Ο Προκαθήμενος του Αλεξανδρινού Θρόνου χοροστάτησε στον Μ.Εσπερινό για την Θρονική εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου
“Η ιστορική απόφασις του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας να αναγνωρίση την Αυτοκέφαλον Εκκλησίαν της Ουκρανίας αποδεικνύει την πιστότητα Υμών εις την αμετακίνητον κανονικήν παράδοσιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην ομιλία του, υποδεχόμενος στην Έδρα της Μητρός Εκκλησίας, την Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου, τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο Β’, ο οποίος προσήλθε, συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Γουινέας Γεώργιο και από τον Αρχιγραμματέα της περί αυτόν Ιεράς Συνόδου, Αρχιμ.Νικόδημο, για να συμμετάσχει στην Θρονική εορτή της Πρωτοθρόνου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.
“Η γενναία αύτη πράξις αποτελεί καθοριστικήν συμβολήν εις την υπόθεσιν της ενότητος της Ορθοδοξίας, εφ᾿ όσον είναι έμπρακτος έκφρασις και επικύρωσις της εκκλησιολογίας της, καθοσιωθείσης υπό Οικουμενικών Συνόδων και εκφρασθείσης εν τη πρακτική αποδόσεως, αποκλειστικώς υπό της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, του αυτοκεφάλου καθεστώτος”, επισήμανε ο Παναγιώτατος, ενώπιον Ιεραρχών του Θρόνου, αλλά και της Αντιπροσωπείας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, και πρόσθεσε: “Η αμφισβήτησις και αλλοίωσις κεντρικών αρχών της ορθοδόξου Εκκλησιολογίας εν ονόματι εξωεκκλησιαστικών συμφερόντων, «μη φερόντων εις το αγαθόν» διά τον λαόν του Θεού, αλλα υπηρετούντων αλλοτρίους σκοπούς, κλονίζει τα θεμέλια της μιάς, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας, εκκοσμικεύει την ζωήν της και την μετατρέπει εις μίαν συνομοσπονδίαν, όπου κυριαρχεί το επί μέρους εις βάρος του όλου Σώματος, η διάσπασις εις βάρος της αρχεγόνου συνοδικότητος της Εκκλησίας. Πάντα ταύτα απειλούν την λειτουργίαν της Εκκλησίας ως Σώματος Χριστού, ως θεανθρωπίνης κοινωνίας, ως προφητικής φωνής εν τω κόσμω και ως μαρτυρίας της Βασιλείας του Θεού «εληλυθυίας εν δυνάμει» (Μαρκ. θ’, 1)”.
Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ιεραποστολική δράση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας στην Αφρική και στο έργο που επιτελείται προς όφελος του πονεμένου λαού της δοκιμαζόμενης αυτής μεγάλης ηπείρου.
“Συγχαίρομεν υμίν δι᾿ όσα με αγάπην πολλήν πράττετε διά τα εν «πάση Αφρική» τέκνα του Θεού της αγάπης. Επαινούμεν και το αδιάπτωτον ενδιαφέρον της Υμετέρας Μακαριότητος διά την θεάρεστον λειτουργίαν των εκκλησιαστικών πραγμάτων εις το Πατριαρχείον Αλεξανδρείας. Είσθε πιστός φορεύς και τηρητής της παραδόσεως της Εκκλησίας, της πατρώας κληρονομίας ως βιουμένης μαρτυρίας εν τω πλαισίω των εκάστοτε ιστορικών συνθηκών, αγωνίζεσθε διά την επάνδρωσιν των καθ᾿ Υμάς Μητροπόλεων δι᾿ ικανών στελεχών, διακρινομένων διά το εκκλησιαστικόν αυτών φρόνημα, διά την αφοσίωσίν των εις την Εκκλησίαν του Χριστού και διά την βούλησιν προσφοράς εις τον άνθρωπον, τον «ηγαπημένον του Θεού».
