Ο 55χρονος ήταν πατέρας 3 παιδιών
Μία ακόμη μαύρη ημέρα ξημέρωσε στην πολύπαθη νικελοβιομηχανία της ΛΑΡΚΟ.
Στην πρωινή βάρδια της Τετάρτης 6 Νοεμβρίου ένας 55χρονος εργάτης, πατέρας τριών παιδιών, έχασε τη ζωή του μετά από έκρηξη στην αίθουσα της χαλυβουργίας.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του LamiaReport επρόκειτο για πολύπειρο εργάτη χρόνια στη ΛΑΡΚΟ που εκτελούσε κανονικά την εργασία του στο τμήμα όταν συνέβη η έκρηξη.
Σοκαρισμένος ο Πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Παναγιώτης Πολίτης, βλέποντας δίπλα του έναν ακόμη εργάτη να χάνει τη ζωή του την ώρα της δουλειάς, μπόρεσε να πει μόνο ότι «δεν πάει άλλο…».
Το Συνδικάτο Μετάλλου μόλις μία μέρα πριν έκανε βαρυσήμαντη καταγγελία για παραλίγο ομαδικό δυστύχημα στην αίθουσα των ηλεκτροκαμίνων στο ίδιο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα.
Διαβάστε την καταγγελία:
«Καταγγελία - Κάλεσμα για το παραλίγο ομαδικό δυστύχημα στη ΛΑΡΚΟ
Την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019 γύρω στις 11 το πρωί, στην αίθουσα των ηλεκτρικαμίνων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Φθιώτιδας, έλαβε χώρα σοβαρότατο συμβάν όπου από θαύμα δεν καταγράφεται ως ομαδικό δυστύχημα.
Συγκεκριμένα. Στην μία από τις τρεις γερανογέφυρες της αίθουσας, κατά την ώρα ηλεκτρολογικών δοκιμών στο άγκιστρο 25 τόνων, έχοντας αγκιστρωμένο και φορτωμένο τον κάδο μεταφοράς μεταλλεύματος (ben), κόπηκε το συρματόσχοινο με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί πτώση του φορτίου . Οι πρώτες, εμπειρικές προσεγγίσεις, με κάθε επιφύλαξη, δείχνουν κακή ποιότητα συρματόσχοινου.
Όσοι εργαζόμαστε στη ΛΑΡΚΟ καλούμε κάθε αρμόδια υπηρεσία να πάρει μέτρα. κυριολεκτικά, βρέχει φωτιά στη στράτα μας.
Από θαύμα δεν χτύπησαν οι συνάδελφοι ηλεκτρολόγοι που έκαναν τις δοκιμές. Από θαύμα δεν έπεσε το Ben με το πυρωμένο μετάλλευμα που μεταφέρει επάνω σε εργαζόμενους, όπου συχνό φαινόμενο είναι να βρίσκονται ανά δεκάδες σε διάφορες εργασίες στην αίθουσα.
Καταγγέλλουμε και πιστοποιούμε πως στο σύνολο του εργοστασίου η κατάσταση ως προς την ασφάλεια της εργασίας έχει ξεφύγει σε επίπεδο ρεκόρ.
Υπάρχουν ελλείψεις στη χορήγηση μέτρων ατομικών προστασίας αλλά και όταν δίνονται είναι κακής ποιότητας. Ολόκληρες εγκαταστάσεις και μηχανήματα έχουν άμεση ανάγκη από επισκευές, δεν λειτουργούν οι αυτοματισμοί ασφαλείας, έχει σαπίσει μεγάλο μέρος τους.
Το δε, κρυμμένο στους εργαζόμενους, μη αναρτημένο οργανόγραμμα της ΛΑΡΚΟ, ακόμη και αυτό που είναι προϊόν δικιά της σκέψης και λογικής, έχει κατακρεουργηθεί.
Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα και καθημερινά φαινόμενα να βλέπεις βοηθώ χωρίς μάστορα και μάστορα χωρίς βοηθό. Έναν Θολαττζή να φυλάει και να τροφοδότη δύο καμίνια. Έναν εργαζόμενο στο πόστο της ρευστής σκουριάς. Λειψούς απομεταλλωτές, κοκκοποιητές, θερμοδόμους, χειριστές εγκαταστάσεων και μηχανημάτων. Συνεργεία δίχως αριθμητικά επαρκείς εργαζόμενους για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες. Πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοστασίου καλύπτονται με εργαζόμενους στις εργολαβίες εδώ και χρόνια.
Παράλληλα είναι ανύπαρκτα υποτυπώδη μέτρα υγιεινής, όπως πόσιμο νερό, καμαράκια με θέρμανση, ντουλάπες για τα προσωπικά αντικείμενα των εργαζομένων κ.α.
Σε όλα τα τμήματα, σε όλα τα πόστα, η κατάσταση είναι τραγική. Οι ασθένειες ατυχήματα, οι υπερωρίες και η εργασία στα ρεπό, όσα καταγράφονται, τεκμηριώνουν την εντατικοποίηση.
Δεν πάει άλλο. Όλα αυτά καθημερινά οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ τα βιώνουν κάτω από τον φόβο της ανασφάλειας, κάτω από τον εκβιασμό, για το αν θα συνεχίσει η λειτουργία της, για το αν θα έχουν μεροκάματο αύριο.
