Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 82 ετών ο Δημήτρης Παντερμαλής, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού. Ο Δημήτρης Παντερμαλής, έχει διατελέσει σπουδαίο αρχαιολογικό έργο, ενώ ηταν και ο πρόεδρος του Δ.Σ του Μουσείου Ακρόπολης αλλά και η «ψυχή» του Μουσείου. Ο Δημήτρης Παντερμαλής έφερε καινοτόμες ιδέες στην ελληνική αρχαιολογία ως Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘ 70, ο σπουδαίος καθηγητής ήταν υπεύθυνος εκ μέρους του Α.Π.Θ. των ανασκαφών στο αρχαίο Δίον, θρησκευτικό κέντρο των αρχαίων Μακεδόνων, στην περιοχή του Μακεδονικού Ολύμπου (Πιερία). Ανέσκαψε μεγάλα τμήματα του αρχαίου οικισμού και των ιερών έξω από τα τείχη της πόλης και ανέδειξε το Δίον ως έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, με πλήθος κινητών ευρημάτων που εκτίθενται στο τοπικό μουσείο.
Αξιόλογα εκθέματα αποτελούν τα γλυπτά που κοσμούν σήμερα το Μουσείο και ιδιαίτερο έκθεμα η ύδραυλις, αρχαίο μουσικό όργανο και σπανιότατο αρχαιολογικό εύρημα. Η πανεπιστημιακή ανασκαφή του Α.Π.Θ. στο Δίον, συνεχίζεται σήμερα από μαθητές του πανεπιστημιακούς.
Στις εκλογές του 1996 κατήλθε με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ και εξελέγη βουλευτής Επικρατείας.
Η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού
Με βαθιά οδύνη και συγκίνηση, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και το Μουσείο της Ακρόπολης ανακοινώνουν την απώλεια του Προέδρου του Δ.Σ. του Μουσείου, καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή. Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αποχαιρετούμε με συντριβή έναν σπάνιο επιστήμονα, έναν εμπνευσμένο δάσκαλο, έναν πολύτιμο συνεργάτη, έναν καλό φίλο. Η πορεία του Δημήτρη Παντερμαλή είναι γεμάτη από κορυφαία επιτεύγματα στην επιστήμη της Αρχαιολογίας. Υπήρξε πρωτοπόρος, διευθύνοντας τις ανασκαφές στο Δίον, όπου ανέπτυξε ένα καινοτόμο αρχαιολογικό και φυσικό πάρκο. Εφερε νέες, σύγχρονες ιδέες, ως Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το μεγάλο του έργο όμως, το όραμα ζωής του, υπήρξε το Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο υπηρέτησε από την πρώτη στιγμή, με όλες του τις δυνάμεις. Ηταν η ψυχή του Μουσείου, όταν αυτό ήταν ακόμη μόνο στα χαρτιά. Βρισκόταν εκεί, σε κάθε στάδιο της δημιουργίας του και μέχρι την τελευταία του στιγμή. Του οφείλουμε ότι η Ελλάδα έχει ένα από τα σπουδαιότερα και πιο αγαπημένα στους επισκέπτες μουσεία του κόσμου, ένα μουσείο πρότυπο πολιτιστικής διαχείρισης, που τιμά τον Πολιτισμό μας και την πατρίδα μας. Ένα μουσείο που στα 13 χρόνια λειτουργίας του, καθημερινά, στα εκατομμύρια επισκεπτών που έρχονται από κάθε άκρη του κόσμου, μεταδίδει με τον πιο ουσιαστικό τρόπο το μήνυμα της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα στη γενέθλια γη. Επένδυσε στον στόχο της άριστης λειτουργίας του Μουσείου την προσωπικότητα, το κύρος, το πάθος, την φιλοσοφία και την αφοσίωση του. Του οφείλουμε πολλά. Η απώλειά του είναι οδυνηρή για όλους εμάς που τον γνωρίσαμε, που δουλέψαμε μαζί του για περισσότερα από είκοσι χρόνια, που ήταν αγαπημένος φίλος. Στον Στέφανο τα θερμά μου συλλυπητήρια».
