Στις 10:30 το λαϊκό προσκύνημα στο Α΄ Νεκροταφείο - Στις 14:30 η πολιτική κηδεία δημοσία δαπάνη - Πάνδημη θλίψη για τον χαμό του μεγάλου μουσικού
«Τον έκλαψα σαν να ήταν δικός μου άνθρωπος». Με τη φράση αυτή ή κάποιες παραλλαγές της «υποδέχτηκε» μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας την είδηση του θανάτου του Θάνου Μικρούτσικου. Άτομα διαφορετικών γενεών, πολιτικών πεποιθήσεων και μουσικών γούστων θρήνησαν με μία αξιοπρόσεχτη σύμπνοια το φυσικό τέλος του μεγάλου συνθέτη και επιβεβαίωσαν έτσι την καλλιτεχνική του αθανασία.
Εξάλλου, όποιο και να είναι το πόρισμα των διανοουμένων ή των απανταχού κριτικών, τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα ο λαός. Και αυτός επέλεξε να χρίσει τον Θάνο Μικρούτσικο επιφανή, ανάμεσα στους επιφανέστερους. Εντύπωση, άλλωστε, προκαλεί ότι ο μουσικοσυνθέτης, χωρίς να κάνει την παραμικρή ποιοτική έκπτωση, διείσδυσε με τη μουσική του στη βάση της ελληνικής κοινωνίας, εξασφαλίζοντας μία εντυπωσιακή καθολικότητα.
Το επίτευγμα του αυτό αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστεί κανείς την ταύτισή του με την Αριστερά. Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος όχι μόνο δεν δίχασε, αλλά αντιθέτως ένωσε: δεξιός ή αριστερός, κάθε ένας εξ ημών είχε ξεχωρίσει το αγαπημένο τραγούδι της μουσικής παλέτας του: από το «Ερωτικό» μέχρι το «Άννα μην κλαις», από τον «Άμλετ της Σελήνης», μέχρι το «Υπέροχα μονάχοι», από την «Ελένη» μέχρι «Αυτούς τους έχω βαρεθεί».
Από το Σάββατο που κυκλοφόρησετο θλιβερό νέο, οι μελωδίες του ξεχύθηκαν στα χειμωνιάτικα στολισμένα σπίτια και στα αυτοκίνητα. Τα αφιερώματα των ραδιοφωνικών σταθμών είναι μαραθώνια, ενώ στα φανάρια ούτε τα κλειστά παράθυρα δεν συγκρατούσαν τον ήχο των πλήκτρων του. Ο κόσμος ασυναίσθητα και με μία αθωότητα που τείνει να εκλείψει στις ημέρες μας, βιώνει σχεδόν ένα συλλογικό πένθος, σαν ένας ολόκληρος λαός να ήθελε συνειδησιακά να εξαγνιστεί μέσα από τη μουσική του.
Ο Θάνος Μικρούτσικος, λοιπόν, ήταν οικείος. Πράγματι, έδινε συχνά συνεντεύξεις. Εξίσου συχνά έδινε και συναυλίες. Σε αντίθεση με άλλους καλλιτέχνες έμοιαζε απόλυτα συνειδητοποιημένος ως προς το ότι οι φυσικοί παραλήπτες του έργου του ήταν οι απλοί συμπολίτες του. Γι’ αυτό τους αντιμετώπισε με σεβασμό, θέρμη και ταπεινότητα. Το ίδιο και το έργο του, του οποίου μετατρεπόταν συχνά σε θεωρητικό κριτή και αναλυτή. Ίσως επειδή ο ίδιος συνδύαζε την μαθηματική σκέψη με την μουσική ιδιοφυία, την φιλοσοφική παιδεία με την κοινωνική ευαισθησία και το καλλιτεχνικό εύρος.
Η προσέγγιση του, όμως, στο Νίκο Καββαδία έγραψε ιστορία. Η καταλυτική απήχηση που είχε «Ο Σταυρός του Νότου» στον απλό Έλληνα είχε υπαρξιακά χαρακτηριστικά. Ο Θάνος δεν πίστευε ότι το στοιχείο του ταξιδιού προς την ουτοπία ήταν που είχε γοητεύσει τόσο τα πλήθη. Για τον ποιητή, εξάλλου, δεν είχε σημασία ο προορισμός μόνο η πορεία. Η υπέρβαση ήταν που συντέλεσε στην ερωτική σχέση των Ελλήνων με τον ποιητή της θάλασσας και κατά συνέπεια με τον ίδιο τον Μικρούτσικο.
