Η οδήγηση στο χιόνι, στο πάγο ή σε μεικτές συνθήκες έχει τα δικά της μυστικά. Σας προτείνουμε πρώτα απ’ όλα να το αποφύγετε εάν δεν έχετε τις γνώσεις. Δεύτερον να βάλετε αλυσίδες. Τρίτον να μην προσποιείστε ότι γνωρίζετε ενώ συμβαίνει το αντίθετο…
ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΥΡΝΑΡΑΚΗ
Τέταρτον τα μεγάλα 4χ4 δεν είναι πανάκεια, σκεφτείτε να γλιστρήσει το…περίπτερο σε παγωμένη κατηφόρα, θα σταματήσει…την άνοιξη! Έστω όμως ότι βρισκόμαστε σε μια απρόβλεπτη κατάσταση ή θέλουμε να παίξουμε…
Ξεκινάμε από το πιο βασικό, κάνουμε «reset» στο μυαλό μας και «restart» σε mode «γλιστράει». Σε απλά ελληνικά ξεχνάμε το επίπεδο πρόσφυσης του στεγνού οδοστρώματος, συνειδητοποιούμε ότι η πρόσφυση είναι ελάχιστη ή μηδενική και ότι οποιαδήποτε μεταβολή σε διεύθυνση ή ταχύτητα γίνεται πολύ πιο δύσκολα.
Επιπλέον πολύ βασικό είναι να διαχωρίσουμε τις συνθήκες, άλλο η πούδρα, άλλο ο παγωμένος δρόμος που έχει καθαριστεί από τα μηχανήματα, άλλο ο απάτητος δρόμος, άλλο αυτός που υπάρχουν ροδιές άρα έχει περάσει κάτι…
Ας δούμε σε τι κατάσταση είναι τα ελαστικά μας και που μεταδίδεται η κίνηση στο αυτοκίνητό μας. Υποθέτουμε την πιο συνήθη κατάσταση, κίνηση εμπρός, ελαστικά λίγο φθαρμένα, πούδρα και ανηφόρα. Κινούμαστε διατηρώντας την ταχύτητά μας και προσπαθούμε να μην τη μεταβάλλουμε καθόλου.
Στρίβουμε με όσο το δυνατόν μικρότερες γωνίες στο τιμόνι και εάν νιώσουμε λίγο σπινάρισμα μειώνουμε γκάζι και τη γωνία στροφής του τιμονιού. Παρότι το αυτοκίνητο έχει ABS στο φρενάρισμα τα πράγματα είναι μάλλον δύσκολα έτσι πρέπει να υπολογίσουμε πολύ πιο μεγάλες αποστάσεις. Έστω και με ABS πατάμε το φρένο προσεκτικά για να μην σπάσουμε την πρόσφυση του ελαστικού που δεν πρόκειται να επανέρθει με την ηλεκτρονική μείωση της πίεσης του φρένου.
Στην κατηφόρα τώρα βάζουμε δεύτερη στο κιβώτιο και την ξεχνάμε, δεν αλλάζουμε σχέση ούτε πατάμε γκάζι, ούτε συμπλέκτη, ούτε φρένο. Εάν χρειαστεί να σταματήσουμε πολύ απαλά, προσεκτικά φρένο και αν γλιστρήσει, που θα γλιστρήσει… προσπαθούμε από πριν να δώσουμε πορεία προς το χαντάκι και όχι προς το γκρεμό.
Στον πάγο
Καταρχήν το αποφεύγουμε. Εάν είναι απόλυτη ανάγκη προσπαθούμε να πατάμε σε σημεία όπου μπορεί να έχει λίγη πρόσφυση, π.χ. στην άκρη που το καθαρισμένο χιόνι έχει σχηματίσει τραχιά επιφάνεια. Σε παγωμένο οδόστρωμα, δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να ξεκινήσουμε σε έδαφος με κλίση ή με τους τροχούς στριμμένους.
Εάν ακόμη και στο ίσιωμα είναι αδύνατον – που πάτε, τρελαθήκατε; – πρέπει να δημιουργήσετε πρόσφυση. Μια εύκολη λύση είναι να παρακαλέσετε κάποιον να καθίσει στο εμπρός καπό πάνω από τους κινητήριους τροχούς. Φυσικά χρειάζεται πολύ προσοχή μην κάνετε κάτι απότομα και τον χτυπήσετε. Δεύτερον ξεφουσκώνετε λίγο τα ελαστικά. Τρίτον βάζετε ένα χαρτόνι, ή ξύλο ή ρούχο πίσω από τα εμπρός ελαστικά κάνετε λίγο πίσω για να το πατήσετε και δοκιμάζετε να ξεκινήσετε πάνω του.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ας δούμε ακόμη μια, αυτή του μεγάλου 4χ4 που προσπαθεί να κατέβει μια παγωμένη πλαγιά. Εάν το αυτοκίνητο σας διαθέτει το ειδικό σύστημα «hill climb» ενεργοποιήστε το! Εάν όχι κινηθείτε ακόμη πιο αργά λόγω υψηλού κέντρου βάρους και μεγάλου βάρους και ει δυνατόν πατήστε τη μια ρόδα στην άκρη μέσα στο χιόνι για καλύτερη πρόσφυση.
Έχετε στο μυαλό σας ότι η τετρακίνηση δεν παίζει κανένα ρόλο στον παγωμένο κατήφορο και ένα Panda προσθιοκίνητο κατεβαίνει πολύ πιο άνετα από εσάς, σε μια τέτοια περίπτωση.
Τέλος εάν αποφασίσετε να κινηθείτε σε απάτητο δρόμο έχετε υπόψη σας ότι ο αέρας συσσωρεύει κατά τόπους το χιόνι όπερ μπορεί ξαφνικά το χιόνι να ψηλώσει τόσο που να μην περνάει ο προφυλακτήρας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ή όπισθεν ή φτυάρι.
Καλές βόλτες!
