Οι εκάστοτε κρατούντες έχουν την ικανότητα και την ισχύ να ερμηνεύουν κατά το δοκούν τις συμφορές που χτυπούν την πόρτα των αθώων και να δικαιολογούν προκλητικά τα λάθη των κυβερνήσεών τους.
2019: «Δεν μπορώ να δεχθώ ότι εν έτει 2019 μπορεί να χαθεί έστω και μία ζωή επειδή κάποιος δεν μπόρεσε να ειδοποιηθεί». Δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αναφέρθηκε στον αριθμό 112 και που πρόσθεσε με έμφαση, πως έπρεπε να λειτουργεί εδώ και καιρό και πως θα λειτουργήσει μέχρι το τέλος του χρόνου…
2020: «Έχουμε πέντε νεκρούς και τρεις από αυτούς έχασαν την ζωή τους στην προσπάθεια να φύγουν. Αν λειτουργούσε το 112 θα είχαμε εκατόμβη νεκρών». Δήλωση του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας, Νίκου Χαρδαλιά… Όπου και να κρυφτείς τελικά το παρελθόν σε βρίσκει και σε τραβάει απ’ το χέρι, έξω από το κρησφύγετό σου και σε παραδίδει στην ζοφερή πραγματικότητα!
Τι άλλαξε μέσα σ’ ένα χρόνο με τον μαγικό αριθμό 112; Το 2019 θα έσωζε ζωές αν λειτουργούσε, το 2020 έσωσε ζωές που δεν λειτούργησε; Πείτε μας τελικώς με ποιο μέτρο ζυγίζεται η νοημοσύνη μας;
Μάνδρα Αττικής 2017: Νεκροί 24, γκρεμισμένα σπίτια μέσα στη λάσπη, άνθρωποι, βιός και όνειρα βουτηγμένα στην απελπισία. Η τότε αντιπολίτευση - τώρα κυβέρνηση - δράττεται της ευκαιρίας: «Μία λέξη υπάρχει μόνο για αυτήν την κυβέρνηση και την περιφερειάρχη Αττικής, Ρένα Δούρου: Ντροπή»! Και μέσω Twitter κύριος Μητσοτάκης, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε: «Δεν είστε μόνο ανίκανοι, είστε και ανάλγητοι».
Εύβοια 2020: Νεκροί έξι (μέχρι τώρα κι εκεί να μείνουν). «Το νερό που έπεσε ήταν πολύ περισσότερο απ' αυτό που είχε πλήξει τη Μάνδρα»… Η πρώτη αγωνιώδης δήλωση από το στόμα του αρμόδιου υφυπουργού. Και καλά μην μας πουν: «Θυμάστε τότε στη Μάνδρα που φωνάζατε…».
Και χάνονται αθώοι άνθρωποι στον βυθό της αναλγησίας και της προκλητικότητας των αρμοδίων, που δικαιολογούν τα δικά τους λάθη λησμονώντας την οργή και την αγανάκτησή τους για την προκλητικότητα και την αναλγησία και τα λάθη των «άλλων», τότε που δεν ήταν κυβέρνηση…
Οι εκάστοτε κρατούντες κρύβουν τις αβλεψίες τους στα συρτάρια της ενοχής, όμως τα θύματα εκείνα τα σφάλματα, που πλήρωσαν και πληρώνουν ακριβά, τα κρατούν ψηλά στα ράφια της ζωής τους.
Οι εκάστοτε κρατούντες σκεπάζουν τους τρομακτικούς καθρέφτες της μνήμης με το πέπλο της περιφρόνησης, όπως παλιά στα σπίτια τα βουτηγμένα στο πένθος.
Οι εκάστοτε κρατούντες έχουν την ικανότητα και την ισχύ να ερμηνεύουν κατά το δοκούν τις συμφορές που χτυπούν την πόρτα των αθώων και να δικαιολογούν προκλητικά τα ατοπήματα των κυβερνήσεών τους.
Τότε, το 112 αν λειτουργούσε, θα έσωζε ζωές! Και τώρα που δεν λειτούργησε πάλι ζωές έσωσε! Τελικά ανάμεσα στους δύο πόλους του πολιτικού μας κόσμου υπάρχει ένα θύμα: ο πολίτης!
Τελικά όταν το παρελθόν πλησιάζει επικίνδυνα απειλητικό, καλό είναι να λειτουργεί το 112 για να εκκενώνονται οι συνειδήσεις πολιτών και πολιτικών.
Πηγή: Ethnos.gr