«Ο Καββαδίας, εκτός από τα ταξίδια και τους ναυτικούς λέει κάτι άλλο. Απευθυνόμενος στον νέο άνθρωπο του λέει “έλα να σου πω. Αν αξίζει κάτι στον κόσμο που ήρθες, σε αυτόν τον πλανήτη ήρθες για να ξεπεράσεις τα όριά σου, για να κατακτήσεις το αδύνατο”. Και πως το λέει αυτό; “Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία”. Δεν είναι εικόνα. Επιλέγει το πιο ανθεκτικό ζώο στον πλανήτη, που έχει βάθος χρόνου στους δεινοσαύρους και σου λέει, “χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία”. Χόρεψε και δάμασέ το, κατάκτησε το αδύνατο».
Σήμερα, είναι η ημέρα του δύσκολου αποχαιρετισμού. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης είχε εκφράσει στην οικογένειά του την επιθυμία του για το πώς να υλοποιηθεί το κατευόδιο. Και εκείνη (η σύζυγος και τα τέσσερα παιδιά του, ή αλλιώς οι αγαπημένοι του πέντε) ακολούθησαν κατά γράμμα τις οδηγίες του. Γι’ αυτό δεν ήταν βέβαιοι για το αν έπρεπε να δεχτούν την προσφορά της Πολιτείας και να γίνει δημοσία δαπάνη η κηδεία. «Θα το ήθελε, άραγε, αυτό ο Θάνος;»
Εδώ ήταν και το πρώτο τους σφάλμα. Η απόφαση αυτή πάρθηκε ομοφώνως από τους πολίτες και απλά η Πολιτεία υπάκουσε στο κοινό αίσθημα. Μπορεί ο Θάνος να είναι ολότελα δικός τους, αλλά ο Θάνος Μικρούτσικος είναι και δικός μας. Ανήκει σε όλους μας, τον γνωρίζουμε. Τον πιστέψαμε όταν μας διαβεβαίωσε μέσα από τις συνεντεύξεις του ότι προσπαθεί να επιτύχει 100% ειλικρίνεια.
Και αποδείχθηκε συνεπής όταν ξεδιπλώθηκε στην πιο δύσκολη και ευάλωτη στιγμή του μπροστά μας και δεν έκρυψε τίποτα. «Καρκίνος, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους». Αλλά δεν ήταν τόσο ο καρκίνος που μας άφησε άφωνους, όσο η γενναιότητα με την οποία τον αντιμετώπισε. Και αυτό τον κατατάσσει στους νικητές. Αναμετρήθηκε με το ανάστημά του και βγήκε καθαρός. Ή όπως είπε κάποιος: «Πόσο δύσκολο και σπάνιο είναι να παραμένεις Θάνος Μικρούτσικος μέχρι το τέλος»…
Σήμερα 10:30 το πρωί αρχίζει το λαϊκό προσκύνημα, ενώ στις 14:30 είναι η πολιτική του κηδεία στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Πηγή: Protothema.gr
Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 30 Δεκεμβρίου 2019 09:16
Το τελευταίο αντίο στην Βάσω Παπανδρέου είπαν συγγενείς, φίλοι και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενώ τον επικήδειο εκφώνησε ο Νίκος Ανδρουλάκης
Την Βάσω Παπανδρέου αποχαιρέτησαν το μεσημέρι του Σαββάτου συγγενείς, φίλοι και πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο πρόεδρος του κόμματος, Νίκος Ανδρουλάκης, εκφώνησε τον επικήδειο.
Ο κ. Ανδρουλάκης υπογράμμισε το γεγονός πως, μία ημέρα μετά την ιστορική επέτειο της 18ης Οκτωβρίου του 1981 και 43 χρόνια από την πρώτη κυβέρνηση της Αλλαγής του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, «αποχαιρετούμε σήμερα στη γενέτειρά της, την αγαπημένη μας Βάσω Παπανδρέου».
