Θάνος Μικρούτσικος: Πλημμυρισμένο από τη μουσική του το τελευταίο αντίο

«Και αν αυτή τη στιγμή βρίσκεσαι σε κάποιο παράλληλο σύμπαν, κάπου στον Σταυρό του Νότου κράτησε μου ζεστό το πιάνο για όταν θα ξανασυναντηθούμε. Σ'αγαπάω».

Η Αλεξάνδρα, η μικρότερη από τις τρεις κόρες του, σκόρπισε συγκίνηση μιλώντας στον πατέρα της, Θάνο Μικρούτσικο, στο στερνό αντίο, το παγωμένο μεσημέρι της Δευτέρας, στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας.

Τα λόγια της Αλεξάνδρας, οι γεμάτες αγάπη κουβέντες της μητέρας της Μαρίας Παπαγιάννη στον δικό της αποχαιρετισμό στον άνθρωπο «που ήθελε να είναι μαζί του», έκαναν πολλά μάτια να βουρκώσουν στο τελευταίο αντίο. Στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας, έδωσαν όλοι το παρών: Οι άνθρωποι του Θάνου Μικρούτσικου, τα παιδιά του, οι δύο πρώτες σύζυγοί του, οι ερμηνευτές του έργου του, οι συνάδελφοί του, αλλά και οι εκπρόσωποι της Πολιτείας με πρώτο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που τίμησε με την παρουσία του έναν άνθρωπο με προσφορά ανεξίτηλη στο χρόνο. Έναν άνθρωπο που τόσο, μα τόσο εύστοχα ο αδελφός του Ανδρέας -ανθρώπινο ράκος σήμερα- είπε ότι η ζωή είναι μια στιγμή αλλά εκείνος την έκανε αιωνιότητα.

Με τη φωνή του, με τη μουσική του άρχισε η πολιτική του κηδεία: Στα μεγάφωνα ακούστηκε το «Για το φτωχό Μπέρτολτ Μπρεχτ». Όλοι άκουσαν σιωπηλά και στη συνέχεια ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Και μετά τους επικηδείους ξανά η φωνή του Θάνου Μικρούτσικου. Στους εμβληματικούς Επτά Νάνους- ένα από τα ελάχιστα τραγούδια του που εμήνευσε ο ίδιος, έχοντας μάλιστα πει ότι η αρμονία του και το είναι του είχαν συντονιστεί στο συγκεκριμένο τραγούδι. Ενα από εκείνα που ερμήνευσε πιστεύοντας ότι κάποια τραγούδια μπορεί να πει μόνο ο δημιουργός τους. Στο άκουσμα των Επτά Νάνων κάποιοι παρέμειναν σιωπηλοί, άλλοι δάκρυσαν, άλλοι σιγοτραγούδησαν... Στο τέλος τραγούδησαν «Μάνα θα πάω στα καράβια...» Χειροκρότημα παρατεταμένο. «Αθανάτος»....

Ενδιάμεσα οι αποχαιρετισμοί: Από τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα που είπε ότι είναι «αβάσταχτο να ζούμε χωρίς εσένα»- ο εκλιπών είχε καταλάβει την τελευταία, τιμητική θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΚΚΕ στις εκλογές του Ιουλίου.

Βαθιά συγκινημένος ο Δημήτρης Κουτσούμπας μίλησε για έναν ανεπανάληπτο δημιουργό και συγκλονιστικό ερμηνευτ,ς αλλά πάνω απ’ όλα τον χαρακτήρισε «ιδιοφυές πνεύμα, ανήσυχο, ένας βαθιά καλλιεργημένος διανοητής. Ορκισμένος εχθρός της επανάπαυσης, της ρουτίνας, της παραίτησης. (...) Πολυαγαπημένε μας Θάνο, Ακριβέ μας σύντροφε, Είμαστε εδώ όλοι οι άνθρωποί σου. Είμαστε εδώ όλοι οι άνθρωποι που για μισό αιώνα εμπνέονται, εμψυχώνονται, αισθάνονται, κατανοούν τον κόσμο και αγωνίζονται να τον αλλάξουν, συντροφιά με τη μουσική σου, μέσα από τη μουσική σου. Γιατί έγραφες «για ό,τι σε καίει», όπως σε δίδαξε ο Γιάννης Ρίτσος...

Ο στιχουργός Οδυσσέας Ιωάννου τόνισε πως μέσα από το έργο του, ο Θάνος Μικρούτσικος έχει αφήσει απαντήσεις για όλους μας. «Δεν ήθελε να κρατήσει για τον εαυτό του τίποτα. Αγάπησε πολλούς ποιητές και αγαπούσε τα ταξίδια... Η φύση των προίκισε με αυτά τα ματια της καλοσύνης...έζησε ωραία, νοιάστηκε πολύ για όλους τους ανθρώπους... Μέσα από το έργο του έχει αφήσει απαντήσεις για όλους μας».

Συγκινητικά ήταν τα λόγια του Γιώργου Κιμούλη, ο οποίος ανέφερε ότι έχασε τον καλύτερό του φίλο λέγοντας πως «43 χρόνια μαζί δεν σου είπα πόσο σ αγαπώ... Βρεθήκαμε απέναντι σε πολλούς, υπερασπίζοντας ο ένας τον άλλον μέχρις εσχάτων. Η εποχή που έρχεται είναι θολή, τεράστια η ανάγκη για το δικό σου φως»...

Και κατόπιν η Μαρία Παπαγιάννη, η «γυναίκα της ζωής του» που τα λόγια της ξεχείλιζαν από αγάπη. «Πέρασαν 26 χρόνια από τότε που συναντηθήκαμε. Από τότε, δηλαδή, που με πρόσεξες εσύ, γιατί εγώ σε είχα στο μυαλό μου πολλά χρόνια... Όταν από μαθήτρια ακόμα ανακάλυπτα τα πολιτικά. Από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε, νεαρή δημοσιογράφος εγώ, ο αγαπημένος μου συνθέτης εσύ, έγινες εμμονή. Ήθελα να είμαι μαζί σου. Θέλει πολλές ζωές η ευτυχία και εμείς το καταφέραμε. Και εγώ έτρεμα μην κουραστείς και εσύ γελούσες. Και έλεγες πως κανένας δεν μπορεί να σε νικήσει, γιατί τα είχε ήδη όλα. Τη μουσική σου, την αγάπη, τους φίλους, τα παιδιά έξω από το σπίτι μας. Και εγώ να μη σε χορταίνω ποτέ»...

Η τελετή ολοκληρώθηκε με ένα παρατεταμένο χειροκρότητα. Πολλοί έφυγαν με τα τραγούδια στα χείλη. Που θα τα τραγουδήσουν και θα τα ξανατραγουδήσουν και τα γνωρίσουν και στις επόμενες γενιές.