Είναι έγκλημα και οι εγκληματίες έχουν ονοματεπώνυμο.
Η αιτία που γεννά όλα τα παραπάνω είναι η συνειδητή γενική απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, από τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στόχο έχουν την εκποίηση αυτής, για να προσφέρουν ανταγωνιστικότητα και κέρδη σε επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτό είναι έγκλημα απέναντι στους εργαζόμενους και τα λαϊκά συμφέροντα και αυτοί είναι οι εγκληματίες.
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ως συνέχεια της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, εγκληματεί εις βάρος μας, για να εξυπηρετήσει τις εντολές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως κράτος και ως κυρίως μέτοχος της ΛΑΡΚΟ συνεχίζει την πλήρη απαξίωση αυτής αδιαφορώντας για τη ζωή των εργαζομένων.
Όποιος κλείνει τα μάτια ή αποσπά αυτή τη συνολική εικόνα από τη γενική πολιτική που ακολουθείται, προσπαθώντας να μας πείσει πως δεν συνδέονται όλα μεταξύ τους, είναι συνένοχος στο έγκλημα.
Καλούμε τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ να συσπειρωθούν μαζί μας, να μπουν οι ίδιοι μπροστά για να υπερασπιστούμε τη ζωή μας ως εργαζόμενοι απέναντι στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Στις 2 Νοέμβρη συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από το μαζικό εργατικό δυστύχημα του 1979 που στοίχισε τη ζωή σε έξι εργαζόμενους και τραυμάτισε δεκάδες.
Δεν είμαστε προκαταληπτικοί, θα μπορούσε το συγκεκριμένο συμβάν να συνέπιπτε κοντά στις 10αδες ημερομηνίες που καταγράφουν δυστυχήματα. Η εμπειρία όμως από την τότε άμεση αντίδραση των εργαζομένων είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί. Τότε πραγματοποίησαν 10 ημέρες απεργία αναγκάζοντας τον Μποδοσάκη να υπογράψει πρωτόκολλο μέτρων ασφαλείας όπου έφερε αποτέλεσμα. Επανδρώθηκαν συνεργεία, εφαρμόστηκαν κανονισμοί, έγιναν προσλήψεις, επανδρώθηκε το ιατρείο και άλλα. Με αυτά τα μέτρα που επέβαλλαν οι εργαζόμενοι και όσο τα περιφρουρούσαν μέσα από τα σωματεία τους, σώθηκαν πολλές ζωές, γλύτωσαν πολλούς τραυματισμούς.
Η πείρα του εργατικού κινήματος στη ΛΑΡΚΟ δείχνει το δρόμο για το τι πρέπει να κάνουμε τώρα, πριν χυθεί άλλο αίμα, πριν μείνουμε χωρίς εργασία, πριν χτυπήσουν ακόμα και τα δικαιώματα που μας έχουν απομείνει.
Το συνδικάτο μας μπαίνει μπροστά και άμεσα θα στείλει, για ακόμη μία φορά, στην ΕΜΝΕ και σε κάθε αρμόδιο συγκεκριμένη καταγραφή όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Δεν έχουμε αυταπάτες όμως ότι το κράτος που νομοθετεί και υπερασπίζεται τα συμφέροντα των λίγων, θα προστατεύσει παράλληλα και τους πολλούς.
Είναι μονόδρομος ο αγώνας για να σταματήσει η συνειδητή απαξίωση και μην ιδιωτικοποιηθεί παραπέρα η ΛΑΡΚΟ για να εκποιηθεί.
Είναι ανάγκη και όρος για την ασφαλή εργασία, να καταργηθεί το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών , να γίνουν προσλήψεις και να υπογραφεί η συμφωνημένη Επ.Σ.Σ.Ε.
Επιβάλλεται να διεκδικήσουμε να χρηματοδοτηθεί η ΛΑΡΚΟ από τον κύριο μέτοχο, το Κράτος, για τον εκσυγχρονισμό της, την παραπέρα αξιοποίηση του νικελίου, την διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της, την διασφάλιση των συμφερόντων του λαού μας.
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έχουν πείρα. Αν συνειδητοποιήσουν ότι καθημερινά ρισκάρουν την ζωή τους για να παραχθεί ο πλούτος του σιδηρονικελίου που τον καρπώνονται λίγοι δεν έχουν να φοβηθούν κανέναν. Κυβερνήσεις, Διοικήσεις και μια χούφτα παράσιτα γύρω από αυτούς, είναι πολύ μικροί για να τα βάλουν με τον γίγαντα που λέγεται αποφασισμένη εργατική τάξη.
Απλώνουμε το χέρι σε όλους τους εργαζόμενους και του καλούμε σε γενικό ξεσηκωμό.
Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά συνάδελφε μπορούμε χωρίς αφεντικά.
Τους δολοφονημένους για τα συμφέροντα των λίγων νεκρούς μας τους τιμάμε με αγώνες. Για να μην υπάρξουν άλλοι.
Όλοι στον αγώνα. Είμαστε εργαζόμενοι και απέναντι μας έχουμε τους δυνάστες και τα τσιράκια τους που πρέπει να πετάξουμε από το σβέρκο μας.»
Πηγή: Newsbeast.gr
