H μακρά, επίπονη και γεμάτη πρωτόγνωρα συναισθήματα χρονιά για τους χιλιάδες συμμετέχοντες των Πανελληνίων εξετάσεων ολοκληρώνεται πλέον με την συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου. Η τελευταία αυτή στάση πριν το Πανεπιστήμιο δεν πρέπει να εκληφθεί, όμως, από τους μελλοντικούς φοιτητές ως διαδικαστική: απαιτούνται ωριμότητα, λογική και κυρίως ενημέρωση για να αποτραπούν λανθασμένες και οδυνηρές επιλογές. Θα προσπαθήσουμε στη συνέχεια να αναδείξουμε με συντομία κάποιες σημαντικές κατά την γνώμη μας παραμέτρους που θεωρούμε ότι οφείλουν να λάβουν υπόψη τους οι μαθητές μας στην συμπλήρωση του μηχανογραφικού.
1. Επιλέγουμε ιεραρχικά πρώτες τις σχολές που μας ενδιαφέρουν περισσότερο. Και δηλώνουμε πάντα και τμήματα θεωρητικά πολύ πιο χαμηλόβαθμα σε σχέση με τα μόρια που συγκεντρώσαμε. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα μαθητών που στο παρελθόν δήλωσαν από υπερβολική σιγουριά μόνο ένα ή δύο τμήματα και τελικά έμειναν εκτός Πανεπιστημίου εξαιτίας της ανόδου των βάσεων.
2. Η επιλογή μας δεν είναι συνετό να είναι άμεσα συναρτώμενη με τα σημερινά οικονομικοεπαγγελματικά δεδομένα: σε 5-8 χρόνια που θα εισέλθουν στην αγορά εργασίας οι σημερινοί δεκαοχτάχρονοι πολλά θα έχουν αλλάξει.
3. Θα συνιστούσαμε στους υποψηφίους να προτιμήσουν τα τμήματα εκείνα από τα οποία προκύπτουν σαφή επαγγελματικά δικαιώματα, κι ας είναι πιο χαμηλόβαθμα. Για παράδειγμα, αποφοιτώντας κάποιος από ένα ΤΕΙ Λογιστικής εισέρχεται στην αγορά εργασίας με την διακριτή επαγγελματική ιδιότητα του λογιστή. Ο πτυχιούχος του ΑΕΙ Σλαβικών (ή Μεσογειακών) Σπουδών, αντίθετα, θα αποκτήσει μια ασαφή επαγγελματική ιδιότητα μετά το τέλος των σπουδών του.
4. Οι μελλοντικοί φοιτητές πρέπει, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, να συνυπολογίσουν στην επιλογή τους και το περιβάλλον εκείνο στο οποίο θέλουν να στήσουν μελλοντικά τη ζωή τους και για το οποίο έχουν και την ανάλογη οικογενειακή – οικονομική στήριξη. Δηλαδή, ίσως θα έπρεπε να συνυπολογίσουν και το αν επιθυμούν κι αν μπορούν να ζήσουν μόνιμα στο μέλλον στην Ηλεία ή σε κάποιο μεγάλο αστικό κέντρο. Για παράδειγμα, είναι γενικά αποδεκτό ότι τα τμήματα πληροφορικής προσφέρουν αρκετές ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης - σε μεγάλα, όμως αστικά κέντρα, όχι σε αγροτικές περιοχές, όπως ο τόπος μας. Το ίδιο ισχύει σε γενικές γραμμές και για τις νομικές, τα πολυτεχνεία, τα οικονομικά. Η διαβίωση όμως στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα αν απουσιάζουν η ιδιόκτητη κατοικία και η συμπαράσταση από το οικογενειακό περιβάλλον, είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Όλοι μας έχουμε κατά νου περιστατικά νεαρών συμπολιτών μας που αναγκάστηκαν στα 30 τους να επιστρέψουν στην γενέτειρά τους με την επιδίωξη να ξαναστήσουν τη ζωή τους από την αρχή, γεγονός σαφέστατα επώδυνο. Ο λόγος; Δεν «έβγαιναν» στην Αθήνα γιατί τα ενοίκια, η ακρίβεια, τα έξοδα μετακίνησης, η δαπάνη για την φύλαξη των παιδιών τους απορροφούσαν το σύνολο του μισθού τους.
5. Το σημαντικότερο, όμως, το αφήσαμε για το τέλος. Η ζωή επανειλημμένως καταδεικνύει ότι δεν υπάρχουν καλά και κακά επαγγέλματα αλλά καλοί και κακοί επαγγελματίες. Αν αυτό που επιλέξεις να σπουδάσεις το αγαπήσεις, αν παθιαστείς μαζί του, αν είσαι αποφασισμένος να επεκτείνεις τις γνώσεις σου σε αυτό και μετά το πτυχίο με μεταπτυχιακές ή και διδακτορικές σπουδές, αν επιδείξεις ήθος, επιμονή και υπομονή στην επαγγελματική σου σταδιοδρομία τότε είσαι καταδικασμένος να επιτύχεις!
Εύχομαι καλό και ανέμελο καλοκαίρι σε όλες και σε όλους!
Κώστας Σίδερης
Φιλόλογος
Υποψήφιος διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών
Υπεύθυνος σπουδών Θεωρητικού Φροντιστηρίου ΑΛΦΑ
