζουμε το κρέας, ψάρι» με τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος, στραγγαλίζοντας ακόμη περισσότερο την πραγματική οικονομία, με μια πολιτική μακροχρόνιας λιτότητας για τα μεσαία στρώματα.
*Ο κ. Ανδρέας Νικολακόπουλος είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ήλιδας.