«Η Βάσω ήταν η δική μας ‘σιδηρά κυρία’: Με ευαισθησία και πίστη σε μια πιο ανθρώπινη και δίκαιη κοινωνία. Mία στιβαρή, δυναμική και ακριβοδίκαιη κυρία της πολιτικής, που περπατούσε αγέρωχη σε όλη της τη ζωή, χωρίς να ζητήσει αντάλλαγμα για τη μεγάλη προσφορά και τον αγώνα της για τη δημοκρατία και την κοινωνική αλλαγή», σημείωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Αφού αναφέρθηκε στην σημαντική πορεία της εκλιπούσας σε Ελλάδα και Ευρώπη, ως η πρώτη Ελληνίδα Επίτροπος, ο Νίκος Ανδρουλάκης επισήμανς πως «ακόμα και στις πιο δύσκολες περιόδους, λειτουργούσε με αποφασιστικότητα και αίσθημα ευθύνης. Οι απόψεις της ήταν πάντοτε σημείο αναφοράς».
«Πολιτικοί με τη στόφα της Βάσως Παπανδρέου εμφανίζονται σπάνια. Το αποτύπωμα της βαρύ στην ιστορία του τόπου, στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ», ανέφερε χαρακτηριστικά. Ανδρουλάκης: Έφυγε ήσυχα και διακριτικά, όπως περήφανα αποχώρησε και από την πολιτική
Μια μέρα μετά την ιστορική επέτειο της 18ης Οκτωβρίου του 1981, 43 χρόνια από την πρώτη κυβέρνηση της Αλλαγής του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, αποχαιρετούμε σήμερα στη γενέτειρά της, την αγαπημένη μας Βάσω Παπανδρέου.
Αποχαιρετούμε με βαθύ σεβασμό τη συνιδρύτρια του ΠΑΣΟΚ, μια σπουδαία γυναίκα που σφράγισε με την παρουσία της τα χρόνια της μεταπολίτευσης έχοντας καθοριστική επιρροή σε σημαντικές στιγμές και του Κινήματος και της πολιτικής ζωής του τόπου.
Η Βάσω ήταν η δική μας «σιδηρά κυρία»: Με ευαισθησία και πίστη σε μια πιο ανθρώπινη και δίκαιη κοινωνία. Mία στιβαρή, δυναμική και ακριβοδίκαιη κυρία της πολιτικής, που περπατούσε αγέρωχη σε όλη της τη ζωή, χωρίς να ζητήσει αντάλλαγμα για τη μεγάλη προσφορά και τον αγώνα της για τη δημοκρατία και την κοινωνική αλλαγή.
Μετρημένη στα λόγια, γιατί μιλούσε με το έργο της.
Έφυγε ήσυχα και διακριτικά, όπως περήφανα αποχώρησε και από την πολιτική. «Η ‘σιδηρά κυρία’ των προοδευτικών»
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής της έδειξε μαχητικό πνεύμα, συνδυάζοντας τη διανοητική οξύνοια με την κοινωνική ευαισθησία.
Χωρίς να έχει τα οικονομικά μέσα, κατάφερε να κάνεις λαμπρές σπουδές στην Ελλάδα αρχικά και στη Μεγάλη Βρετανία, στη συνέχεια.
Εκεί γνωρίζεται με τον Ανδρέα και αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική.
Από το 1985, όταν εκλέχθηκε πρώτη φορά βουλευτής και μπήκε στην κυβέρνηση, διέτρεξε μια σπουδαία διαδρομή έργου και προσφοράς που παραμένουν έως σήμερα ανεξίτηλα. Κομβική στιγμή στην πορεία της ήταν το 1989, όταν ορίστηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου εκπρόσωπος της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ήταν η πρώτη γυναίκα Επίτροπος στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αρμοδιότητα την Απασχόληση, τις Εργασιακές Σχέσεις, τις Κοινωνικές υποθέσεις, το Ανθρώπινο Δυναμικό, την Εκπαίδευση, Κατάρτιση, τη Δημόσια Υγεία και την Ισότητα των δύο φύλων.
Ο Ντελόρ συνήθιζε να λέει ότι «δεν ερωτεύεται κανείς μια ενιαία αγορά». Σε αυτή την προσπάθεια, για μια προοδευτική Ευρώπη των λαών, η Βάσω Παπανδρέου διαδραμάτισε κομβικό ρόλο.
Με τη συνεργασία του σοσιαλιστή Ντελόρ ως Προέδρου τότε της Κομισιόν, προώθησε δεκάδες δράσεις και πολιτικές που βελτίωσαν τις συνθήκες ζωής και εργασίας σε όλα τα κράτη-μέλη.
