Η τροποποίηση του ποινικού κώδικα ορίζει ότι η μουσική κλείνει στις 22:00 τον χειμώνα και στις 23:00 μ.μ το καλοκαίρι ενώ οι αλλαγές επαναφέρουν τον ρόλο του «αυτοφωράκια»
Σε μια περίοδο που όλα έδειχναν ότι βαίνουν προς το καλύτερο οι νέες τροποποιήσεις που τους αφορούν, γυρίζουν τον κλάδο πολλά χρόνια πίσω, στα χρόνια του Στέλιου Παπαθεμελή με τα ωράρια και τους «αυτοφωράκηδες».
Σύμφωνα λοιπόν με τα νέα δεδομένα η παραβίαση του ωραρίου της μουσικής τις ώρες κοινής ησυχίας-δηλαδή από τις 15.μμ μέχρι τις 17.μ.μ-η συνέχιση της πέραν του ωραρίου εκτός αν έχει δοθεί παράταση από τον Δήμο αλλά και οι φωνασκίες των θαμώνων που μέχρι τώρα ήταν πταίσματα, θα είναι πλέον πλημμελήματα.
Αυτό σημαίνει αυτόματα ότι ο υπεύθυνος του μαγαζιού εάν είναι παρών κατά την διάρκεια που σημειώνεται η παράβαση συλλαμβάνεται για να περάσει αυτόφωρο.
Κάτι που σημαίνει ότι αν αυτό συμβεί ας πούμε σε ένα μαγαζί στο Κολωνάκι που ανήκει στον Γιάννη Μωράκη, τον Νεκτάριο Νικολόπουλο ή τον Χάρη Σπύρου και τύχει να είναι εκεί π.χ, Σάββατο βράδυ, θα προσαχθούν για μεταγωγή και θα παραμείνουν κρατούμενοι μέχρι την Δευτέρα που θα πάνε στο δικαστήριο.
Αξίζει να τονισθεί ότι σε περίπτωση που ο αρμόδιος Δήμος δεν έχει δώσει παράταση ωραρίου για την μουσική τα μαγαζιά θα πρέπει να σταματούν να παίζουν υταγούδια στις δέκα το βράδυ τον χειμώνα και στις έντεκα το καλοκαίρι.
Όλοι μαζί στο κελί
Κατά έναν αλλόκοτο τρόπο το κράτος βάζει τους ιδιοκτήτες των μαγαζιών στο ίδιο «τσουβάλι» για κάποια 24ωρα μέχρι να πάνε στο αυτόφωρο με κλέφτες, ληστές, εμπόρους ναρκωτικών και κακοποιούς που έτυχε να συλληφθούν την ίδια ώρα.
Μάλιστα οι άτυχοι επιχειρηματίες από το Κολωνάκι θα καταλήγουν μετά την προσαγωγή τους στο κοντινό ΑΤ Ομόνοιας το οποίο πάντα έχει δουλειά και θα μπαίνουν στα κελιά με όλες τις άλλες κατηγορίες συλληφθέντων, ως κοινοί εγκληματίες.
Αντί να εξετάσουν τα κακώς κείμενα και αν χρειαστεί να επιφέρουν τις σωστές αλλαγές παρουσιάζουν ένα νόμο που δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα σε ότι αφορά τους συγκεκριμένους χώρους.
Οι επιχειρηματίες δεν ζητούν να μην υπάρχει νόμος, αλλά υποστηρίζουν ότι οι συγκεκριμένες τροποποιήσεις που τους αφορούν στο νέο ποινικό κώδικα θα κάνουν ακόμη χειρότερη την κατάσταση στον χώρο τους και αναρωτιούνται αν κάποιος τις είδε ή τις μελέτησε.
Δεν είναι μάλιστα καθόλου λίγοι οι ιδιοκτήτες στον χώρο της εστίασης και της διασκέδασης που αναρωτιούνται πότε θα προλαβαίνουν οι αστυνομικοί να ελέγχουν τόσα μαγαζιά για κάπνισμα, ηχορύπανση, παράβαση ωραρίου κοινής ησυχίας και πράβαση ωραρίου μουσικής.
Η συντριπτική πλειοψηφία κάνει λόγο για επιστροφή στις εποχές Παπαθεμελή με τις νέες αλλαγές που αφορούν τα μαγαζιά υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Τότε που «άνθησε» το περίφημο επάγγελμα του «αυτοφωράκια», του ανθρώπου δηλαδή που εμφανιζόταν ως υπεύθυμος της επιχείρησης όταν διαπιστωνόταν παράβαση και πέρναγε μια νύχτα ή δύο αν ήταν Σαββατοκύριακο στο Μεταγωγών μέχρι να παρουσιασθεί στο αυτόφωρο.
Πληρωνόταν γι΄αυτή την δουλειά και παρόλο που ενίοτε δεν είχε άλλη σχέση με την επιχείρηση, δήλωνε παρόν κάθε μέρα και νύχτα, έτοιμος για να προσαχθεί.
Όλοι οι ιδιοκτήτες απορούν πραγματικά με τις νέες αλλαγές και κάνουν λόγο για ένα λάθος νόμο που δεν έχει επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα και κινείται σε μια εντελώς λάθος κατεύθυνση.
Λένε μάλιστα ότι υπάρχουν πολύ σοβαρά θέματα και με τους ελέγχους για την ηχορύπανση, αφού τα μηχανήματα μέτρησης είναι ελάχιστα και οι παραβάσεις σημειώνονται από τα όργανα της ταξης δια της ακοής.
Εάν δηλαδή κρίνει ο αστυνομικός ότι η μουσική σε ένα μπαρ είναι δυνατή με βάση τα δικά του ώτα και μόνο ακολουθεί η προσαγωγή του υπεύθυνου «αυτοφωράκια» ή του άτυχου ιδιοκτήτη αν ο τελευταίος δεν έχει προνοήσει για να έχει, ή δεν έχει λεφτά για να προσλάβει.