Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Όλα δείχνουν ότι σύντομα ο Αλέξης Τσίπρας, θα κάνει το μεγάλο βήμα και θα αποφασίσει αν οι εθνικές εκλογές θα γίνουν το Φθινόπωρο του 18 ή τον Μάιο του 2019. Πασίδηλο είναι ότι θα επιθυμούσε να κλείσει πλήρως τον κύκλο της πρωθυπουργικής του θητείας. Και αλήθεια ποιος θα εγκατέλειπε την επίζηλη καρέκλα του πρωθυπουργικού γραφείου, εκτός και αν έχει κορεστεί από την εξουσία, η αν αφουγκράζεται την επέλευση θύελλας. Το πρωθυπουργικό περιβάλλον κάνοντας αστεϊσμούς, διαμηνύει στον Αλέξη Τσίπρα, ότι θα τα δώσει όλα για όλα, μέχρι τελευταίας ρανίδας αίματος, για να παραμεί-νουν στην εξουσία. Κάτι που θα πρέπει να προβληματίζει την «Νέα Δημοκρατία», αφού έχει αποδείξει ότι προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του, επιδίδεται σε έναν ασύγγνωστο Μακιαβελισμό !
Ο πρωθυπουργός είναι πιθανό να προσφύγει σε μια ακόμα «κωλοτούμπα» πρίν τις εκλογές. Να δώσει μονομερώς 13-η σύνταξη, να αμβλύνει τις σκληρές δεσμεύσεις του μνημονίου για την διοίκηση των τραπεζών, να παρέχει αυξήσεις σε στρατιωτικούς και δικαστικούς και άλλες αντίστοιχες παροχές. Οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού εκτιμούν ότι με τέτοιες κινήσεις, εν παραλλήλω με σωρεία διορισμών, είτε άμεσων, είτε άμεσων, θα αμβλύνουν την δημοσκοπική διαφορά και θα αλλάξουν τις προσδοκίες του εκλογικού σώματος. Η πλειονότητα των πρωθυπουργών μας μέχρι σήμερα, διακατέχεται από τέτοιες πλάνες, τους τελευταίους μήνες παραμονής τους στην εξουσία. Και προς αυτή την κατεύθυνση ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χτίσει μια τέτοια εκλογική βάση, που θα δώσει την μεγάλη μάχη στις επικείμενες εκλογές.
Στο εκλογικό παιχνίδι θα μπούν και διάφορα σκάνδαλα ποικίλου είδους. Και θα αναμασάτε η γνωστή επωδός, περί του παλιού σαθρού συστήματος, που ο ΣΥΡΙΖΑ τάχατες χτύπησε και απειλεί και πάλι να ανέλθει στην εξουσία. Ωστόσο ο χειρισμός του «σκανδάλου» της «NOVARTIS» και οι άνευ ουσίας διαρροές, έχουν πείσει πλέον την κοινή γνώμη για το κύρος αυτής της σκανδαλολογίας. Πρέπει έτσι να καταγγελθεί κάτι πολύ μεγάλο και βάσιμο, για να αποτελέσει προεκλογικά όπλο, που θα αλλάξει δραματικά τις εξελίξεις.
Ήδη έτσι, ο χρόνος έχει αρχίσει να κυλά αρνητικά για την κυβέρνηση. Και διαρκώς βγαίνει εκτός προγράμματος, από τους πολιτικούς της σχεδιασμούς. Έχει απολέσει πια τον έλεγχο της πολιτικής ατζέντας, σε αντιδιαστολή με άλλες εποχές, που την επέβαλε σκληρά. Αντίστοιχα και με άλλες πρωθύστερες εκλογικές μας αναμετρήσεις, ο λαός ψηφίζει για να φύγουν «αυτοί» και να έλθουν οι «άλλοι». Και βεβαίως κανείς δε γνωρίζει πότε ωριμάζει στην κοινή γνώμη, αυτή η κρίσιμη αλλαγή πολιτικής πολικότητας. Πότε δηλαδή σβήνει η λάμψη που ακτινοβολεί ένα ηγέτης στο λαό και την διαδέχονται ο θυμός και η οργή. Το αντιλαμβάνεται ωστόσο κανείς στις συζητήσεις με ψηφοφόρους, που πια δεν τοποθετού-νται συγκεκριμένα υπέρ κάποιου και δεν είναι διατεθειμένοι σθεναρά, να υποστηρίξουν ένα κόμμα. Φθάνουν αυτοί οι ψίθυροι στο πρωθυπουργικό μέγαρο, θα αναρωτηθεί κανείς; Δεν τους αφήνουν τα στεγανά της εξουσίας, είναι η απάντηση. Αλλά με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, φαίνεται πως η ώρα της μεγάλης απόφασης για τον Αλέξη Τσίπρα, δε αργεί !
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
