Τα οστά βρέθηκαν σε παρεκκλήσι που ανήκει στη Μονή Παντοκράτορα - Η χρονολόγηση με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα θα ρίξει φως στην υπόθεση
Μπροστά σε ένα μη αναμενόμενο εύρημα βρέθηκε η Αμερικανίδα ανθρωπολόγος Λόρα Γουίν-Αντίκας η οποία κλήθηκε να αποφανθεί επί οστών που βρέθηκαν κάτω από παρεκκλήσι του Αγίου Αθανασίου που υπάγεται στη Μονη Παντοκράτορος του Αγίου Όρους.
Όπως διαπίστωσε ορισμένα από τα οστά δεν φαίνεται να προέρχονται από άνδρα αλλά προσομοιάζουν με οστά γυναίκας.
«Ανάμεσά τους ήταν ένας πήχης, ένα οστό από κνήμη και ένα ιερούν οστό τα οποία ήταν τελείως διαφορετικά από τη μορφολογία ανδρικών οστών. Οι μετρήσεις τους έδειξαν ότι εντάσσονται στην κατηγορία των οστών που μπορεί να προέρχονται από γυναίκα. Ήταν τελείως διαφορετικά σε μέγεθος από τα υπόλοιπα που βρήκαμε» δήλωσε η Αμερικανίδα επιστήμονας.
Τα οστά είχαν ταφεί στο συγκεκριμένο σημείο για δεύτερη φορά αν και είχαν μεταφερθεί με μεγάλη προσοχή από τους αρχικούς χώρους ταφής τους.
Από την πλευρά τους οι εκπρόσωποι της Μονής Παντοκράτορος ζήτησε τη χρονολόγηση των ευρημάτων με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα.
«Αν όντως πρόκειται για γυναίκα ή ακόμα περισσότερο για γυναίκες, αυτό θα προκαλέσει πολλά ερωτήματα με πρώτο ποια μπορεί να ήταν αυτή» σημείωσε η Γουίν-Αντίκας.
«Αν όντως πρόκειται για οστά γυναίκας αυτό θα είναι το πρώτο περιστατικό με γυναίκα να βρίσκει την τελευταία κατοικία της στο Άγιο Όρος» δήλωσε από την πλευρά του ο αρχιτέκτοντας Φαίδων Χατζηαντωνίου ο οποίος ήταν και αυτός που ανακάλυψε τα οστά κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης στο παρεκκλήσι.
Σύμφωνα με τον ίδιο υπήρξαν περίοδοι ειδικά κατά την εποχή της δράσης των πειρατών με μοναχούς να ανοίγουν τις πόρτες των ναών σε γυναίκες αλλά πρόκειται για σπάνιες περιπτώσεις.
«Ο μύθος μιλάει για έναν Σέρβο βασιλιά ο οποίος έφερε τη βασίλισσά του στην περιοχή αλλά καθόλη τη διάρκεια της παραμονής της την μετέφεραν ώστε ποτέ να μην πατήσει το έδαφος ενώ στα μοναστήρια τοποθετήθηκαν χαλιά για να διασφαλίσουν ότι δεν θα πατήσει το έδαφος ούτε εκεί» θυμίζει ο κ. Χατζηαντωνίου.
Από την πλευρά της η Αμερικανίδα ανθρωπολόγος σημειώνει ότι στο παρεκκλήσι φαίνεται να ετάφησαν για δεύτερη φορά συνολικά επτά άτομα. Σε κάθε περίπτωση, λέει η ίδια, η μεταφορά τους από τους αρχικούς χώρους ταφής δείχνει σημαντικά πρόσωπα καθώς η διαδικασία απαιτούσε μεγάλη προσοχή από όσους την έκαναν.
Τα οστά έχουν ήδη μεταφερθεί στα εργαστήρια του ερευνητικού κέντρου Δημόκριτος όπου ο επιστήμονας Γιάννης Μανιάτης θα διεξάγει την χρονολόγηση με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα, διαδικασία για την οποία απαιτούνται τουλάχιστον τρεις μήνες.
Όπως διαπίστωσε ορισμένα από τα οστά δεν φαίνεται να προέρχονται από άνδρα αλλά προσομοιάζουν με οστά γυναίκας.
«Ανάμεσά τους ήταν ένας πήχης, ένα οστό από κνήμη και ένα ιερούν οστό τα οποία ήταν τελείως διαφορετικά από τη μορφολογία ανδρικών οστών. Οι μετρήσεις τους έδειξαν ότι εντάσσονται στην κατηγορία των οστών που μπορεί να προέρχονται από γυναίκα. Ήταν τελείως διαφορετικά σε μέγεθος από τα υπόλοιπα που βρήκαμε» δήλωσε η Αμερικανίδα επιστήμονας.
Τα οστά είχαν ταφεί στο συγκεκριμένο σημείο για δεύτερη φορά αν και είχαν μεταφερθεί με μεγάλη προσοχή από τους αρχικούς χώρους ταφής τους.
Από την πλευρά τους οι εκπρόσωποι της Μονής Παντοκράτορος ζήτησε τη χρονολόγηση των ευρημάτων με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα.
«Αν όντως πρόκειται για γυναίκα ή ακόμα περισσότερο για γυναίκες, αυτό θα προκαλέσει πολλά ερωτήματα με πρώτο ποια μπορεί να ήταν αυτή» σημείωσε η Γουίν-Αντίκας.
«Αν όντως πρόκειται για οστά γυναίκας αυτό θα είναι το πρώτο περιστατικό με γυναίκα να βρίσκει την τελευταία κατοικία της στο Άγιο Όρος» δήλωσε από την πλευρά του ο αρχιτέκτοντας Φαίδων Χατζηαντωνίου ο οποίος ήταν και αυτός που ανακάλυψε τα οστά κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης στο παρεκκλήσι.
Σύμφωνα με τον ίδιο υπήρξαν περίοδοι ειδικά κατά την εποχή της δράσης των πειρατών με μοναχούς να ανοίγουν τις πόρτες των ναών σε γυναίκες αλλά πρόκειται για σπάνιες περιπτώσεις.
«Ο μύθος μιλάει για έναν Σέρβο βασιλιά ο οποίος έφερε τη βασίλισσά του στην περιοχή αλλά καθόλη τη διάρκεια της παραμονής της την μετέφεραν ώστε ποτέ να μην πατήσει το έδαφος ενώ στα μοναστήρια τοποθετήθηκαν χαλιά για να διασφαλίσουν ότι δεν θα πατήσει το έδαφος ούτε εκεί» θυμίζει ο κ. Χατζηαντωνίου.
Από την πλευρά της η Αμερικανίδα ανθρωπολόγος σημειώνει ότι στο παρεκκλήσι φαίνεται να ετάφησαν για δεύτερη φορά συνολικά επτά άτομα. Σε κάθε περίπτωση, λέει η ίδια, η μεταφορά τους από τους αρχικούς χώρους ταφής δείχνει σημαντικά πρόσωπα καθώς η διαδικασία απαιτούσε μεγάλη προσοχή από όσους την έκαναν.
Τα οστά έχουν ήδη μεταφερθεί στα εργαστήρια του ερευνητικού κέντρου Δημόκριτος όπου ο επιστήμονας Γιάννης Μανιάτης θα διεξάγει την χρονολόγηση με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα, διαδικασία για την οποία απαιτούνται τουλάχιστον τρεις μήνες.
Πηγή: Protothema.gr