Στην Ευρώπη υπερασπίστηκε, με πνεύμα ανυποχώρητο, τις αρχές και αξίες του δημοκρατικού σοσιαλισμού απέναντι στις δυνάμεις της συντήρησης και του νεοφιλελευθερισμού της εποχής.
Οι διαμάχες της με την Μάργκαρετ Θάτσερ, την ανέδειξαν σε «σιδηρά κυρία» των προοδευτικών αλλά και σε «Καρυάτιδα της δημοκρατίας» όπως χαρακτηρίστηκε από τον διεθνή τύπο. «Αγωνίστηκε με όραμα για τον ουσιαστικό εκσυγχρονισμό της Ελλάδας»
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1993, η δημοφιλία της σπάει κάθε ρεκόρ στη Β’ Περιφέρεια της Αθήνας.
Εφάρμοσε πρωτοποριακές κοινωνικές πολιτικές, όπως τα ΚΕΠ, το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», η καλλιτεχνική εκπαίδευση, η δημιουργική απασχόληση.
Πολλά από τα μεγάλα έργα στη χώρα φέρουν τη δική της σφραγίδα, αλλά και ορισμένες εμβληματικές κοινωνικές και πολιτικές τομές, όπως η νομοθέτηση και η ποσόστωση των γυναικών στα δημόσια αξιώματα.
Ως υπουργός Ανάπτυξης χάραξε πολιτικές που συνέβαλαν στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας. Ως υπουργός Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων, επίσης, πέτυχε την επιτάχυνση και την ολοκλήρωση μεγάλων έργων της χώρας, ενώ συνέβαλε καθοριστικά στην προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η Βάσω Παπανδρέου αγωνίστηκε με γνώση και όραμα για τον ουσιαστικό εκσυγχρονισμό της χώρας και την είσοδο της Ελλάδας στον στενό πυρήνα της Ευρώπης.
Ακόμα και στις πιο δύσκολες περιόδους, λειτουργούσε με αποφασιστικότητα και αίσθημα ευθύνης. Οι απόψεις της ήταν πάντοτε σημείο αναφοράς.
Πολιτικοί με τη στόφα της Βάσως Παπανδρέου εμφανίζονται σπάνια.
Το αποτύπωμα της βαρύ στην ιστορία του τόπου, στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ.
Θα κατέχει πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μας
Τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά της και στους οικείους της
Η οικογένειά του ζήτησε αντί στεφάνων, όποιος παρευρεθεί να κάνει μια δωρεά στην εκκλησία της ενορίας
Σε εξέλιξη είναι η κηδεία του 19χρονου Γιάννη που σκοτώθηκε σε λούνα παρκ στη Χαλκιδική όταν εκτοξεύτηκε από το κάθισμα που καθόταν και πέθανε ακαριαία.
Σήμερα, στη Βέροια συγγενείς και φίλοι λένε το τελευταίο αντίο στον 19χρονο που έχασε τη ζωή του τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 19 Αυγούστου. Η κηδεία του γίνεται στον Ιερό ναό Αναλήψεως Παπάγου και η ταφή στα Κοιμητήρια του Διαβατού.
Δείτε βίντεο:
Η οικογένειά του ζήτησε αντί στεφάνων, όποιος παρευρεθεί να κάνει μια δωρεά στην εκκλησία της ενορίας. «Επιθυμία της οικογένειας είναι αντι στεφάνων να γίνει δωρεά στην ενορία που επιθυμεί ο καθένας στην μνήμη του αγαπημένου όλων μας», αναφέρει σε ανάρτηση συγγενής του 19χρονου.
Μια είδηση που λογικά δεν περιμέναμε να διαβάσουμε έρχεται από χωριό της Κεφαλονιάς, καθώς φαίνεται πως ζητήθηκε σε οικογένεια να αναβάλει κηδείαγια να γίνει το... πανηγύρι του χωριού.
Όπως μεταδίδει το artinos.gr, πριν λίγες ημέρες ένα μικρό χωριό στην Κεφαλονιά βρέθηκε αντιμέτωπο με μια ασυνήθιστη και δυσάρεστηκατάσταση, που προκάλεσε βαθύ διχασμό στους κατοίκους. Ένας 55χρονος άνδρας με καταγωγή από το χωριό απεβίωσε και η εξόδιος ακολουθία και η ταφή του προγραμματίστηκαν να γίνουν στον γενέθλιο τόπο του. Ωστόσο, την ίδια ημέρα είχε ήδη προγραμματιστεί ένα πανηγύρι.
