Όπως είναι γνωστό κάθε κοινωνικό και πολιτικό σύστημα για να υπάρξει χρειάζεται δέσμη πυλώνων στήριξης, ορατών και αοράτων.
Χρειάζεται θεωρητικούς οπαδούς, συμφεροντολογικά ενσωματωμένους υποστηρικτές και συστημικούς (κρατικούς) ιδεολογικούς μηχανισμούς (Κ.Ι.Μ). Πάνω από όλα όμως, χρειάζεται τα "βαποράκια του" ως θύλακες μιας "ασφαλούς αμφισβήτησης" του, ώστε να μην κινδυνεύει επί της ουσίας και από πουθενά.
Βαποράκια τους συστήματος είναι οι τύποι εκείνοι που "αμφισβητούν" το σύστημα, ενώ το σύνολο της ζωής τους είναι σε πλήρη ασφάλεια εντός συστήματος. Δεν εννοώ τους δημόσιους υπαλλήλους. Η ασφάλεια του συστήματος προσφέρεται πολλαπλώς και ποικίλως τα τελευταία 30 χρόνια σε πολλούς.
Πως γίνεται όμως το σύστημα να υπηρετείται και υπηρετεί τέτοιους τύπους και εσένα που ζητάς κάποιες μεταρρυθμίσεις, κάποια ισονομία, λίγη περισσότερη δικαιοσύνη, λιγότερες αναπηρίες στη δημοκρατία να σε έχει στην "απ’έξω"?
Γίνεται, διότι η αμφισβήτηση η δική σου είναι ειλικρινής και διεκδικεί ποσοτική αλλαγή των δεδομένων σε πραγματική βάση [μεταρρυθμίσεις], ενώ η αμφισβήτηση η δική τους λειτουργεί όπως η βαλβίδα της χύτρας. Όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία ανοίγει εκτονωτικά της υπερβολής του βρασμού και το μαγείρεμα συνεχίζεται κανονικά.
Τα "βαποράκια" του συστήματος, "εθισμένα" από επιλογή τους στο σύστημα, υπάρχουν μέσω αυτού βρίζοντας το, όπως το "βαποράκι" των ναρκωτικών (αυτός ίσως έχει και δίκιο) που ενώ προσεγγίζει πελάτες για λογαριασμό του, βρίζει τον "έμπορο". Αυτοί οι τύποι είναι δίπλα μας και δεν νιώθουν καμία ενοχή και για τίποτα .
Για αυτούς φταίνε πάντα οι άλλοι. Αυτοί είναι οι αδικημένοι ακόμη και εάν είναι μετριότητες που τις χρύσωσε το σύστημα και είναι αυτοί που αντιστέκονται στις φωτογραφίες, ενώ το βράδυ ξαπλώνουν στην κρεβατοκάμαρα του συστήματος με πολλαπλές δικλίδες ασφαλείας.
Αυτοί "βαπορίζουν" (συγνώμη για το νεολογισμό) το ναρκωτικό της εικονικής ευδαιμονίας και επιτυχίας τόσα χρόνια, αυτοί "βαπορίζουν" και τώρα την αγανάκτηση για το αποτέλεσμα πολιτικών, που στην ουσία δεν αμφισβήτησαν ποτέ, τουναντίον δε ευνοήθηκαν από αυτές πολλαπλώς και ποικίλως.
Αυτοί ως παγίδα ύφους "μπλαζέ" και δήθεν «καθαρότητας στάσης» απέναντι στα πράγματα είναι πιο επικίνδυνοι από τον "εφοριακό" λαμόγιο. Είναι δε πιο επικίνδυνοι διότι τον «εφοριακό λαμόγιο» τον πιάνουν και καμιά φορά, αυτούς όχι μόνο δεν τους πιάνουν (δεν υπάρχει αδίκημα ιδεολογικής λαμογιάς δυστυχώς) αλλά πιάνουν πάντα αυτοί όλες τις καρέκλες για να μας διδάξουν ηθική, πολιτική, εντιμότητα με τρόπους και περιεχόμενο, που κατά βάθος βολεύει μόνο αυτούς και τους συμμάχους τους και ποτέ την κοινωνία. Εάν δεν τελειώσουμε με αυτούς τους τύπους, δεν θα τελειώσει η κρίση ποτέ.
Αυτοί οι τύποι που περιγράφω δεν είναι ανύπαρκτοι. Είναι κάτι "τυπάκια" πολιτικοί αμφισβητίες, είναι κάτι "τυπάκια" δημόσιοι υπάλληλοι αμφισβητίες, κάτι "τυπάκια" δικαστές μιας ανύπαρκτης και ιδιαίτερα προσωπικής δικαιοσύνης, κάτι "τυπάκια" δημοσιογράφοι που μάχονται για την ελευθερία της τσέπης τους, κάτι άλλα "τυπάκια" άνευ παραγωγικής ιδιότητος αλλά με πολυτελές αυτοκίνητο και σπίτι.
Αυτά τα "τυπάκια" είναι παντού, δυστυχώς και πάντα. Έχουν την δύναμη να ακυρώνουν την ουσία της αμφισβήτησης μέσα από την αμφισβήτηση, έχουν την δυνατότητα να είναι εισαγγελείς της κοινωνίας σαν να είναι εκτός προβλήματος, ενώ είναι στη καρδιά των αιτιών του προβλήματος, έχουν το δικαίωμα να αρνούνται την χρήση τους λεκτικά ενώ στην πραγματικότητα έχουν μόνο άξια χρήσης για το σύστημα.
Είναι "επικίνδυνα τυπάκια" που σε όλη τους τη ζωή ήθελαν να γίνουν κάτι για αυτούς στην κοινωνία και όχι να κάνουν κάτι για την κοινωνία.
Αυτά τα τυπάκια της ψελιζόμενης άποψης του "ναι μεν αλλά", πρέπει να μπουν στην άκρη της κοινωνίας με διαπολιτικές και διαπροσωπικές συμμαχίες αποδεδειγμένα χρησίμων και αποτελεσματικών για τον τόπο πολιτών και αυτή η συμμαχία πρέπει να δημιουργηθεί και να ενεργοποιηθεί άμεσα και πρώτα- πρώτα στην Πόλη μας .
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε την χώρα μας , μπορούμε όμως να αλλάξουμε την Πόλη μας.
Ας προσέξουμε όμως ιδιαίτερα αυτή την περίοδο τους Ανθενωτικούς, διότι οι "ανθενωτικοί" άνοιξαν την κερκόπορτα της Πόλης, βγάζοντας ταυτόχρονα πύρινους λόγους περί Ελληνισμού και Ορθοδοξίας. (τότε αυτά ήταν το σύστημα)
Αυτά τα "τυπάκια" με τα επιμελώς κρυπτόμενα "Ναπολεόντεια και Ναρκισσιστικά σύνδρομα", βρέθηκαν στις πρώτες θέσεις των σαλονιών του τρένου της επίκαιρης ιστορίας τα τελευταία 30 χρόνια, λόγω κάποιων πολιτικών συγκυριών και τώρα θέλουν να μας πείσουν ότι το άξιζαν κιόλας.
Αυτά τα "τυπάκια" καιρός είναι να κατέβουν και εάν δεν κατέβουν, κατεβάστε τους.