Ήδη επί δεκαπενταετίαν όλην είσθε ο έμπειρος και σοφός οιακοστρόφος της Εκκλησίας του Ευαγγελιστού Μάρκου. Επετύχατε πολλά, πάμπολλα, και συνεχίζετε και σήμερον να διακονήτε τον λαόν του Θεού με τον ενθουσιασμόν και τον δυναμισμόν του τέκνου της λεβεντογέννας Κρήτης, φορεύς του πνεύματος της αγιοτόκου Αγκαράθου, της μονής της μετανοίας Σας”.
Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος, υπογράμμισε τη σπουδαία συμβολή του Πατριάρχου Θεοδώρου και της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Αλεξανδρείας κατά την τελική καθοριστική φάση της προετοιμασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και κατά την πραγματοποίησή της.
Εμφανώς συγκινημένος από τους λόγους του Παναγιωτάτου, ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας, στην αντιφώνισή του, αναφέρθηκε στη διαχρονική στήριξη που προσέφερε η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως στον Πρεσβυγενή Θρόνο της Αλεξάνδρειας, ο οποίος, όπως τόνισε, θα στηρίζει πάντοτε τον Οικουμενικό Θρόνο.
“Θα ήθελα, Παναγιώτατε, να ξέρετε ότι με όλη μου την καρδιά ακολουθώ την Μητέρα Εκκλησία γιατί, Θεέ μου, Θεέ μου, πόσες φορές θα αναγνώσουμε στις βιβλιοθήκες πόσο η Αλεξάνδρεια εβοηθείτο από την Κωνσταντινούπολη. Επί τετρακόσια ολόκληρα χρόνια, Παναγιώτατε, εδώ ζούσαν οι Πατριάρχες Αλεξανδρείας για να μην εκλείψει ο τίτλος, ο Αλεξανδρείας. Και ο Γέρων Δέρκων είχε αυτό το προνόμιο να προετοιμάζει κάθε φορά την εκλογή του Πατριάρχου Αλεξανδρείας. Και έπρεπε, Παναγιώτατε, σε αυτές τις μεγάλες στιγμές που εσείς σαν Μητέρα Εκκλησία καθορίσατε, να σας ακολουθήσει η αδελφή σας Εκκλησία, το Πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, διότι πάντα συμπορευόμεθα μαζί”.
Πηγή: Protothema.gr - Φωτoγραφία: Νίκος Μαγγίνας Οικ. Πατριαρχείο
“Η γενναία αύτη πράξις αποτελεί καθοριστικήν συμβολήν εις την υπόθεσιν της ενότητος της Ορθοδοξίας, εφ᾿ όσον είναι έμπρακτος έκφρασις και επικύρωσις της εκκλησιολογίας της, καθοσιωθείσης υπό Οικουμενικών Συνόδων και εκφρασθείσης εν τη πρακτική αποδόσεως, αποκλειστικώς υπό της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, του αυτοκεφάλου καθεστώτος”, επισήμανε ο Παναγιώτατος, ενώπιον Ιεραρχών του Θρόνου, αλλά και της Αντιπροσωπείας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, και πρόσθεσε: “Η αμφισβήτησις και αλλοίωσις κεντρικών αρχών της ορθοδόξου Εκκλησιολογίας εν ονόματι εξωεκκλησιαστικών συμφερόντων, «μη φερόντων εις το αγαθόν» διά τον λαόν του Θεού, αλλα υπηρετούντων αλλοτρίους σκοπούς, κλονίζει τα θεμέλια της μιάς, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας, εκκοσμικεύει την ζωήν της και την μετατρέπει εις μίαν συνομοσπονδίαν, όπου κυριαρχεί το επί μέρους εις βάρος του όλου Σώματος, η διάσπασις εις βάρος της αρχεγόνου συνοδικότητος της Εκκλησίας. Πάντα ταύτα απειλούν την λειτουργίαν της Εκκλησίας ως Σώματος Χριστού, ως θεανθρωπίνης κοινωνίας, ως προφητικής φωνής εν τω κόσμω και ως μαρτυρίας της Βασιλείας του Θεού «εληλυθυίας εν δυνάμει» (Μαρκ. θ’, 1)”.
Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ιεραποστολική δράση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας στην Αφρική και στο έργο που επιτελείται προς όφελος του πονεμένου λαού της δοκιμαζόμενης αυτής μεγάλης ηπείρου.
“Συγχαίρομεν υμίν δι᾿ όσα με αγάπην πολλήν πράττετε διά τα εν «πάση Αφρική» τέκνα του Θεού της αγάπης. Επαινούμεν και το αδιάπτωτον ενδιαφέρον της Υμετέρας Μακαριότητος διά την θεάρεστον λειτουργίαν των εκκλησιαστικών πραγμάτων εις το Πατριαρχείον Αλεξανδρείας. Είσθε πιστός φορεύς και τηρητής της παραδόσεως της Εκκλησίας, της πατρώας κληρονομίας ως βιουμένης μαρτυρίας εν τω πλαισίω των εκάστοτε ιστορικών συνθηκών, αγωνίζεσθε διά την επάνδρωσιν των καθ᾿ Υμάς Μητροπόλεων δι᾿ ικανών στελεχών, διακρινομένων διά το εκκλησιαστικόν αυτών φρόνημα, διά την αφοσίωσίν των εις την Εκκλησίαν του Χριστού και διά την βούλησιν προσφοράς εις τον άνθρωπον, τον «ηγαπημένον του Θεού».
Ήδη επί δεκαπενταετίαν όλην είσθε ο έμπειρος και σοφός οιακοστρόφος της Εκκλησίας του Ευαγγελιστού Μάρκου. Επετύχατε πολλά, πάμπολλα, και συνεχίζετε και σήμερον να διακονήτε τον λαόν του Θεού με τον ενθουσιασμόν και τον δυναμισμόν του τέκνου της λεβεντογέννας Κρήτης, φορεύς του πνεύματος της αγιοτόκου Αγκαράθου, της μονής της μετανοίας Σας”.
Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος, υπογράμμισε τη σπουδαία συμβολή του Πατριάρχου Θεοδώρου και της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Αλεξανδρείας κατά την τελική καθοριστική φάση της προετοιμασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και κατά την πραγματοποίησή της.
Εμφανώς συγκινημένος από τους λόγους του Παναγιωτάτου, ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας, στην αντιφώνισή του, αναφέρθηκε στη διαχρονική στήριξη που προσέφερε η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως στον Πρεσβυγενή Θρόνο της Αλεξάνδρειας, ο οποίος, όπως τόνισε, θα στηρίζει πάντοτε τον Οικουμενικό Θρόνο.
“Θα ήθελα, Παναγιώτατε, να ξέρετε ότι με όλη μου την καρδιά ακολουθώ την Μητέρα Εκκλησία γιατί, Θεέ μου, Θεέ μου, πόσες φορές θα αναγνώσουμε στις βιβλιοθήκες πόσο η Αλεξάνδρεια εβοηθείτο από την Κωνσταντινούπολη. Επί τετρακόσια ολόκληρα χρόνια, Παναγιώτατε, εδώ ζούσαν οι Πατριάρχες Αλεξανδρείας για να μην εκλείψει ο τίτλος, ο Αλεξανδρείας. Και ο Γέρων Δέρκων είχε αυτό το προνόμιο να προετοιμάζει κάθε φορά την εκλογή του Πατριάρχου Αλεξανδρείας. Και έπρεπε, Παναγιώτατε, σε αυτές τις μεγάλες στιγμές που εσείς σαν Μητέρα Εκκλησία καθορίσατε, να σας ακολουθήσει η αδελφή σας Εκκλησία, το Πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, διότι πάντα συμπορευόμεθα μαζί”.
Πηγή: Protothema.gr - Φωτoγραφία: Νίκος Μαγγίνας Οικ. Πατριαρχείο
