Τα θέματα των Λατινικών χαρακτηρίζονται ως εύκολα και χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Ζητήθηκε από τους υποψηφίους η μετάφραση αποσπασμάτων από τα κείμενα 19 και 42. Οι ασκήσεις που σχετίζονται με την εισαγωγή και την ετυμολογία των λέξεων χαρακτηρίζονται εύκολα επιλύσιμες. Οι ασκήσεις της γραμματικής δεν παρουσιάζουν δυσκολίες. Οι ασκήσεις του συντακτικού είναι απλές και διατυπωμένες με σαφήνεια.
Ανακεφαλαιώνοντας, τα θέματα είναι βατά και κατανοητά. Οι καλά προετοιμασμένοι υποψήφιοι έχουν τη δυνατότητα να αριστεύσουν.
Απαντήσεις
Α1. Όταν ο Μάρκος Τύλλιος Κικέρωνας και ο Γάιος Αντώνιος ήταν ύπατοι, o Λεύκιος Σέργιος
Κατιλίνας, (ένας) άνδρας πάρα πολύ αριστοκρατικής καταγωγής, αλλά πάρα πολύ διεφθαρμένου χαρακτήρα, συνωμότησε ενάντια στην πολιτεία. Τον είχαν ακολουθήσει μερικοί ένδοξοι, αλλά φαύλοι άνδρες. Ο Κατιλίνας διώχτηκε από την πόλη από τον Κικέρωνα. Οι σύντροφοί του συνελήφθησαν και στραγγαλίστηκαν στη φυλακή.
Ενεργώντας κάτω από την επιρροή αυτών πολλοί, όχι μόνον αχρείοι αλλά και άπειροι, αν τον είχα τιμωρήσει, θα έλεγαν πως αυτό έγινε σκληρά και τυραννικά. Τώρα καταλαβαίνω πως, αν αυτός φτάσει στο στρατόπεδο του Μάνλιου, όπου κατευθύνεται, κανείς δε θα είναι τόσο ανόητος, που να μη βλέπει πως έγινε συνωμοσία, κανείς τόσο αχρείος, που να μην το ομολογήσει.
Β1.
1. β
2.α
3. β
4. γ
5. γ
Β2.
Ρεαλιστής : rem
Σοσιαλισμός : Socii
Στραγγαλίζω : strangulati
Φίρμα : confirmaverunt
Ρήγας : regie
Γ1.
nobilissima genera
clariores – clarissimi
cuiusdam
viros
urbium
carcer
spe
sententiam
multum / multo - plus - plurimum
earum
coniuratio
Γ2. α.
pervenerit : pervenire
videat : videre
fateatur : fateri
Γ2.β.
coniurem
consequuntur
expelebas
deprehendendi
aluissemus
nascituram
dic
intellectu
esse
Δ1.α.
ingenii: είναι γενική της ιδιότητας στο «vir»,
ex urbe: είναι εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της απομάκρυνσης στο «expulsus est».
eius: είναι ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός, γενική κτητική στο «Socii».
non credendo: είναι απρόθετη αφαιρετική γερουνδίου που δηλώνει τρόπο στο «confirmaverunt»
actum esse: είναι ειδικό απαρέμφατο, αντικείμενο του «dicerent»
Δ1.β.
qui non fateatur (coniurationem esse factam): δευτερεύουσα αναφορική επιρρηματική συμπερασματική πρόταση που λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του συμπεράσματος στο περιεχόμενο της κύριας. Στην κύρια πρόταση υπάρχει το επίρρημα tam, που είναι λέξη ενδεικτική για την αναφορική συμπερασματική. Εκφέρεται με υποτακτική (δυνητική), γιατί το αποτέλεσμα στα λατινικά θεωρείται υποκειμενική κατάσταση· συγκεκριμένα, με υποτακτική ενεστώτα (videat), γιατί εξαρτάται από αρκτικό χρόνο (lego)· υπάρχει ιδιομορφία στην ακολουθία των χρόνων, γιατί το αποτέλεσμα είναι ιδωμένο τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής του (συγχρονισμός της κύριας με τη δευτερεύουσα πρόταση.)
Δ2.α.
Ab Antōnio, altero consule, Catilīna ipse […] proelio victus, interfectus est»:
Antonius, alter consul, Catilinam ipsum […] proelio victum, interfecit
Δ2.β.
«Marco Tullio Cicerōne et Gaio Antōnio consulibus»
Ιδιόμορφη αφαιρετική απόλυτη, που έχει θέση επιρρηματικού προσδιορισμού του χρόνου στο coniuravit. Οι αφαιρετικές Marco Tullio Cicerone και Gaio Antonio είναι τα υποκείμενά της, ενώ η αφαιρετική consulibus είναι κατηγορηματικός προσδιορισμός σε αυτά.
Cum Marcus Tullio Cicero et Gaius Antonius consules essent.