Αν και κάποιος θα περίμενε ότι η εκδήλωση θα μεταφερόταν σε άλλη ημέρα, ώστε να τιμηθεί ο θανών και να επιδειχθεί ο απαιτούμενος σεβασμός προς την οικογένεια του εκλιπόντος, αυτό δεν συνέβη. Αντίθετα, υπήρξε πρόταση να αναβληθεί η κηδεία, κάτι που φυσικά ήταν αδύνατον...
Το αποτέλεσμα αυτής της αντιπαράθεσης ήταν μια εικόνα που άφησε πολλούς προβληματισμένους: μέσα στον ναό τελούνταν η εξόδιος ακολουθία, ενώ σε απόσταση αναπνοής, λίγες δεκάδες μέτρα πιο πέρα, οι προετοιμασίες για το πανηγύρι ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Αναμμένα κάρβουνα, ταψιά γεμάτα φαγητά, γέλια και χαρές συνόδευαν τις ετοιμασίες.
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τον πόνο της οικογένειας, των συγγενών και των φίλων του Αντώνη Καραβέλλα και της κόρης του Ιωάννας, που χθες το απόγευμα κηδεύτηκαν στο Γαλούπι Καλυβίων Ήλιδας.
Ο 44χρονος πατέρας και η 12χρονη κόρη έχασαν τη ζωή τους στο πολύνεκρο τροχαίο της Ελαίας την περασμένη Παρασκευή επιστρέφοντας από την Καλαμάτα όπου ορκίστηκε φαντάρος ο 19χρονος γιος της οικογένειας.
Το παλικάρι συνεχίζει να δίνει τη δική του μάχη στη. ΜΕΘ του 401 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθήνας, όντας βαριά τραυματισμένος από το τροχαίο.
Στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης δεκάδες βρέθηκαν εκεί για να αποχαιρετήσουν τον πατέρα και την κόρη και να σταθούν στο πλευρό της οικογένειας στον αποχαιρετισμό.
Στρατιωτικό άγημα απέδωσε τιμές για τον 44χρονο που υπηρετούσε στο Στρατό σε μονάδα της Ρόδου.
Την ώρα που ο 19χρονος Νίκος δίνει τη μάχη του στη ΜΕΘ του 401 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών, κηδεύονται ο πατέρας και η αδερφή του, που χάθηκαν στο πολύνεκρο τροχαίο της Ελαίας την περασμένη Παρασκευή.
Η κηδεία θα γίνει στις έξι το απόγευμα της Τετάρτης στον Ι.Ν. Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης, στο Γαλούπι Καλυβίων Ήλιδας. Εκεί η μητέρα και σύζυγός μαζί με την δεύτερη κόρη της, και τους γονείς του 44χρονου, θα αποχαιρετήσουν τον πατέρα Αντώνη Καραβέλλα και την κόρη Ιωάννα.
Το κλίμα στο χωριό που ήταν και προορισμός των αδικοχαμένων που επέστρεφαν από την Καλαμάτα, είναι πολύ βαρύ, καθώς κανείς ακόμα δεν μπορεί να διανοηθεί αυτό που συνέβη στην τρελή πορεία της νταλίκας που παρέσυρε στο θάνατό δύο πατεράδες και δύο κόρες και τραυμάτισε ακόμα τέσσερα άτομα.
Άνθρωποι που έζησαν τη "χρυσή εποχή" του Σάκη Σταυρόπουλου, στον Πανηλειακό βρέθηκαν στο πλευρό της οικογένειάς του για να αποτίσουν φόρο τιμής στον παντοτινό ερυθρόλευκο ηγέτη. Στον άνθρωπο που έδωσε την δυνατότητα σε χιλιάδες στην Ηλεία να ζήσουν την όμορφη πλευρά του ποδοσφαίρου, στον άνθρωπο που έκανε τις Κυριακές μας πραγματική γιορτή στο γήπεδο.
Το μεσημέρι της Κυριακής τελέστηκε η Εξόδιος Ακολουθία στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πύργου, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Ηλείας και Ωλένης κ.κ. Αθανασίου Β'.
Ένα δυνατό χειροκρότημα και η λέξη "Αθάνατος" που βγήκε από τους παριστάμενους, έσπασε τη βουβαμάρα.
Η νεκρική πομπή, έκανε μια στάση στο Δημοτικό Στάδιο Πύργου, ως μια συμβολική στιγμή αποχαιρετισμού, μια στάση στο χώρο που ο Σάκης Σταυρόπουλος μεγαλούργησε με τον Πανηλειακό.
