Για να θυμηθούν τη «Φαλληφορία», μια αρχαιοελληνική γιορτή προς τιμήν του θεού Διονύσου
Τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αεροπαγίτου και τους δρόμους της Πλάκας επέλεξαν και για φέτος τα μέλη της κοινότητας που κάθε χρόνο πραγματοποιεί την «Φαλληφορία» όπως είναι το όνομα της γιορτής προς τιμήν του θεού Διονύσου.
Στο βίντεο που κατέγραψε το Ruptly φαίνεται οι οπαδοί του θεού Διονύσου αρχικά να κάνουν τελετή γύρω από έναν τεράστιο κόκκινο φαλλό και στη συνέχεια να τον περιφέρουν ενώ τραγουδούν αρχαιοελληνικούς ύμνους.
Φαλληφόρια ή Φαλλαγώγια ονομαζόταν μια αρχαία ελληνική γιορτή προς τιμήν του θεού Διόνυσου με οργιαστικό χαρακτήρα.
Σύμφωνα με τη λατρευτική κοινότητα «Λάβρυς», το κυρίαρχο μέρος της εορτής είναι η περιφορά του φαλλού εν πομπή γι' αυτό και μια εξίσου γνωστή ονομασία της τελετής ήταν και Φαλλαγώγια.
Κατά την πορεία της πομπής άντρες μεταμφιεσμένοι σε Σιληνούς, Σατύρους και Βακχίδες, με θύρσους δάδες και ξύλινα ραβδιά που κατέληγαν σε δερμάτινους φαλλούς, χόρευαν γύρω από το περιφερόμενο ξόανο του Διονύσου, ενώ προπορεύονταν πάντα το Φαλλικό άρμα.
Κατά την πορεία βέβαια οι μετέχοντες της πομπής έπιναν από δερμάτινους ασκούς οίνο και περιέπαιζαν τους περαστικούς, και με φαλλικά τραγούδια καλούσαν τον Διόνυσο–Φαλλήνα (προσωποποίηση του φαλλού) να έρθει να γιορτάσει μαζί τους.
Όταν το ξόανο έφτανε στο προορισμό του ακλουθούσαν πάλι χοροί και φαλλικά άσματα αλλά και η συνακόλουθη ευωχία όλων των συμμετεχόντων με το άνοιγμα και την πόση από τα αγγεία που περιείχαν τον διονυσόγευστο οίνο. Υπήρχε μάλιστα και ένα ειδικό τελετουργικό αγγείο-ρυτό το οποίο, έκτος από την οικιακή λατρευτική χρήση του, πολύ πιθανών να χρησιμοποιούνταν και σε οινοποσίες των φαλληφορικών δρωμένων
Σύμφωνα με τη λατρευτική κοινότητα «Λάβρυς», το κυρίαρχο μέρος της εορτής είναι η περιφορά του φαλλού εν πομπή γι' αυτό και μια εξίσου γνωστή ονομασία της τελετής ήταν και Φαλλαγώγια.
Κατά την πορεία της πομπής άντρες μεταμφιεσμένοι σε Σιληνούς, Σατύρους και Βακχίδες, με θύρσους δάδες και ξύλινα ραβδιά που κατέληγαν σε δερμάτινους φαλλούς, χόρευαν γύρω από το περιφερόμενο ξόανο του Διονύσου, ενώ προπορεύονταν πάντα το Φαλλικό άρμα.
Κατά την πορεία βέβαια οι μετέχοντες της πομπής έπιναν από δερμάτινους ασκούς οίνο και περιέπαιζαν τους περαστικούς, και με φαλλικά τραγούδια καλούσαν τον Διόνυσο–Φαλλήνα (προσωποποίηση του φαλλού) να έρθει να γιορτάσει μαζί τους.
Όταν το ξόανο έφτανε στο προορισμό του ακλουθούσαν πάλι χοροί και φαλλικά άσματα αλλά και η συνακόλουθη ευωχία όλων των συμμετεχόντων με το άνοιγμα και την πόση από τα αγγεία που περιείχαν τον διονυσόγευστο οίνο. Υπήρχε μάλιστα και ένα ειδικό τελετουργικό αγγείο-ρυτό το οποίο, έκτος από την οικιακή λατρευτική χρήση του, πολύ πιθανών να χρησιμοποιούνταν και σε οινοποσίες των φαλληφορικών δρωμένων
Πηγή: Protothema.gr