Εκεί περίμεναν λιγοστοί φανατικοί φίλοι της ομάδας για να τον αποχαιρετίσουν με το δικό τους τρόπο...
Η ταφή του πραγματοποιήθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κουτσοχέρα.
Στην πόλη που προσέφερε τα μέγιστα θα τελεστεί η κηδεία του Σάκη Σταυρόπουλου, του ιστορικού ηγέτη του Πανηλειακού. Η σορός του θα βρίσκεται από τις 11 το πρωί στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου, ενώ στις 12 θα ξεκινήσει η Εξόδιος Ακολουθία.
Αμέσως μετά η πομπή θα περάσει από το Δημοτικό Στάδιο Πύργου και θα σταματήσει συμβολικά έξω από την κεντρική είσοδο, στο χώρο που μεγαλούργησε με τον Πανηλειακό.
Στη συνέχεια η σορός του θα μεταφερθεί στην Κουτσοχέρα για να ταφεί στον οικογενειακό τάφο που υπάρχει εκεί.
Όπως ανακοινώθηκε η οικογένεια του, επιθυμεί αντί στεφάνων, να κατατεθούν χρήματα στα ευαγή ιδρύματα της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας και Ωλένης.
Ανέπνεε ακόμα και της παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.
Mια αλλόκοτη ιστορία μάς έρχεται από τις ΗΠΑ και συγκεκριμένα τη Νεμπράσκα: Αφού επιβεβαιώθηκε ο θάνατος μιας 74χρονης γυναίκας, της Constance Glantz, και μεταφέρθηκε στο γραφείο τελετών για να οργανωθεί η κηδεία της, διαπιστώθηκε ότι ανέπνεε ακόμα και της παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.
Παρά την επείγουσα διακομιδή της στο νοσοκομείο, οι γιατροί δεν κατάφεραν να τη σώσουν και κατέληξε – αυτή τη φορά, πραγματικά.
Οι αστυνομικές αρχές που ανέλαβαν να διερευνήσουν το περιστατικό επιβεβαίωσαν ότι πρόκειται για μια «εξαιρετικά ασυνήθιστη υπόθεση». Όπως δήλωσε ο επικεφαλής Ben Houchin: «Κάνω αυτή τη δουλειά εδώ και 31 χρόνια και δεν μου έχει ξανατύχει τίποτα παρόμοιο στο παρελθόν».
«Κάνω αυτή τη δουλειά εδώ και 31 χρόνια και δεν μου έχει ξανατύχει τίποτα παρόμοιο στο παρελθόν».
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με την αναφορά της αστυνομίας, ο γιατρός που την παρακολουθούσε τις τελευταίες επτά μέρες «υπέγραψε πρόθυμα το πιστοποιητικό θανάτου της χωρίς να υποψιάζεται κάτι διαφορετικό». Ο Houchin διαπίστωσε, επίσης, ότι το γραφείο τελετών ακολούθησε πιστά το πρωτόκολλο και πως ήταν το προσωπικό του που παρατήρησε ότι η 74χρονη ανέπνεε ακόμα.
Μια παρόμοια ιστορία μάς έρχεται και από το Εκουαδόρ, όπου τον Ιούνιο του 2023 η 76χρονη Bella Montoya τοποθετήθηκε σε φέρετρο και μεταφέρθηκε σε γραφείο κηδειών, αφού επιβεβαιώθηκε από τους γιατρούς ο θάνατός της. Αλλά, όταν πέντε ώρες μετά, ανοίχτηκε το καπάκι για να της αλλάξουν ρούχα, διαπιστώθηκε ότι ήταν ακόμα ζωντανή. Και σε εκείνη την περίπτωση, όμως η γυναίκα πέθανε, λίγες μέρες μετά.
Όπως σχολίασε σχετικά ο Dr Stephen Hughes, λέκτορας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Anglia Ruskin: «Απαιτείται προσεκτική εξέταση ενός ασθενούς», ειδικά όταν έχουν χορηγηθεί φάρμακα που επιβραδύνουν συγκεκριμένες λειτουργίες του σώματος σε σημείο κάποιος να δίνει τη λανθασμένη εντύπωση ότι δεν βρίσκεται πια στη ζωή.
Copyright © 2011 - 2024 Ηλεία Live!.
